WIM HOFMAN
Op de veerboot
9
Het is lang geleden dat er re
gelmatig veerboten van
Vlissingen naar Breskens
en terug voeren. De schepen wa
ren geschikt voor auto's en andere
vervoersmiddelen, maar je kon
ook mee als voetganger en die
ochtend liep ik het schip op en
keek naar de auto's die voorzich
tig het ruim binnenreden. Zo'n
veerboot was gerieflijk. Je kon
binnen zitten in een rooksalon of
in een ruimte waar niet gerookt
werd. Je kon soms erwtensoep
krijgen of kroketten, knakworst
en koffie en cola enzovoort. Je kon
ook buiten staan op een van de
teakhouten dekken en die dag
deed ik dat en ik ging aan stuur
boord staan, want ik wilde bij de
afvaart Vlissingen zien met zijn
havenhoofd, vuurtorentje, hijs
kranen en boulevards.
Na een tijdje kwam een man
aan de reling staan. Hij steunde
met zijn hoofd in zijn handen en
ondanks het dreunen van het
schip hoorde ik dat hij vreemde
geluiden maakte. Blijkbaar stond
hij te huilen en toen hij een zak-
doek uit zijn zak tevoorschijn
haalde keek hij schielijk naar mij.
Ik zei zoiets als: ,,Gaat het niet?"
,,Nee, het gaat in het geheel
niet", zei hij. En hij verontschul
digde zich. Aan zijn tongval te ho
ren was hij een Vlaming. ,,Mijn
vrouw"... zei hij. En hij huilde
weer. ,,Laat mij maar", zei hij.
En dat deed ik. Het was koud
daar aan dat dek en er stond een
stevige bries en ik wilde wel een
sigaartje roken. Ik was van plan
naar Brugge te reizen met de bus
en in de bus mocht je niet roken
en ook aan dek was roken verbo
den.
In de buurt van Breskens ging ik
weer naar het dek, maar ik zag de
man niet meer. En opeens bekro
pen me allerlei nare gedachten.
De man was in moeilijkheden en
hij was misschien wel overboord
gesprongen! Ik begon naar hem
uit te kijken. Het werd nog erger
toen er werd omgeroepen dat men
de chauffeur zocht van een be
paalde auto met een Belgisch
nummerbord. De wagen van die
man! schoot door me heen. Als hij
tijdens de vaart van het schip ge
sprongen was, zou hij wel ver
dronken zijn. Het water was ijs
koud. Ik besloot naar de plek te
gaan waar de Belgische auto
stond. Mannen met gekleurde
pakken dirigeerden andere auto's
er omheen. Ik maakte me grote
zorgen. Gelukkig zag ik toen de
man een trap afkomen. Het was
inderdaad zijn auto. Ik keek hoe
hij wegreed en ik schaamde me
een beetje voor mijn overdreven
gedramatiseer. Hij was misschien
gewoon naar de wc geweest.
BRIEVEN
U kunt uw brief (maximaal
150 woorden) richten aan:
lezersredacteur@pzc.nl
of per post aan
Lezersredacteur PZC
Edisonweg 37e
4382 NV Vlissingen
08801-30210
Activisten
Enige tijd geleden probeerden
'Franssprekende activisten' een
beeldje te stelen uit het Afrika
Museum bij Nijmegen.
Het zo zorgvuldig met woorden
opgetrokken wazige (politiek cor
recte) beeld werd door de bijge
plaatste foto een stuk duidelijker:
de 'Franssprekende activisten'
waren zeer donker gekleurde me
demensen, afkomstig uit een
continent ten zuiden van Europa
(30 september).
Dit soort confrontaties met de
werkelijkheid moet ons in de toe
komst bespaard blijven. Een vol
ledig fotoverbod is waarschijnlijk
een brug te ver. Het moet echter
mogelijk zijn om gekleurde per
sonen wit af te drukken, dan wel
witte personen gekleurd af te
drukken. Een jaarlijkse roulatie
zou ook nog mogelijk zijn, dus
eerst een jaar waarin wit gekleurd
wordt en daarna een jaar waarin
gekleurd wit wordt.
Ik stel voor dit denkbeeld voor
advies voor te leggen aan het
MOT, het Management Outbreak
Team.
Jacques Derksen, Kapelle
Zanddijk
Gemeente, bewoners en bedrij
ven zijn voorstander van het Pol
dertracé (1 oktober). Het zou goed
zijn dat burgemeester José van
Egmond met deze 'droom' een
bezoek brengt aan commissaris
van de koning Han Polman. Zij
staan boven de partijen en kun
nen voorkomen dat het voor
meerdere bewoners en bedrijven
een 'nachtmerrie' is en blijft om
het huidige Zanddijktracé te ver
prutsen. De burgemeester laat re
gelmatig zien dat zij het beste
voor heeft met haar burgers. De
provincie heeft in het verleden
vaker moeilijke dossiers behan
deld: Sloeweg, Tractaatweg,
Hoechst, knooppunt 3-Klau-
wen... etc. Meestal was de in
schatting dat het financieel niet
haalbaar. Uitvoering middels een
BV bracht veelvuldig de oplos
sing. Laat het financieren van het
Poldertracé maar aan gedepu
teerde Jo-Annes de Bat over, bo
venstaande dossiers zijn tot een
goed (financieel) einde gebracht.
