'Ik wilde vooral
een avontuurlijk
verhaal schrijven
dat leuk is om
te lezen'
,,Ik heb veel van Dickens gelezen, maar
eerlijk gezegd niet A Tale of Two Cities. Ik
ken de verhaallijn wel, en ook de beroemde
slotscène die zich afspeelt in het onrustige
Parijs ten tijde van de Revolutie. Een sfeer
die in zekere zin doet denken aan wat wij
nu meemaken met de brexit hier in Enge
land, Trump in de VS en de wereldwijde
coronacrisis. Wat ik voor mijn boek aan
trekkelijk vond, was de gedachte dat Dhi-
kilo oog in oog staat met de guillotine zon
der dat ze daadwerkelijk haar hoofd verliest.
Meer niet.
D e invloed van Alice In Wonderland op D
is wel overduidelijk. Ik hou van dit verhaal
van Lewis Carroll en heb het vele malen
met evenzoveel plezier gelezen en herlezen.
Hoewel ik er meteen bij moet zeggen dat ik
liever optrek met Dhikilo dan met Alice,
want haar vind ik nou niet bepaald wat je
noemt likeable."
schilderij van Leonardo da Vinci, De dame
met de hermelijn, op te sporen. Na een klein
zetje van professor Bennett belandt ze in
een andere, vroegere, besneeuwde tijd
waarin ik destijds tot mijn grote irritatie
niet verder kwam dan bladzijde 70. Nu
dacht ik: als we Miriam nou eens vervangen
door Dhikilo, een jonge heldin die als kind
van Afrikaanse vluchtelingen al veel heeft
meegemaakt, en professor Bennett door
Dickens zelf, dan wordt het misschien nog
wat. Zo komt het dat het begin van D in
grote lijnen overeenkomt met dat van mijn
nooit voltooide sprookje van dertig jaar
geleden.''
,,Dat klopt. Het Land van Liminus waar
Dhikilo haar avonturen beleeft, heeft veel
overeenkomsten met onze samenleving.
Veel mensen hebben om allerlei redenen
het gevoel dat onze beschaving aan het
omvallen is en dat er fundamentele veran
deringen nodig zijn om het tij te doen
keren. Er hangt revolutie in de lucht. Of
zoals een van de 'Droods', iemand van de
oude beschaafde volkeren die Dhikilo
onderweg ontmoet, het uitdrukt: 'Heersers
komen, heersers gaan, maar waar we echt
op zitten te wachten is een flinke weers
verandering'.''
,,Ja, dat moest ook. Naast de vele ideeën en
opvattingen over taal en politiek die ik in
dit sprookje heb verwerkt, heb ik vooral
geprobeerd een avontuurlijk verhaal te
maken dat leuk is om te lezen. Eerder
opbeurend dan tragisch, want mijn eerste
verantwoordelijkheid als schrijver is om
mijn lezer een goede tijd te bezorgen. Alles
wat onderweg aan kennis en inzicht wordt
meegepikt, beschouw ik als bonus.''
,,Nou, vooruit. Natuurlijk draait dit boek
om grote thema's als vrijheid, onderdruk
king en censuur. Onderdrukking gaat
bijvoorbeeld direct gepaard met bepaalde
begrippen die taboe worden verklaard.
Vandaar ook het spel met de letter D dat in
mijn boek op verschillende niveaus wordt
gespeeld. Dat is natuurlijk niet nieuw;
George Orwell deed zoiets al in 1984. Maar
dat boek, hoe onovertroffen ook, is zo com
plex en ontoegankelijk voor jongeren dat je
er depressief van wordt. En dat wil ik hen
niet aandoen. Jongeren verdienen verhalen
met een goede afloop. De wereld bezorgt
hen al genoeg kopzorgen
en dus verdienen kinde
ren en jongeren juist nu
verhalen met een happy
end.''
Het lijkt erop dat u in D de roman A Tale
of Two Cities van Charles Dickens heeft
gecombineerd met Lewis Carroll's Alice
in Wonderland.
Zoals het leven in 'wonderland' in uw
boek ook bepaald geen pretje is.
Gelukkig loopt het allemaal goed af.
Dat klinkt wel erg bescheiden.
D verschijnt dinsdag bij
Uitgeverij Podium (€21).
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 2020 35
