Henry
Marielle
Vers van de pers: een memoryspel met katten
en bazen. We vroegen Midas Dekkers zijn licht
te laten schijnen over hun relatie. Poezen zijn
net mensen, betoogt hij. Het is alleen wel even
zoeken voordat ze elkaar gevonden hebben.
Veel poezen bestaan niet.
Sint-bernardspoezen heb je evenmin
als waakpoezen, speurpoezen of
herderspoezen. Poezen waken niet,
ze hoeden niet, ze zaaien niet en
ze maaien niet. Ze hebben wel wat
beters te doen: liefde krijgen. Daar
zijn ze heel goed in. Aan een kat kun
je al je overtollige liefde kwijt.
Liefde geven is andere koek. Daar
heb je geen kat voor nodig. Dan kun
je net zo goed een hond of cavia
nemen. Of een kind. Liefde geven
is kinderspel, liefde ontvangen daar
entegen is een kunst, die vooral door
maïtresses en poezen wordt verstaan.
Het gaat erom de liefde niet automa
tisch te beantwoorden, de ander aan
het lijntje te houden, de verwachting
niet met vervulling te bederven.
Poezen weten een bron van ver
langen te blijven, met een hond ben
je meteen tien jaar getrouwd.
Al heeft hij slechts een en dezelfde
taak, toch is de ene poes de andere
niet. Integendeel. De ene poes ver
schilt meer van de andere dan een
buldog van een pekinees, een muis
van een olifant, een mens van een
merel. Je hebt vrolijke poezen en
chagrijnige, moeders en moorde
naars, kattenkoppen en klotekatten,
nufjes en sloeries, duivels en godin
nen.
Net mensen dus, poezen. Dat treft.
Daarom kunnen ze het zo goed met
elkaar vinden. Kunst is alleen de
juiste mens bij de juiste poes te vin
den. Daar kun je dus een spel van
maken, een kaartspel met mensen
plaatjes en poezenplaatjes. Wie de
juiste mensen aan de juiste poezen
koppelt heeft gewonnen.
Leuk bedacht hoor, maar in het
echte leven valt dat nog niet mee. Bij
poezen is het karakter nog moeilijker
van de buitenkant af te lezen dan bij
mensen. Een kat laat zich niet zo snel
kennen.
Wie een vogel ziet roept 'kijk, een
keep!' of 'kijk, een kievit!' en zoekt
dan in zijn vogelgids wat voor karak
ter daar bij hoort - een vrolijke flui
ter of een schuwe moerasbewoner.
Maar na 'kijk, een kat!' weet je nog
niks. Een kat is geen wat maar een
wie: is het een Minet, een Moortje
of een Archibald?
Daar kom je pas achter door met
hem samen te gaan wonen. Dan
blijkt dat de liefde die je meende uit
je poes te krijgen er eerst door jezelf
in is geaaid, zoals een kind zijn ted
dybeer al aaiend tot leven wekt. Jouw
liefde weerkaatst in de vacht van je
poes als 's nachts het licht van de
maan in zijn ogen. En dan weet je
nog niet of hij jou de ideale partner
vindt. De band tussen mens en kat is
een spel, dat klopt, maar dan eerder
een schaak- dan een kaartspel. Mens
begint, poes wint. -Midas Dekkers
w
20
FOTO'S GERRARD GETHINGS
3
