Jan Vantoortelboom
Ficties
In het nieuws
Uit het nieuws
Oproep: Proost op de horeca!
'Leuk om zo weer in contact te komen'
DEZE WEEK IN Z
'We zitten
allemaal
in hetzelfde
schuitje
'Sommige
mensen
had ik
jaren niet
gesproken
2
Het leven is
een fictie,
een verhaal
door onszelf
verzonnen,
zoals onze
identiteit
6TESSA
BAAIJENS: 'IK
BEN ECHTEEN
DOORZETTER'
8 RENÉ
DRENTH
WOONTAAN
DESNELWEG
16HANS
WIEGEL:
BIOGRAFIE
OVER VVD'ER
Vroeger stond hier een lage jaren 60 schuur met
een ijzeren poort en een dak van asbestplaten.
Een bouwsel van de vorige eigenaar. De beton
nen vloer bestond uit verschillende niveaus
omdat er varkens, kippen en een paar stieren in
werden vetgemest en er geulen nodig waren om de urine en
ontlasting op te vangen. Er hingen TL-lampen die na ver
loop van tijd flikkerden en er de brui aan gaven en niet zel
den stapte ik in het halfduister in zo'n verdomde geul of
stootte ik mijn hoofd tegen een dwarsbalk vol roestige na
gels. Maar we zijn er vanaf. Er staat nu een nieuwe, gepot-
dekselde, multifunctionele ruimte met antracietkleurige
Tuile du Nord pannen, zonnepanelen en een luchtwarmte-
pomp. De vloer is gelukkig egaal. Het gebouw past in het
Zeeuwse landschap, zegt men. Duurzaam ook, want volle
dig houtskeletbouw. Dat was een vereiste voor de ge
meente. Dat er een jaar van geneuzel aan regels, administra
tie en vergunningsaanvragen aan is voorafgegaan, ben ik al
lang vergeten.
Met dat nieuwe gebouw heb ik plannen. De creativiteit
moet er worden gevierd. Om te beginnen bevindt mijn
nieuwe schrijfkamer er zich ook in en laat ik nu net vorige
week de eerste pagina van mijn volgende roman hebben ge
schreven. In dat gebouw zul
len dus alle niet geschreven
ficties die zich nog in mij
schuilhouden worden ge
concipieerd, vervolmaakt en
geboren. Ten tweede is er
een grote atelierruimte. Daar
zal mijn vrouw schilderen,
want drie grote ramen laten
het licht uit het noorden
binnen. Er zal ook een ro
buuste metalen werkbank
staan die ooit aan grootvader
toebehoorde en een kera-
miekoven. Daar zullen de
jongste twee hun creatieve
driften op kunnen botvie
ren. Maar waar ik naar uit
kijk, zijn de schrijfwork-
shops die ik er wil geven.
Mensen helpen om de ver
halen uit hun leven vorm te
geven, leesbaar te maken
voor een groter publiek. En
dat is iets waar steeds meer
aandacht voor komt: mensen
willen hun verhaal opschrij
ven, al dan niet als therapeu
tisch hulpmiddel voor zich
zelf, dan wel om iets na te la
ten voor hun kinderen en
kleinkinderen.
het leven een fictie is, een
verhaal door onszelf verzon
nen, zoals onze identiteit. En
dat is niet negatief bedoeld. Het is een uiting van creativi
teit, van constante veranderlijkheid. Bijna alles wat wij ken
nen in deze wereld is ontsproten in het menselijke brein,
was dus eerst een fictie voor het een feit werd. Eerst was er
niets en dan was er iets. De bijbel is een fictie, Europa als
economische en politieke entiteit is een fictie, de grote be
drijven zijn ficties. Al deze dingen waren eerst ontastbare
ideeën en verhalen in de hoofden van hun makers alvorens
ze werden gerealiseerd.
waarin de gevoelens van de auteur centraal staan en hoe die
via woorden, zinnen, alinea's tot een zingevend geheel wor
den gesmeed, van diepere betekenis voor eender wie de
maker ervan van nabij heeft gekend. En dat is niet iets dat
op een weekendje wordt gemaakt. Daar is tijd voor nodig en
zelfs daar is in onze multifunctionele ruimte aan gedacht:
van heinde en verre kunnen aspirant-schrijvers komen,
want boven zijn er drie slaapkamers voor twee personen.
