HOPE, USA In het ogenschijnlijk saamhorige, bloeiende RT' &.J 14 zinde, of je had jammerlijk ge faald, dan pakte je gewoon je spul len en trok je westwaarts, nieuwe kansen achterna. Klopt dat beeld nog? Het antwoord op de vragen zoek ik in tien steden en dorpen met de goedgemutste naam Hope, symbolen van het optimisme van de eerste bewoners. Ze liggen overwegend in platte landsgebieden, plekken waar Do nald Trump zijn meest gedreven aanhangers vindt. Ongeveer een derde van de Amerikanen woont buiten steden. Trump heeft zijn presidentschap nadrukkelijk in het teken gezet van hun leefwijze. De grote stad is in zijn retoriek een wetteloos oord vol gevaar en De mocraten. Hoe kijken de bewoners van small town USA naar 'hun' pre sident, nu zijn regeertermijn ein digt met diepe crisis? In een van de meest hopeloze weken in de moderne Ameri kaanse geschiedenis pak ik mijn spullen. In Kenosha, Wisconsin, vallen twee doden als een gewa pende tiener met sympathie voor Trump twee linkse betogers neer schiet. Een paar dagen later doodt een linkse demonstrant in Port land met zijn vuurwapen een rechtse tegenbetoger. Door som mige steden lopen gewapende mi lities, burgers vechten hun poli tieke meningsverschillen uit op straat. Het reisschema lijkt even heel futiel. Hoop? Het land valt uit elkaar. Psychologenvereniging APA meldt dat de 'collectieve mentale gezondheid' van het Amerikaanse volk flinke klappen heeft gekre gen. Maar liefst acht op de tien Amerikanen ervaart stress van wege zorgen over de toekomst van het land. Het land waar het altijd groter, beter en meer kon, is pessi mistisch geworden. Zelfs New York, baken van onverstoorbaar heid, is vergeven van verhuiswa gens. Geschrokken inwoners trek ken in de pandemie naar veiliger, minder dichtbevolkte oorden. Ik sluit me met fotograaf Sergio Avellaneda tijdelijk bij die uittocht aan als we naar de schilderachtige kuststaat Maine rijden. We volgen de rotsachtige kustlijn naar het noorden, langs vuurtorentjes en vissersdorpjes die onzichtbaar blijven vanaf de hoofdsnelweg naar de Canadese grens. Zodra we de afslag richting Hope nemen verschijnen Trump-vlaggen en Trump-bordjes in de berm, soms in een visuele strijd met de Biden- bordjes van de buren. De Trum- pisten winnen. In de bossen rond Hope is op een enkele boom een bordje gespijkerd waarop iemand met onvaste hand 'Black Lives Matter' heeft geschilderd. Hope is een creatief, onderne mend dorp, zeggen de bewoners. Een van hen bouwt doedelzakpij pen, een ander restaureert antieke brandweerwagens. Een lokale die renarts besloot een jaar of acht ge leden een opvang in te richten voor twee gepensioneerde circus olifanten met artritis, Rosie en Opal. Het werd het einde van dok- ter Laurita (56). Hij struikelde in het olifantenhok en stikte toen een van de ruim 3000 kilo zware dames op zijn borst stapte. Hope Elephants bestaat niet meer. Er is wel een winkel die al sinds 1832 op dezelfde plek staat. Als je een vin tage rode pickuptruck met 'HOPE' op de nummerplaat voorbij ziet rijden weet je: daar gaat de brand weercommandant. ,,De mensen hier hebben een sterke band, ongeacht aan welke kant van het politieke spectrum ze staan'', zegt Heidi Kelley (37), thuisblijfmoeder van twee, en tij delijk thuisonderwijzer nu de school van haar oudste mondkap jes verplicht en schooltijden heeft ingekort ('het leek me nogal over weldigend, voor een 5-jarige'). De inwoners houden hun nauwe band graag in stand, dus politiek is niet toegestaan in de dorpsgroep op Facebook. De overbuurman van Heidi Kelley kwam beleefd vragen wat ze ervan dacht, toen hij een Trump-bordje in de berm had ge zet. Hij woont hier net en wilde niet dat het scheve gezichten zou geven. ,,Ik voel me soms een soort vredesstichter'', vertelt Heidi. ,,Mijn familie is heel conservatief, en ik heb veel vrienden aan de an dere kant van het politieke spec trum." De buurman hoefde zich overi gens geen zorgen te maken. Ze stemde zelf in 2016 ook op Trump, en is van plan dat in november weer te doen. Niet dat ze nou zo'n fan is van de persoon Donald Trump, maar ze ziet in hem de man die Bijbelse waarden leidend maakt, door bijvoorbeeld pogin gen om abortus in te perken te steunen. Haar geloof is belangrijk. Het bestrijden van buitensporig politiegeweld tegen zwarte land genoten ook, vindt ze. ,,Maar ik wil niet zomaar ergens in meegaan om sociale status te verkrijgen. Als ik dingen op sociale media zou zet ten, of een bord zou ophangen, vind ik dat het ook waar en duide lijk moet zijn in mijn leven.'' Op de muur van de tweehon derd jaar oude schuur naast haar huis heeft Heidi Kelley een paar jaar geleden wel met kerstlichtjes het woord 'hope' gevormd. Omdat ze in Hope woont, en omdat het ZATERDAG 26 SEPTEMBER 2020 GO i VERVOLG VAN PAGINA 13 S™ O Heidi Kelley zorgt thuis voor de kinderen, en geeft hen les. De jongens gaan sinds corona niet meer naar school. Bijbelse waarden zijn belangrijk voor het gezin. - if' 1 l'TiHfjj f

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 62