'Ik heb een
karakter dat
me in staat
stelt mooie
dingen te
blijven zien'
lende personen ben. Ik onderzoek: wie ben
ik vandaag? Als een soort meditatie.''
,,Wat ik als kunstenaar leerde: je maakt iets
en dan kun je daar euforisch over zijn, maar
dan kijk je nog een keer en vind je het niks.
En begin je opnieuw.''
,,Een ontzettend treurig besluit. Er zijn
kinderen daar die zo getraumatiseerd zijn,
dat ze niet meer praten. Verschrikkelijk.
Het is net alsof de kinderrechten bij de
landsgrenzen stoppen en we kinderen van
buitenlandse ouders niet meer als kinderen
zien, maar als risicogroep. Als hier een
ouder een kind mishandelt, beschermen
we dat kind. Als daar ouders misschien
een foute keuze hebben gemaakt door te
vluchten naar Lesbos, moeten wij dan
toestaan dat die kinderen verwoest wor-
den? Dat blijkbaar de meerderheid van
de Nederlanders bij besluiten rond niet-
Nederlandse kinderen de menselijkheid
dreigt te verliezen, dat vind ik moeilijk.''
Kalverboer onderging in 1998 als jonge
moeder een gecompliceerde operatie met
een onzeker perspectief toen ze een tumor
in haar alvleesklier had en verschillende
tumoren in haar lever. Haar echtgenoot
stierfin 2014 na meer dan tien jaar ziekte.
Hoeveel veerkracht heeft Kalverboer?
Ze kijkt naar haar handen. ,,Ik heb blijk
baar een karakter dat me in staat stelt te
herstellen en mooie dingen te blijven zien.
Dat heb ik in de laatste weken van zijn
leven ook met Ate gehad. Dat we tegen el
kaar zeiden: wat hebben we toch een mooi
leven. Ik denk weleens dat als we niks had
den meegemaakt, we al lang waren geschei-
30
Wat brengt de combinatie van kunst en
wetenschap u?
Heeft u zo ook het kabinetsbesluit over
het vluchtelingenkamp Moria verwerkt,
waarin staat dat er vijftig kinderen en
vijftig mensen in gezinsverband hier
heen mogen komen, mits die in de
toekomst worden gecompenseerd?
