Emissieloos park lijkt een luchtkasteel
5
FBTS DAG VAN DE ZEEUWSE FILMS
Op Film by the Sea is
het zaterdag de Dag
van de Zeeuwse
Film. Er zijn maar liefst
24 nieuwe en recente
producties te zien. Wat
vooral opvalt: de zee is
zelden ver weg.
filmen op het strand. Daar heb je
de omstandigheden niet in de
hand. Dat was van grote invloed."
Tinka Leene uit Sint Laurens,
bekend van de Zeeuwse Knop,
verrast met Een zomerdag aan zee.
,,Ik ben geen filmer, maar wel een
bedenker. En vervolgens voer ik
het ook uit." Met de timelapse-
techniek legt ze in tien minuten
een complete stranddag vast, ge
zien vanuit haar kotje bij Zoute-
lande. De universele schoonheid
van wolken, wind en water ge
combineerd met de tijdelijke
strandgasten verbeeldt voor haar
het leven. ,,J e hoort muziek van Ei-
naudi: Life. Die past perfect bij wat
je ziet."
Ondanks de coronape
riode presenteert
Film by the Sea zater
dag een rijke oogst
aan films die een
band hebben met Zeeland.
Alle 24 films zijn sinds de vo
rige editie van het festival uit
gekomen of beleven in Vlissin
gen hun première. Aan het
eind van de middag worden in
diverse categorieën prijzen uit
gereikt.
Het aanbod is zeer divers,
van een vijf minuten durend
miniportret van het museum
van Guus Ideler in Biggekerke
tot Ik ben er even niet van
Maartje Nevejan, een docu
mentaire van anderhalf uur
over epilepsie. Verder loopt het
van meer traditionele films tot
experimentele producties. In de
laatste categorie valt onder meer
Voor de tijd voorbij is, een filmisch
kleinood van Jade van der Moere.
Het eeuwige leven
De zee figureert veelvuldig. Zoals
in Hazegrauw, het opmerkelijke
debuut van Remco Texer uit Vlis
singen. De film draait om de vraag
in hoeverre de mens het 'eeuwige'
leven zou moeten willen nastre
ven. De regisseur wist voor de
hoofdrollen Frits Lambrechts en
Diana Dobbelman, oude rotten in
het vak, te strikken. Texer maakte
Hazegrauw op eigen kracht, naast
zijn baan als logistiek planner.
,,Het is een uit de hand gelopen
hobby. Maar door mijn werk ben
ik wel gewend om met stress om
te gaan en te improviseren. Dat
kwam goed van pas."
Ook opvallend in het aanbod is
Hopsa Heisasa, de afstudeerfilm
van Vincent van den Ouden. Het
is een magisch-realistisch verhaal
over de eenzame jongen Willem,
die via zijn teddybeer op het
strand in contact komt met een
verdronken vluchtelingenmeisje.
Van den Ouden is trots op de film,
waaraan hij twee jaar heeft ge
werkt. Toch is het een zwaar pro
ces geweest. ,,Je komt jezelf wel
een paar keer tegen, zoals bij het
Het lijkt een prachtig plaatje, zo'n
'droomvakantiepark met zero-
emission'. Maar het is niet realis
tisch, stellen de tegenstanders. Er
zou in de aanleg- en gebruiksfase
nauwelijks sprake zijn van emissie,
maar in het echt gaat het om een
enorme stikstofuitstoot. Eerst al in
de vier jaar dat het kost om Brou
werseiland, met dik 300 woningen
en een jachthaven met 350 ligplaat
sen, aan te leggen. De carpoolplaats
bij Serooskerke, bijvoorbeeld,
wordt een soort rangeerterrein
waar dagelijks de bouwmaterialen
van tig vrachtwagens 'heel vroom'
worden overgeheveld naar opleg
gers met elektrische trekkers er
voor, schetst Gert-Jan Buth namens
de zes natuurorganisaties het
plaatje.
Wonder
,,Ze vegen dus eigenlijk hun proble
men weg van de bouwlocatie en
doen alsof het een paar kilometer
verderop niet uitmaakt. Het is een
beetje een poppenkast. Zo sprokke-
len ze allerlei hoeveelheden uit
stoot bij elkaar en schuiven het
weg." Nog even los van het trans
port waarmee 800 bouwvakkers op
de Brouwersdam moeten komen.
