s s s s s MEDIA CULTUUR 17 Acteur Nasrdin Dchar maakte een theatervoorstelling die deels gaat over het gezinsleven tijdens de intelligente lockdown. Nu dreigt een nieuwe lockdown zijn optredens te verstoren. Hij vindt het verschrikkelijk, maar wil ADEMvolgend jaar gewoon doorspelen. ,,De gevoelens van dit jaar kunnen we dan echt nog wel oproepen.'' Iemand is niet alleen maar zwart, of wit. Iemand is ook vader, ambitieus, of weet ik veel wat maandag 12 oktober 2020 ter Dina, twee jaar later schonk zijn vrouw Amy het leven aan zoontje Malik - was hij een regelrechte hypochonder. ,,Ik weet na tuurlijk ook dat veel mensen juist angsten krijgen op het moment dat ze vader of moeder worden, maar bij mij was dat dus exact andersom. Ik heb daar wel mijn eigen theorietje over: toen Dina geboren werd, kreeg ik eindelijk een soort rust over me. Want als mij het allerergste moet overko men, als ik sterf, dan leef ik in mijn kinde ren toch een beetje voort.'' In ADEM, zoals alle solovoorstellingen van Dchar zeer persoonlijk, noemt hij vrouw en kinderen bij naam en vertelt hij wel te vrezen voor coronabesmettingen bij zijn ouders. In drie delen werkt hij, in zijn eigen woorden, van buiten naar binnen. Vanuit het toilet waar hij zich op oude jaarsavond 2020 heeft teruggetrokken om dat hij de gezinsdrukte dit coronajaar al zo veel om zich heen heeft gehad, treedt hij steeds verder naar buiten, tot aan de Black Lives Matter-demonstraties van afgelopen zomer. De term Black Lives Matter valt dan weer niet, het woord corona evenmin. Dchar: ,,Dat is een bewuste keuze, ik wil veel benoemen zonder het letterlijk te maken. Dat vind ik meer iets voor cabare tiers.'' De sleutelzin van Dchar aan het slot van ADEM is: 'Dit was het jaar van de ander zien.' Stilstand ,,Dat geldt in alle opzichten, klein, in het huiselijke leven. Ook voor mij gold dat ik tot corona in een trein zat die lekker door denderde, maar dat alles tot stilstand kwam door die intelligente lockdown; en dat ik toen pas echt naar mijn gezinsleden keek, naar het systeem waarin we met z'n vieren leefden. Ik ben bewuster naar hen gaan kijken, meer in het hier en nu gaan leven.'' ,,De ander zien, dat geldt ook buitens huis. In de supermarkt ben je door corona veel bewuster bezig met waar andere klanten heen willen, en gaan. En als je op straat een bekende treft, deins je nu naar achteren, terwijl je tot dit jaar juist een extra stap naar voren zette om elkaar aan te raken. In het begin van het corona tijdperk zorgde iedereen ook goed voor elkaar, terwijl je nu steeds luider stem men hoort - bijvoorbeeld van BN'ers met bizar veel volgers - dat ze er niet meer aan mee willen doen.'' ,,En de ander zien slaat natuurlijk ook op het racismedebat, op verder kijken dan alleen maar een stempel, een frame, een kleur. Iemand is niet alleen maar zwart, of wit. Iemand is bijvoorbeeld ook vader, ambitieus, of weet ik veel wat. De ander zien betekent ook met de ander in gesprek gaan, naar de ander luisteren; en niet meer zwijgen als minderheid, zoals ik thuis in Steenbergen van mijn in Marokko geboren ouders leerde. 'Blijf nederig, kom niet in problemen, houd je stil, je bent hier te gast.' Dat gaat niet meer op, ook naar ons moet worden ge luisterd.'' Alle optredens van de voorstelling die werden en waarschijnlijk nog worden af gelast vanwege de coronacrisis, haalt Dchar in 2021 in. Een eindejaarsvoorstel- ling in het nieuwe jaar dus. ,,Daar denk ik heel veel over na, of dat logisch is. Ik denk het wel: ik had een rol in het toneelstuk Familie Avenier van Maria Goos, dat speelde zich ook af op oudejaarsavond en voerden we het hele jaar op. De directeur van het theater in Delft waar ik zaterdag speelde, zei gelukkig dat ze het stuk op zichzelf vond staan en helemaal niet het gevoel van een eindejaarsoptreden had. Dat denk ik ook: de gevoelens die ons dit jaar bekruipen, kunnen we volgend jaar echt nog wel oproepen; ook omdat we er dan waarschijnlijk nog middenin zitten.'' Speelijst: nasrdinspeelt.nl De solovoorstelling ADEM van Nasrdin Dchar is zeer persoonlijk. foto's Raymond van olphen GO ...we zijn straks allemaal de pineut

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 17