Voor alle betrokkene kwam een
'droom' uit.
J. L. van Gastel, Kruiningen
Zanddijk (2)
Waarom is er nu geen enkele
knappe kop die eens denkt om de
Zanddijk zo te laten en een geheel
nieuwe weg op pijlers te bouwen
van de A58 door het land naar
Yerseke. Zeg maar een kleine
Zeelandbrug van drie kilometer,
maar dan op het land. Aan het
begin en eind een rotonde en het
is in mijn ogen opgelost.
Windmolens
Het aantal vogels dat het loodje
legt door windmolens stijgt (1
oktober). Dat leed zal de ko
mende tien jaar drastisch toene
men. Naast groei van het aantal
windmolens, ontstaat op de
grond een luchtvloot van 5 tot 10
miljoen drones die onze lucht da
gelijks doorkruist. 24 uur per dag,
365 dagen per jaar. Deze ontwik
keling zal talloze insecten, maar
ook vogelbestanden de nek om
draaien. Voor onze flora en fauna
is deze 'vooruitgang' een hard
gelag. Natuurlijk, het verkoop
praatje vertelt dat we innovatief
moeten denken en handelen,
maar onder de streep blijft het
verlies immens groot en mogelijk
betekent het de nekslag voor ons
eigen voortbestaan als homo sa
piens.
Abko Paauwe, Goes
Dustoch
Dustoch sluit definitief, aldus de
heer Stavorinus, directeur van
's Heeren Loo (3 oktober). In deze
lunchroom werken gemotiveerde
mensen met een lichte beperking
onder leiding van een uiterst pro
fessioneel team. Dustoch is voor
veel Middelburgers en Duitse
gasten een begrip.
Vorig jaar mei bestond de lunch
room 25 jaar; Arduin was zojuist
door 's Heeren Loo 0vergeno-
men. Aangezien er verwachtin
gen waren gewekt dat Dustoch
zou blijven voortbestaan, kon het
jubileum gevierd worden; er was
weer 'toekomstperspectief'. Op
vallend echter was de afwezig
heid van de heer Stavorinus.
Dezelfde dag heb ik contact opge
nomen met het bestuurssecreta-
riaat; de heer Stavorinus liet
(schriftelijk) weten dat hij in ver
band met werkzaamheden ver
hinderd was. Was er toen sprake
van een dubbele agenda? In de
zelfde periode namelijk voerde
een extern adviesbureau in op
dracht van 's Heeren Loo werk
zaamheden uit; 'toevalligerwijs'
beschikt dit bureau over de no
dige expertise op het gebied van
het koud saneren van zorginstel
lingen.
Ruud Nakman, Middelburg
Bermbeheer
Heel goed dat de provincie heeft
besloten om het budget voor eco
logisch bermbeheer voor de ko
mende drie jaar te verdubbelen
(1 oktober). Maar opzienbarend
zou dit nieuws anno 2020 eigen
lijk niet mogen zijn. In dit ver
band zou een verwijzing naar de
inspirator van deze vorm van be
heer niet hebben misstaan. Het
was (prof. dr.) Piet Zonderwijk
(1924-2006) die al rond 1970
pleitte voor een milieuvriendelij
ker omgang met de linten in ons
landschap. Hij zette zich sinds
dien hartstochtelijk in voor eco
logisch beheer van wegbermen,
spoorwegtaluds en watergangen.
Zijn boek De wilde berm uit 1979
legt daar getuigenis van af. Ere
wie ere toekomt, ook al is het na
vijftig jaar.
dr. Aad de Klerk, Middelburg
Zwarte Piet
De discussie rond Zwarte Piet (30
september) is weer losgebarsten.
De algehele teneur is dat Zwarte
Piet niet meer welkom is bij de
sinterklaasfeesten. Waarom?
Omdat hij zwart is! Dat is discri
minatie op grond van huidskleur
en dat is bij de wet verboden en
ook strafbaar. Je hoort niets over
Sint Nicolaas. Dat is zeer wonder
lijk. Na alle verhalen de laatste ja
ren over kindermisbruik zou ik
mijn kind niet meer in de buurt
van een bisschop laten komen!
John Krijgsman, Vlissingen
vrijdag 9 oktober 2020
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Het Icarusblauwtje gedijt goed in een ecologisch beheerde berm.
FOTO CHIEL JACOBUSSE.
Chris Wolf, Vlissingen
