Jan Vantoortelboom
Ik hoor de botjes
van Popeye kraken
onder zijn schoen
t
In het nieuws
Uit het nieuws
Een bos vol bronstige damherten
'Ik zie meer klanten met mondkapjes'
DEZE WEEK IN Z.
Je hoeft niet
naar de
Serengeti
\\w
Ze werden
aan het
denken
gezet
2
Iemand
helemaal
opfrommelen
tot hij in zijn
broekzak zou
passen
3 BEVALT HET 6 WEET
IN URK, MICHELIN DE
CEES VAN WEG NAAR
DEN BOS? WOUTER KIK?
8 LEVEN IN
ISOLATIE IN
BUURTSCHAP
ROVERSBERG
Julien, een gerimpelde kale grijsaard met getatoeë
erde armen, een kilo halskettingen, een gevlochten
snor en slechts één voortand, zei dat hij graag weer
eens iemand in elkaar wilde rammen, gewoon hele
maal opfrommelen totdat ie in z'n broekzak zou
passen, uit nostalgie naar zijn jonge jaren als buitenwipper
in een obscure kroeg aan de haven van Antwerpen. 'Dat
klinkt erg pijnlijk en ongezellig, Julien,' zei ik. 'Maar wat
zou voor jou dan een goede reden zijn om zoiets nog eens te
willen doen?'
Popeye is zijn naam. Hij loopt de hele dag in zijn radje tot
dat ie er krankjorum van wordt en om zijn gedachten te
verzetten en hem weer normaal te doen worden, neem ik
hem in mijn hand en steek ik hem af en toe een stukje wor
tel of brood toe. Hij is zo lief en tam dat ik hem soms mee
neem op straat als ik naar de
winkel ga en dan fantaseer ik
dat hij opeens uit mijn
hemdzak kruipt en van me
af valt en dat ie over het trot
toir snelt op die kleine,
snelle pootjes van hem. Dan
komt er zo'n jonge knaap
aan met oortjes in en een te
lefoon voor zijn smoel en die
ziet mijn hamstertje opeens
voor zijn voeten lopen en zet
er met kracht zijn hak op. Ik
hoor de botjes van Popeye
kraken onder zijn schoen.
En die knaap die er dan ach
terbaks bij lacht. Dat zou
voor mij nu 'ns een goede re
den zijn.'
fijn. En stel nu dat die knaap
niet wist dat het een ham-
stertje was, maar dat hij
dacht dat het een vieze
bruine rat was.'
te eten! Iedereen kent toch
het verschil tussen een ham
ster en een rat? Dus nog een
reden te meer om hem eens
goed in elkaar te beuken!'
riep Julien en hij nam een te
grote slok van zijn Jupiler.
die knaap in zijn kinderjaren
talloze wrede verhalen van zijn grootvader heeft moeten
aanhoren over ratten die zijn dode vrienden opvraten en
zelfs 's nachts aan zijn tenen kwamen knabbelen. Of erger
nog, dat ie mishandeld werd door zijn vader omdat ie een
koekje had gestolen en daarvoor in de kelder werd gegooid
met de deur op slot en dat ie daar zat in zijn korte broekje op
de koude tegels, te koekeloeren naar een grote bruine rat in
de hoek. Dus die knaap is waarschijnlijk zodanig getrauma
tiseerd dat hij Popeye werkelijk en waarachtig voor een
grote vieze rat aanzag. Je kunt iemand met een trauma die
een ongelukkige beoordelingsfout maakt daarvoor toch niet
in elkaar rammen?
Bovendien, Julien, is er nog iets anders. Popeye lijkt he
lemaal niet op een hamster. Volgens mij is het een rat, want
kijk naar die staart. Een hamster heeft geen zo'n lange
staart. Jij bent door een sluwe verkoper belazerd en gefopt;
ze hebben je gewoon een vieze bruine rat aangesmeerd. Dat
maakt jou dan ook zo dom als het achtereind van een var
ken en dus ben je het waard om in elkaar te worden geramd.
