'Ik zag alleen nog de eetgestoorde trucs van andere meiden'
5
OOSTERSCHELDE ONDERWATERLEVEN
Vol trots laat Toon
Vermeulen (4) zijn
buit zien. Krabbetjes,
kreukels en oesters
zitten er in zijn
emmertje. Met opa
Wim Vermeulen (59)
struint hij over het
drooggevallen slik bij
Goese Sas, waar een
speurtocht jong en oud
laat kennismaken met
het leven in de
Oosterschelde.
f nder de stenen,
H ^^^^^Bsnel", roept
Toon. Het ventj e,
twee turven
hoog, weet niet
hoe snel hij naar beneden moet
duiken, wanneer zijn opa een
steen omdraait. Vliegensvlug dui
ken de krabbetjes in het slik, net
voordat Toon ze kan pakken. Met
schepnetten, emmers, loeppotjes
en zoekkaarten lopen de kinderen
rond, op zoek naar alles wat leeft.
En soms niet meer leeft. Van krab
ben en garnalen tot zeesterren die
stevig op stenen zitten gekleefd.
Het is voor het eerst dat Milieu
Educatie Centrum (MEC) De Beve-
landen en de Nederlandse Onder
watersport Bond (NOB) in dit coro
najaar een activiteit organiseren.
,,De belangstelling is ongekend",
zegt vrijwilliger Lilian Schoonder-
woerd. ,,Je kunt wel merken dat ou
ders met kinderen hier naar uitge
keken hebben. Zo druk als nu zien
we het niet vaak."
'Het lijkt wel Spongebob'
Plots komt er een duiker uit het wa
ter lopen. Aan zijn pak hangt een
geel net, vol zeesterren, zeenaalden
en hooiwagenkrabben. ,,Alleen de
sepia's waren me te vlug af", zegt
duiker Lodewijk Roelen, terwijl hij
met zijn buit de dijk oploopt.
,,Straks ga ik nog een keer terug, op
zoek naar donderpadden." Zijn
vangst gaat in doorzichtige glazen
bakken, zodat de kinderen kennis
kunnen maken met nog meer on
derwaterleven.
,,Dat lijkt wel Spongebob", roept
een ventje als hij een zeester aait.
,,Maar dan wel stekelig." Schoon-
derwoerd pakt de zeester op en laat
de onderkant zien. ,,Moet je kijken,
hier zitten wel duizenden zuignap-
jes." Gebiologeerd kijken de kinde
ren toe. Heel voorzichtig laat Ezra
Die rechte
zeepaardjes heb ik
nog nooit gezien
van Dongen (11) uit Goes zijn vin
ger over de nopjes glijden. ,,Dat is
zacht." Zelfheeft hij er ook een aan
tal gevangen. Plus een paar grote
krabben. In zijn vingers geknepen
is hij nog nooit.
De aquaria trekken veel bekijks.
En niet alleen van de kinderen. Ook
racefietsers stoppen even om een
kijkje te nemen.
Rechte zeepaardjes
De diversiteit aan Oosterscheldele-
ven verbaast ook de ouders. ,,Ver-
rassend wat er allemaal leeft en
waar je geen weet van hebt. Die
rechte zeepaardjes heb ik nog nooit
gezien", zegt één van de vaders. Het
blijken geen zeepaardjes, maar zee
naalden, zegt Schoonderwoerd. ,,Ze
zijn familie van elkaar, dus ik be
grijp de verwarring wel."
Met de speurtocht wil het Milieu
Educatie Centrum laten zien hoe
mooi Zeeland onder waterlijn is.
,,Mensen denken dat je in de Oos-
terschelde niets ziet. Dat het zicht
slecht, en het water altijd koud
is. Het tegendeel is waar. Wacht
maar eens tot de duikers straks met
een zeenaaktslak aankomt zetten.
Die zijn pas echt schitterend, hele
maal onder een microscoop."
De krabben, zeesterren en andere
zeedieren zijn na afloop stuk voor
stuk weer teruggezet in het water.
Regelmatig kreeg ze de vraag: 'Moet
je dat nu wel doen, je hele hebben
en houwen blootgeven. Straks sta je
bekend als die nieuwslezeres met
anorexia'. Bewust vermeed ze het
onderwerp. ,,Ik dacht altijd: het is
niet relevant. Tegelijkertijd begon
het te knagen. Ik hield iets achter en
het taboe in stand."
Nu, elf jaar later, vindt Brantsen
het tij d om haar verhaal te delen. Ze
vertelt hoe anorexia grip kreeg op
haar leven. ,,Heel langzaam gleed ik
af. Ik studeerde, zat op kamers.
Maar kon mijn draai niet vinden en
vereenzaamde. Ik zocht mijn troost
in eten, heel veel eten. De pakken
koekjes, ik at ze in één keer op. Om
niet te voelen hoe eenzaam ik was."
Als concentreren op haar studie
niet meer lukt, belandt ze in een
kliniek. Dat blijkt geen match. ,,Ik
zag op een gegeven moment alleen
nog maar de eetgestoorde trucs van
andere meiden." Hoe ver ze heen
was, ontdekt Brantsen pas wanneer
ze een jaar geleden tijdens het
schrijven van haar boek Uit beeld, in
haar dagboeken duikt.
In de Kapelse boekhandel luistert
een meisje aandachtig naar haar
verhaal. Net als Brantsen toen, wor
stelt ze met een eetstoornis. Ze her
kent een hoop. ,,In de kliniek hoor
je vooral de negatieve verhalen. Wil
je nog magerder zijn dan de meiden
om je heen. Amber laat zien dat je
toch succesvol kunt zijn. Dat er een
leven is na anorexia. Dat geeft
hoop."
maandag 7 september 2020
BE
'Een zeester? Het lijkt Spongebob wel'
Timo van de Kasteele
Goes
-een vader
Kijk op de site bij /video
Amber Brantsen
Plots was ze radio-talent van het
jaar. Nog geen jaar later presen
teerde Amber Brantsen (30) het
NOS-journaal. Voor de buiten
wereld had ze het goed voor el
kaar. Tegelijkertijd voerde ze
een keiharde strijd tegen ano
rexia. Nu, elf jaar later, schreef
ze er een boek over: 'Uit beeld'.
Bij boekhandel Lectori in Ka-
pelle vertelde Brantsen hoe ze
daartoe kwam.
Timo van de Kasteele
Kapelle
NOS-pre-
sentatrice
Amber Brant-
sen signeerde
haar net uitge
brachte boek
Uit Beeld in
boekhandel
Lectori. Haar
vriend Rachid
Finge inter
viewde haar
voor het aan
wezige pu
bliek. FOTO BOAZ
TIMMERMANS/FOS FO
TOGRAFIE
Toon Vermeulen laat met opa Wim de krabben zien die hij bij Goese Sas gevonden heeft. Kinderen konden zaterdag kennismaken met
het onderwaterleven. FOTO BOAZ TIMMERMANS