Dus als dat verrekte coronavirus uit de weg is geruimd,
hoop ik mij dienstbaar te kunnen maken voor mensen met
serieuze en ambitieuze schrijfplannen die delen van hun
leven aan het papier willen toevertrouwen.
Nee, een feestdag wordt het zeker
niet. Maar na alle tegenslagen door
corona wil de horeca laten zien dat
hij er nog is. En sterker uit de
strijd is gekomen. ,,Laten we
daarom vrijdag 9 oktober massaal
het glas heffen", zegt Hans Everse,
vicepresident van het Gastrono
misch Gilde en Zeeland-ambassa
deur. Die dag is het Nationale Ho-
recadag, vorig jaar voor het eerst
gehouden. Verschillende organi
saties, verenigingen en onderne
mers hebben de handen ineen ge
slagen om de dag ook dit jaar door
te kunnen laten gaan.
,,Juist nu het kabinet de corona
maatregelen verder heeft aange
scherpt, is het belangrijk dat we
ons laten zien en horen", zegt
Everse. ,,We zitten allemaal in het
zelfde schuitje. De horeca heeft
zware tijden meegemaakt. Dat
heeft een hoop creativiteit opgele
verd. Met thuisbezorgen en afha
len. Maar er komen nog pittige tij
den aan. Helemaal als de horeca
straks na 22.00 uur dicht moet en
mondkapjes verplicht worden. Als
ondernemer moet je jezelf in aller
lei bochten wringen. Ik maak het
van dichtbij mee. Daarom is het
belangrijk om even stil te staan bij
het moment. Reden waarom ik ie
dereen oproep te proosten en dat
massaal op social media te delen.
Het zou helemaal mooi zijn als
gasten die dag meedoen. Zodat
een gevoel van 'samen staan we
sterk' ontstaat.
Ad Koppejan is terug op het poli
tieke toneel. Na een roerige tijd in
de Tweede Kamer is hij nu voor
zitter van CDA Zeeland. Als een
voetbalcoach zorgt hij dat de juiste
mensen op de juiste plek staan. En
dat Zeeland wordt gehoord in po
litiek Den Haag. Vorige week gaf
hij in deze krant in een openhartig
interview een inkijkje in zijn le
ven. Hij blikte terug op zijn tijd als
Kamerlid, waar hij knokte voor
behoud van de Hedwigepolder. En
hij vertelde hoe hij in korte tijd
zijn moeder en broer verloor.
Zijn verhaal raakte mensen uit
alle hoeken van het land. De reac
ties op Twitter, Facebook en Lin-
kedln stroomden binnen. ,,Som-
mige mensen had ik jaren niet ge
sproken en namen plots weer con-
tact op", zegt Koppejan. ,,Zoals
oud-fractiemedewerker Sjaak de
Pagter, ook een Zeeuw die inmid
dels zes jaar in Houston werkt. Hij
sloeg aan op mijn visie op de toe
komst van Zeeland en schreef:
'Mochten we ooit terug naar Ne
derland gaan, dan is Zeeland een
prima plek. Je kunt altijd pendelen
naar de Randstad.' Leuk om op die
manier weer in contact te komen."
Koppejan heeft met verbazing
zitten kijken hoe vaak het verhaal
op sociale media werd gedeeld.
„Negatieve reacties heb ik nauwe
lijks gehad. Behalve dan van twee
kritische oud PZC-journalisten.
Als de 'grumpy old men' uit de
Muppets reageerden ze op het arti
kel. Daar heb ik even om moeten
glimlachen."
Meer en meer lijkt men tot
het inzicht te komen dat
Maar het interessantst vind ik de persoonlijke verhalen
ZATERDAG 3 OKTOBER 2020 GO
Reuzepompoenen 9 Zo gezien Kabinet zaait verwarring
12 Saskia Noort Nog steeds baas in eigen buik
13 Verpleeghuizen Klaar voor de tweede golf
18 Wetenschap Een nieuwe lever uit de printer
19 Eureka! Darmcellen kweken, het kon