Mag ik?
Boswachterij Westenschouwen
organiseert dit weekend en vol
gende week wandeltochten door
het bos om op zoek te gaan naar
bronstige damherten. In deze tijd
van het jaar komen veel damher
ten bijeen om te paren. Dat levert
prachtige taferelen op zegt bos
wachter Marijke Lieman. ,,Het is
bijna niet uit te leggen hoe mooi
het is om te zien. Je ziet bij de
mannetjes dat de hormonen door
hun lijf gieren. Zodra een manne
tje dicht bij een ander mannetje
komt, gaan ze elkaar duwen. De
damherten gaan burlen en dat ge
luid gaat heel ver. Tussen de groep
van de machtige mannen lopen de
lieve vrouwtjes. Elke keer ben ik
weer onder de indruk. Je hoeft he
lemaal niet naar de Serengeti om
zulke dingen te zien. Dit speelt
zich gewoon af in onze bossen",
vertelt ze. In het bos van Schou-
wen-Duiveland lopen volgens
haar zo'n duizend damherten
rond. Dat geeft genoeg garantie
om er een paar te zien tijdens een
van de wandeltochten die de bos-
wachterij organiseert. Alle plaat
sen zijn al bezet. ,,Per tocht heb
ben we een maximum van vijftien
mensen", zegt Lieman. ,,Dat is we
gens corona, maar ook omdat we
de groep damherten niet te veel
willen storen. We gaan kijken hoe
het met zo'n groep gaat. Wellicht
dat we later meer mensen kunnen
toevoegen. Tijdens de tocht laten
we bronstkuilen die de damherten
gegraven hebben zien en andere
sporen."
Goed voorbeeld doet volgen. Dat
hoopte Sjoerd de Zwart (foto) van
slijterij Bie de Bolle in Goes te be
reiken toen hij vorige week in
deze krant zei dat hij als winkelier
wel een mondkapje opdoet. Dat
blijkt redelijk gewerkt te hebben
want hij ziet steeds meer klanten
met mondkapjes. „Klanten had
den het stuk gelezen en werden
daardoor aan het denken gezet. Ik
heb het er met veel klanten over
gehad. Ze lieten weten dat ze nu
ook dachten dat het eigenlijk geen
moeite is om zo'n mondkapje op
te doen. Baat het niet dan schaadt
het niet. Ook al is het niet zeker of
het helpt. Hoewel ik steeds meer
mensen met mondkapjes zie,
draagt bij lange na nog niet ieder
een ze. Dat snap ik ook wel. Dat
krijg je pas als je het verplicht." De
Zwart vindt een mondkapje op
doen belangrijk, maar voelt zich er
niet meer of minder veiliger door.
,,Mensen mogen ook zonder
mondkapje binnenkomen. De 1,5
meter afstand is het belangrijkste
en die moet je gewoon hanteren.
Maar stel je kan met die mondkap
jes het aantal besmettingen met
een procent verminderen en de
zorg zo minder belasten, dan moet
je dat in mijn ogen gewoon doen.
De overheid moet met een state
ment komen, niet met een advies."
9 Stel mondmasker verplicht op school
ZATERDAG 10 OKTOBER 2020 GO
'Wel, Jan. je weet toch dat ik een hamstertje heb?
'Tja. Dat is inderdaad niet
'Dan is hij te dom om hooi
'Maar stel nu, Julien, dat
Julien keek bedenkelijk.
KpniliBi
Wereld Daklozendag.
KIEK! 10
12 Saskia Noort heeft behoefte aan hoop
13 Corona gaat voor een lange winter zorgen
14 Een vaccin gaat ons deze winter niet redden
17 Immuniteit kan ons misschien toch helpen
18 Hope in Kansas ziet lichtpuntjes