,,Die zouden dan straks allemaal
elektrisch moeten rijden? Dan
moet er nog wel een wonder gebeu
ren."
En is Brouwerseiland eenmaal
aangelegd, dan is volgens de na
tuurorganisaties emissieloos nog
altijd niet-realistisch. Er zal een
constante stroom zijn van tijdelijke
gasten en bezoekers. Geweldig dat
er meer elektrisch wordt gereden
en dat zal ook echt in de toekomst
wel groeien, verwacht Buth. ,,Maar
zover is het nog lang niet. Je kunt
dat nu niet garanderen, dus wij
moeten ze maar op hun blauwe
Het is een beetje een
poppenkast. Zo
sprokkelen ze allerlei
hoeveelheden
uitstoot bij elkaar en
schuiven het weg
ogen geloven. Projectontwikkelaars
beloven van tevoren een heleboel
droombeelden. Maar de methode is
bouwen, verkopen en wegwezen.
En het is maar de vraag hoe de park
beheerder die er dan is, erin staat.
Dus er zitten een heleboel aanna
mes aan dit verhaal vast."
Bij het verlenen van een natuur
vergunning geldt als harde voor
waarde dat je geen luchtkastelen
mag bouwen, maar van de dage
lijkse realiteit moet uitgaan. ,,Bij
twijfel niet oversteken. Dat is het
voorzorgsbeginsel. Kun je het niet
garanderen, dan niet. We weten
niet hoe het er over vijf of tien jaar
uitziet. We zijn God niet."
De zienswijze tegen de natuur
vergunning is ingediend door Na
tuurmonumenten, Zeeuwse Mi
lieufederatie, Natuur- en milieufe
deratie Zuid-Holland, Duinbe
houd, Natuur- en Vogelwacht
Schouwen-Duiveland en Natuur-
en Landschapsbescherming Goe-
ree-Overflakkee.
vrijdag 18 september 2020
De zee is zelden ver weg
Rolf Bosboom
Vlissingen
Diana Dobbelman in Hazegrau
FOTO STILL UIT FILM
Programma Dag van de Zeeuwse
Film
Korte fictiefilms blok 1:
12.00 en 14.00 uur: Hopsa Heisasa
(Vincent van den Ouden), Lieve
(Vincent Groos), Stik (Niek Roo-
zen) en Voor de tijd voorbij is (Jade
van der Moere).
Korte fictiefilms blok 2:
9.30 en 16.30 uur: Aphasia (Mi-
chèle Soudijn), Frank (Levi
Oreel), Hazegrauw (Remco Texer)
en RomCom (Jorge Lopes en Ben
jamin Samson).
Korte documentaires:
11.30 en 14.00 uur: The Battle of
Veere (Joy Droogsma), Boeren
broeders (Jules Mathot), Cozy
Land (Dani Ploeger), Guus Ide-
ler's Zeeuwse Schuur Museum
(Petar Kruit), Muziek in de zeilen
(Maria-Sarah Simon), Sea Battle
(Rob Severijns e.a.), Wil dan wat je
kunt (Remco van Schellen) en Een
zomerdag aan zee (Tinka Leene).
Lange documentaires:
9.30 uur: Ik ben er even niet
(Maartje Nevejan), 16.00 uur: De
Levende Delta (Ronald Faber)
Tijdgravers (Fifi Visser).
Korte films:
De Slag om de Schelde, 17.15 uur:
De kleine pianist (Raimond van
Soest), Grit (Matthias Hoekman),
Het pamflet (Justin Heyl), Barrier
(Niels Bourgonje) en 't Water moge
stijgen (Chris de Krijger en Sven
Peetoom).
Brouwerseiland een emissieloos
park? Dat is totale onzin. Zo'n
park is een droombeeld, stellen
zes natuurorganisaties. Zowel
bij de aanleg als in het gebruik
zal sprake zijn van een enorme
stikstofuitstoot. De zes clubs
hebben gezamenlijk een ziens
wijze tegen het project inge
diend.
Esme Soesman
Scharendijke
- Gert-Jan Buth, voorzitter
Natuur- en Vogelwacht
