Saskia Noort
Pik, bemoei je
niet met abortus
Zo doen zij dat
Zelfs God komt eraan te pas
op de Belgische dierendag
VEEL GEDEELD
'We zitten weer
goed voor een
jaar', zegt een
meneer die zijn
hondje liet
zegenen
12
Luchtige capriolen
Saskia Noort schrijft op deze plek
wekelijks over nieuws dat haar raakt.
k slaap slecht en word beroerd wakker. De dag kom ik aardig
door met werk en wandelingen, in de avonden en vroege
ochtenden dringt de angst zich op. Wat leven we in een
doodenge tijd, hoe moet het verder, wanneer houdt het op.
Ik weet, het klinkt pathetisch, en ik heb weinig tastbaars te
vrezen, maar ik ben bang en volgens mij ben ik met velen. En
alles dat hiertegen helpt, elkaar opzoeken, elkaar omhelzen,
troost zoeken in theater, in live-muziek, in de kroeg, in dans
en vergetelheid zoeken, op reis gaan, mag niet. Er is geen uit
zicht en zodra iemand een lichtpuntje toont, staan daar tien
man tegenover te roepen dat het nog vijfjaar zo blijft. Doen
we het met zijn allen? Welnee, we doen het allemaal alleen,
somber en woedend achter onze computer, of de televisie. En
wat krijgen we daar voorgeschoteld? Meer ellende, meer ver
deling, meer mensen die hun eigen duiding geven aan wat er
gebeurt, meer discussie, meer onbegrip. Ik kijk niet meer, doe
mij maar een natuurfilm. Zodoende miste ik onlangs ook de
Vooravond waarin Rebecca
Gomperts aan tafel was uitge
nodigd omdat ze volgens Time
Magazine een van de honderd
meest invloedrijke mensen ter
wereld is. Mevrouw Gomperts
strijdt al jaren voor veilige
abortus met onder meer haar
abortusboot, waarop ze vrou
wen uit landen waar abortus
niet is toegestaan, helpt. In
plaats van een lofzang kreeg
ze een spervuur aan zoge
naamd kritische vragen en
ging het ineens over de 'fees
telijke stemming rondom
abortus' en zo werd een hel
din van eigen bodem voor aap
gezet.
Dat ze geen woorden meer
had was logisch, ik keek het
terug en had ook geen woor
den meer. Was dit vrouwen
recht niet reeds in 1984 een
feit in Nederland? Heeft ooit
iemand een feestelijke abortus
gehad? En het hield niet op.
Ene Frank Bosman, cultuur
theoloog riep op Radio 1 op tot
een discussie over abortus,
een debat zelfs over de abor
tuswetgeving, een man nota
bene, waar haalt hij het lef
vandaan? Heeft mijn moeder
voor niets op de barricades gestaan? Wij vrouwen zorgen al
vele decennia voor de anticonceptie, die wij betalen en in ons
lijf gooien, met alle bijwerkingen van dien. De eerste single
heteroman met condooms op zak moet ik nog tegenkomen en
wij single hetero vrouwen kennen allemaal de smoezen van
mannen om condoomvrij te kunnen neuken, om nog maar te
zwijgen over de keren dat het condoom ineens er zogenaamd
per ongeluk was afgeglibberd.
Al die shit gebeurt in onze buik, met onze vagina's. Ik zou
wel een debat willen, maar dan zonder mannelijke egotrip
pers erbij. Niet over ons recht op abortus, want die staat al
bijna veertig jaar buiten kijf, maar over waarom anticonceptie
niet gratis is, maar abortus wel. Waarom de abortuspil niet
door de huisarts kan worden verstrekt, zodat vrouwen niet
langs de haag scheldende christenen bij de abortusklinieken
hoeven. Waarom de paternalistische bedenktijd nog steeds
bestaat, alsof vrouwen impulsief en lukraak tot een abortus
besluiten. Het abortusrecht is een moreel recht van iedereen
met een baarmoeder, en iedereen met een pik dient zich hier
niet mee te bemoeien. Het is niet zijn recht, en ook niet zijn
'kindje'. Wees blij en dankbaar dat wij vrouwen deze im
mense verantwoordelijkheid op ons nemen en stop met die
pogingen onze lichamen te controleren en te beheersen.
Het is morgen niet
alleen in ons land
dierendag. De rest van
de wereld doet ook mee.
De Belgen zijn verzot op
hun bénédictions
traditionnelles des
animaux, de traditionele
zegening van honden,
katten, konijnen en alle
andere wezens uit het
dierenrijk.
MARK VAN ASSEN
BRUSSEL
Op het Brusselse Vossen
plein, in de volkswijk Ma-
rollen, staat elke dag een
enorme vlooienmarkt met
ruim driehonderd kraam
pjes. Eén keer per jaar, op
dierendag, heeft het een an
der aanzicht. De lokale pa
ter Walbert zegent dan op
deze 'plezante happening'
van iedereen die dat wil zijn
of haar huisdier. Vanwege
de heilige Sint Franciscus
natuurlijk, die zich niet al
leen bekommerde om de ar
men en de zwakken, maar
ook om de planten en de
dieren.
Volgens de organisatoren
is er de afgelopen jaren van
alles langsgekomen op deze
bénédiction traditionnelle des
animaux (traditionele die-
renzegening): honden en
katten, konijnen, paarden,
vissen, maar ook chin
chilla's, fretten, slangen en
zelfs een urn met as.
In heel het land kondigen
parochies en buurtvereni
gingen de speciale zegenin
gen aan. In Knokke-Heist,
populair bij Nederlands uit
gaanspubliek, zijn aller
hande huisdieren en paar
den welkom. De vooraf
gaande eucharistieviering
wordt opgeluisterd door
harmonie De Zeegalm.
In Berchem, in de ge
meente Antwerpen, vindt
de zegening plaats in de pa
rochie Heilig Sacrament. Op
de site staat waarom: ,,Om-
dat dieren levende wezens
zijn, die ook gevoelens heb
ben.''
Het moet gezegd dat er
niet alleen op dierendag ge
zegend wordt. Ook rond 3
november, de naamdag van
Sint Hubertus (de patroon
heilige van de jacht), vinden
priesters en huisdieren-
bezitters elkaar op het plein
voor de kerk. In het West-
Vlaamse Markegem doen ze
dat elk jaar, vooral 'om te
vragen om bescherming
van boven', aldus de priester
in een filmpje van de lokale
omroep Focus WTV. Een
meneer met hond vertelt
dat het hem 'een gerust ge
voel' geeft: ,,We zitten weer
goed voor een jaar.''
De verslaggever heeft
voor de kijkers thuis de
oogst van de dag bijgehou
den: 70 honden, 58 paarden
en 33 duiven.
Zeedieren zijn populair tijdens het 37ste vliegerfestival in Weifang, China. Meer
dan 1100 vliegeraars uit 31 Chinese regio's lieten hun gevaartes de lucht ingaan.
Vanwege corona mochten buitenlandse deelnemers dit jaar niet meedoen, maar
51 teams uit 45 landen konden hun luchtcapriolen wel online laten zien. foto afp
ZATERDAG 3 OKTOBER 2020 GO
FOTO EPA