In recordtempo verovert de elektrische mountainbike de Alpen. Hans Avontuur - 'mountainbiken doe je op eigen kracht'- ontdekte in Osttirol de voor- en nadelen van de e-mtb. Na vertrek uit het sfeervolle stadje Lienz in Osttirol, gaat het al snel pittig om hoog. Binnen tien minuten staat het zweet op mijn rug. Dat rijden met een e-moun- tainbike gaat dus niet helemaal vanzelf. Vooroordeel nummer één is geëlimineerd. Het vervelende is dat ik maar niet in mijn normale ritme kom. Op een gewone moun tainbike zoek je tijdens het klimmen naar de snelheid en de cadans die je lang kunt volhouden, met bijpassende hartslag en ademhaling. Dat brengt je in die heerlijke, bijna meditatieve toestand. Alle ruis ver dwijnt. Het enige dat dan telt is blijven trappen. De wereld krimpt naar het kleine stukje weg dat voor je ligt. Hoewel ik zweet, hoef ik me niet buiten gewoon in te spannen. In plaats van enkel die paar meter voor de fiets, zie ik daardoor nu ook meer van de wereld om me heen. Met de stad Lienz beneden en de Dolo mieten boven. Na de steile aanloop volgt een prachtige kloof met een bergbeek en een alm waar koeien grazen. Die aandacht voor de omgeving is prettig, want het 16 kilometer lange Debanttal is een van de minst aangetaste valleien van Oosten rijk. Op mijn display lees ik dat m'n gemid delde snelheid nog altijd rond de 20 kilo meter per uur schommelt. Daarmee fiets ik veel sneller dan normaal. Juist die gebrek kige vaart is een van de meest frustrerende én geestelijk uitdagende onderdelen van mountainbiken. Je trapt je een ongeluk en komt nauwelijks vooruit. Op de e-moun- tainbike werkt het andersom. Ongemerkt ga je harder dan je denkt. Op zoek naar een prettig ritme schakel ik door de vier standen die de fiets biedt. Voor 'eco', de spaarzame stand met de minste kracht, is het hier te steil. Ik probeer het wel, maar deze elektrische fiets is aanzien lijk zwaarder dan een conventionele en heeft bovendien dikkere banden, waardoor bergop rijden op de spaarstand onmogelijk is. Datzelfde geldt voor 'tour': één tandje krachtiger. Uiteindelijk kies ik voor 'emtb', stand 3 met veel ondersteuning. Op de steile stuk ken krijg ik precies voldoende kracht mee FOTO'S HANS AVONTUUR ZATERDAG 10 OKTOBER 2020 39

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 119