Hope vertelt vrijwel niemand meer op wie hij straks stemt
3*
'Iedereen staat
met zijn vuisten
omhoog. Het land
staat op het punt
over te koken'
15
den nu restaurants veel minder
bessentoetjes verkopen. Handela
ren betaalden al steeds minder
voor wilde bosbessen. Ze impor
teren gecultiveerde bessen uit
China of Mexico. ,,Veel wilde bos-
bessenboeren zijn ermee ge
stopt'', vertelt Howard. ,,Ze kun
nen maar krap een maand per jaar
bessen oogsten, terwijl de bessen-
import uit de rest van de wereld
het hele jaar doorgaat.''
Invoertarieven op buitenlandse
bessen, dat zou kunnen helpen, in
zijn ogen. Trump probeerde met
zulke importbelastingen de afge
lopen jaren verschillende Ameri
kaanse industrieën een steuntje
in de rug te geven, tot schrik van
veel voorvechters van vrijhandel.
De president heeft hard gewerkt
om Amerikaanse bedrijven te
steunen, vindt Howard. ,,Maar we
zijn hier in Maine juist de moge
lijkheid om naar China te expor
teren kwijtgeraakt, omdat er in de
handelsoorlog gewoon minder
schepen die kant op gaan. Dat
raakt ons. Ik zou ongeveer de
zelfde dingen gedaan willen zien,
maar dan op een meer ordelijke
manier, in plaats van zo'n klap
met de hamer.'' Daarom denkt hij
toch voor Biden te stemmen. ,,Ik
denk gewoon dat het riskant is,
Trump als president. Hij zegt de
verkeerde dingen op de verkeerde
momenten.''
Ron Howard maakt zich zorgen
over zijn kleinkinderen van 13, 10
en 8. Ze missen onderwijs en so
ciale contacten, omdat ze lang
niet naar school zijn geweest van
wege het virus. Toen het net op
kwam dacht hij nog dat alle maat
regelen een tikje overdreven wa
ren. Dat gevoel is verdwenen
sinds hij hoorde over een bruiloft
in het zuiden van Maine waar in
augustus bijna de helft van de
gasten besmet raakte. Het leidde
tot zeker 175 infecties en zeven
sterfgevallen.
,,Ik verwacht een heel zwaar
2021'', sombert Howard. Het virus
verdwijnt niet zomaar, denkt hij.
En meer economische problemen
kan de familie Brodis niet gebrui
ken - als de bevolking van Hope
en omgeving minder te besteden
heeft worden met de hand geoog
ste wilde bosbessen al snel van de
boodschappenlijstjes geschrapt.
Burgeroorlog
Andrew Bridge maakt zich niet
vaak zorgen, maar alle politieke
spanningen zitten hem ook
dwars. ,,Ik wil gewoon dat men
sen met elkaar kunnen opschie
ten. We zijn op het punt dat men
sen neergeschoten worden om
hun politieke standpunten, of in
elkaar geslagen omdat ze op man
nen of vrouwen vallen.'' Zijn za
kenpartner, Troy Crane, laat het
woord 'burgeroorlog' vallen, als
de twee een moment pauze ne
men op het terras van hun restau
rant. ,,Iedereen staat met zijn
vuisten omhoog'', ziet Bridge.
,,Het land staat op het punt over te
koken, mensen zijn waakzaam,
gewapend en klaar om te vech
ten.''
Het is dat hopeloos bedorven
politieke klimaat dat maakt dat
barbecuechef Bridge ook in het
ogenschijnlijk zo saamhorige,
bloeiende Hope vrijwel niemand
meer vertelt op wie hij straks
stemt. ,,Als ondernemer zou je
wel gek zijn'', zegt hij. De ene
klant staat hier in de rij in een
Trump-shirt, de volgende met Bi-
den-logo op de borst. Hij wil al
leen kwijt dat hij beide kampen
'krankzinnig' vindt, en niemand
op het stembiljet ziet echt het be
ste voor heeft met het Ameri
kaanse volk. ,,Maar zelfs als ik zeg
dat ik van allebei een beetje goed
vind, kan ik zo een steen door een
ruit krijgen.''
hier over een paar weken om vier
's middags al donker is. Dan kun
nen voorbijgangers wel een beetje
hoop en licht gebruiken. In het
dunbevolkte noorden van de VS
moet je het samen zien te rooien.
,,De mensen in Maine, wat hun
politieke voorkeur ook is, zijn wat
realistischer'', zegt chef Andrew
Bridge. ,,Over een paar maanden
wordt het hier koud en donker en
heel stil. We zijn mentaal en emo
tioneel standvastig, dat maakt het
mogelijk om het hier vol te hou
den.''
We ontmoeten hem om zes uur
's ochtends, als hij luistert naar de
Goelag Archipel, een audioboek
over Sovjet-strafkampen, terwijl
hij varkensschouders marineert.
Later op de dag heeft hij geen tijd.
Aan het eind van de middag gaat
hij naar bed, om rond twee uur 's
nachts op te staan zodat zijn klan
ten voor de lunch vers gerookt
vlees van lokale boeren kunnen
bestellen.
Bosbessen
De inwoners van Maine zijn lo
kaal geteeld voedsel meer gaan
waarderen, nu veel grenzen dicht
zijn en de bevoorrading van grote
supermarktketens lang te wensen
over liet, merkt Ron Howard (66).
Hij heeft de leiding op de bosbes-
senboerderij van de familie Bro-
dis, die hier al zes generaties
wilde bessen oogst. Wilde bos
bessen zijn zoeter, gezonder en
gevarieerder dan geteelde neefjes.
Om de struiken te onderhouden
gebruikt Howard technieken die
de oorspronkelijke bewoners van
Noord-Amerika duizenden jaren
geleden ontwikkelden.
Zijn schoonmoeder verhandelt
elke zomer vers geoogste bessen
vanuit haar huis. Maar nu een
nieuw virus door het land waart
leek dat geen goed idee, zoveel be
zoekers over de vloer, en plukkers
die in oma's badkamer naar de wc
gaan. Zo kwam het dat ook de fa
milie Brodis juist in dit crisisjaar
grote stappen heeft gezet. Voor
aan op de heuvel waar de bessen
groeien staat een gloednieuw
winkel- en sorteerpand.
Directe verkoop aan de bewo
ners van Hope en omgeving moet
de bessenboerderij overeind hou-
GO ZATERDAG 26 SEPTEMBER 2020
Brodis Blueberries
B rod is Blueberries
- >.i- 5>
B Ut#**?:*
-.rr-v-
IPR^
De komende vijf weken, tot aan de
verkiezingen op 3 november, leest
u twee keer per week een afleve
ring van deze serie in de krant.
Op de website van de krant vindt u
iedere woensdag en zaterdag de
afleveringen én de bijbehorende
videoreportages.
i -
ORon Howard bestiert een
bosbessenboerderij die al
zes generaties eigendom is van
de familie Brodis. De handel in
wilde bosbessen lijdt onder
import. foto's sergio avellaneda
