Bruënaar Cees van den Bos nu burgemeester van Urk
Drugshandel, visfraude, pesterijen en een sjoemelende
wethouder. Als Urk in het nieuws komt, is het meestal niet
al te positief. Cees van den Bos uit Bruinisse werd dan
ook van alle kanten gewaarschuwd toen hij wilde
solliciteren naar de functie van burgemeester. Toch deed
hij het. Sinds vorige week vrijdag is de Zeeuw
burgemeester van misschien wel de meest bijzondere
gemeente van het land.
WENDY WAGENMAKERS
De haven van Urk.
Het is een lange reis
naar Urk. Eigenlijk
één rechte weg
langs uitgestrekte
polders, windmo
lenparken en hypermoderne be
drijventerreinen. Maar ook na het
bordje Urk houden die laatste niet
op. Het is een en al bedrijvigheid
tot in het Urker hart toe. Van
hoofdkantoren tot visverwer-
kingsfabrieken, van winkels waar
er geen een van leegstaat tot de
haven met een komen en gaan
van lassers, vissers en vrachtwa
gens.
Ook op het gemeentehuis van
Urk wordt gerend. Met koffie, kib
beling en broodjes met verse
zalm, voor de burgemeester en
zijn bezoek. „Tijdens mijn instal
latie zei de loco-burgemeester dat
ik mijn pakken het beste op maat
kan kopen. Mijn voorganger was
in zijn ambtstermijn twintig kilo
aangekomen. Ze houden hier van
lekker eten."
Cees van den Bos (1980) is ge
boren en getogen in Bruinisse, als
vierde in een gezin van zes kinde
ren. Vader Leen werkte bij Zee-
landia. De kinderen groeiden op
aan het water, in het dorp dat va
ker Bru wordt genoemd dan Brui-
nisse, maar nog beter bekendstaat
als De Republiek. Waar mensen
geen blad voor de mond nemen
en als het moet, geen mouw voor
de vuist. 'Me komme van Bru en
we wete van niks' luidt er de ge
vleugelde uitspraak.
De jonge Cees kon goed leren.
Hij studeerde technische bedrijfs
kunde en deed daarna nog be
stuurskunde. In zijn vrije tijd
schreef hij voor het jongerenblad
van de SGP en nam namens de
partij zitting in de Nationale
Jeugdraad. Na zijn studie ging hij
werken bij de gemeente Goeree-
Overflakkee. En toen belde
Schouwen-Duiveland, of hij wet
houder wilde worden. ,,Daar
moest ik wel even over nadenken.
Ik zag namelijk ook dat wethou
der niet altijd de leukste baan is.
Je krijgt nogal eens wat over je
heen. Ik had een jong gezin, ik
wist niet of ik dat wilde."
Maar als volger van Jezus gelooft
Van den Bos in een zekere leiding
in zijn leven. Dus hij deed het. En
met verve: weinig wethouders die
zo welgemanierd, ijverig en kun
dig zijn als Cees. Toch begon er
iets te kriebelen. ,,Een jaar of twee
geleden zei ik voor het eerst tegen
mijn vrouw: misschien wil ik wel
burgemeester worden. In een
leuke gemeente, waar ook echt
wat te doen is voor mij. Toen heb
ik de naam Urk al laten vallen."
Begin dit jaar was er een vaca
ture. ,,Die leek mij op het lijf ge-
GO ZATERDAG 10 OKTOBER 2020
'Urk zat twee
jaar geleden al
in m'n hoofd'
FOTO RUBEN OREEL
LEES VERDER OP PAGINA 4
