Roglic maakt Jumbo-Visma 'beetje gek'
Twijfels
19
hij richt zich nu op ondersteunen van ploegmaat Roglic
^0 @thijszonneveld
als doel de Tour te winnen met de
ploeg.''
Knieblessure
Toch rijst de vraag of Dumoulin, die
vanwege zijn knieblessure bijna an
derhalf jaar wegbleef uit grote ron
den, zichzelf in deze vorm niet te
vroeg heeft opgeofferd. Maar de ge
dachte dat hij beter is dan hij zich
voelt, wuift hij direct weg. ,,Als ik
beter had gekund, had ik het wel ge
daan. Dit is mijn achtste of negende
jaar en ik weet inmiddels heel goed
wat ik wel of niet kan en wanneer
mijn benen wel of niet goed zijn.''
Zo wordt het Pyreneeën-week-
einde er voor Jumbo-Visma een met
twee gezichten. Waar het op dag één
misloopt, valt het op de tweede dag
allemaal wel samen. Dumoulin voelt
zich iets beter en uiteindelijk blijft
hij op Col de Marie Blanque samen
met Roglic over in de favorieten-
groep. Weer gaat hij op kop, maar dit
keer omdat Tadej Pogacar is wegge
sprongen. Dumoulin: „Misschien
was mijn beurt dit keer minder
krachtig, maar het had wel meer re- Tom
sultaat dan gisteren. Ik kon gelukkig Dumoulin
Pogacar kort houden. Dat was ook is gelost
alles wat ik kon. Het is mooi dat we op de Col
nu het geel hebben, maar dat is niet de Peyre-
het einddoel. We zijn hier echt om sourde.
de Tour te winnen.'' Daarmee
De Tour is pas negen dagen oud en komt een
Dumoulin is een illusie armer. Tege- einde aan
lijkertijd weten Roglic en de hele zijn droom
Jumbo-ploeg dat Dumoulin goed om dit jaar
genoeg is om te vechten voor het de Tour te
geel. Ook al zal hij het zelf niet dra- winnen.
gen. FOTO COR VOS
COLUMN THIJS ZONNEVELD
weg, maar dat maakte niet uit. Hij gaf gas,
nog een beetje meer, nog een beetje meer -
net zolang tot hij zijn motor had opgeblazen. Nie
mand had erom gevraagd. Zijn ploegleider niet,
zijn ploeggenoten niet. Er was er maar één die
dacht dat het een goed idee was: Tom Dumoulin
zelf.
Het sloeg nergens op. Hij molde zichzelf, hij
reed George Bennett overhoop en hij zorgde er
voor dat Primoz Roglic in de finale in zijn uppie zat
- totaal onnodig als je zo'n sterke ploeg hebt.
Om te begrijpen wat hem bezielde moet je twee
jaar terug in de tijd. Naar de Tour van 2018 of het
WK in Innsbruck van datzelfde jaar. Het zijn de
laatste wedstrijden waarin hij zich bergop zelfver
zekerd voelde, waarin hij het gevoel had dat hij ie
dereen aan kon. Dat gevoel is van onschatbare
waarde. Klimmen is een fysieke strijd, maar ook
een mentale. Als klassementsrenner moet je ervan
overtuigd zijn dat vrijwel iedereen om je heen
minstens net zoveel pijn lijdt als jij.
Dumoulin is die overtuiging de afgelopen twee
jaar kwijtgeraakt. Hij kampte met blessures, te
genslag en strubbelingen bij zijn vorige ploeg. Hij
verloor het vertrouwen in zijn lichaam. Hij twij
felde nog meer dan hij al deed; hij vroeg zich zelfs
af of hij nog wel wielrenner
wilde zijn. Meer dan een
jaar reed hij geen enkele
koers. De afgelopen maan
den is hij langzaam maar
zeker weer renner gewor
den, maar de opgelopen
achterstand is nog niet in
gehaald. Fysiek niet, maar
zeker mentaal niet.
Van binnen knaagde de
twijfel. In de weken vóór de
Tour werd hij sterker en
sterker, maar nooit was hij
de beste in koers. Dat
voelde hij in de eerste week van deze Tour ook
meerdere keren. Het geknaag van binnen ver
dween niet; integendeel, het werd alleen maar er
ger. Toen hij zaterdag bijna moest lossen op de
voorlaatste klim liet hij de twijfels toe. Hij besefte
dat hij deze Tour niet ging winnen. Het getuigt
van realisme, maar ook van onzekerheid.
Dumoulin is naar Jumbo-Visma gehaald om de
Tour te winnen - voor een smak geld. Hij voelt
zich verantwoordelijk. Voor zichzelf, voor de
ploeg, voor de sponsoren. Hij wil per se een
steentje bijdragen. Als hij het niet kan, dan wil hij
Roglic aan de Tourzege helpen. De kopbeurt van
zaterdag was vooral een uiting van te veel plichts
besef. Laten we wel wezen: als Dumoulin zich het
afgelopen weekend niet had opgeofferd, dan had
hij de Tour ook niet gewonnen. Daarvoor mist hij
(nog) iets. Maar hij nam te vroeg en te rigoureus de
keuze om zichzelf weg te cijferen.
Na al die blessures, na al die maanden zonder
koers en na al die tegenslag is Dumoulin al een
heel eind op de weg terug. Maar zijn eigen twijfels
heeft hij nog lang niet verslagen.
Dumoulin
werd sterker
maar nooit
was hij de
beste in
koers
De eerste week was de gele
trui nog een giftig geschenk.
Nu is Primoz Roglic toch echt
de leider in de Tour. Jumbo-
Visma was al de bepalende
factor, maar nu ligt alle verant
woordelijkheid bij de ploeg.
Een mijlpaal in historisch per
spectief. Ja, Mike Teunissen
reed vorig jaar al in het geel.
Maar die trui had een andere
betekenis. Nü strijdt een Ne-
derlandse ploeg voor de eind
zege in de grootste koers die er
is. De laatste keer dat het ge
beurde? Michael Rasmussen in
2007 voor Rabobank, een voor
loper van Jumbo-Visma. ,,Dat
liep niet zo goed af, hè'', zegt
Tom Dumoulin, doelend op
het feit dat Rasmussen door
zijn ploeg een paar dagen voor
Parijs, in het geel, uit de Tour
werd gehaald. De aanzet tot
een enorm dopingschandaal.
De weg naar Parijs zal lang
en zwaar zijn. Met concurren
ten die sterker worden. Tadej
Pogacar, de 21-jarige landge
noot van Roglic, verloor bijna
anderhalve minuut in een
waaierrit. Maar na twee ritten
in de Pyreneeën blijkt hij de
sterkste bergop. Dumoulin:
,,Hij lijkt nu bedreiging num
mer 1. Maar Bernal zit er ook
goed bij, onverwacht. We gaan
in een controlerende rol, maar
dat is niet heel anders.''
Bij de persconferentie blin
ken de twee Slovenen uit in di
plomatieke antwoorden. Ro-
glic vindt Pogacar geweldig.
Pogacar roemt op zijn beurt
heel Jumbo-Visma. DMr zal
het nu ook vanaf hangen: hoe
sterk is Jumbo écht? Al heeft
Roglic er met Dumoulin een
topknecht bij.
Roglic laat volgens ploegge
noot Robert Gesink steeds wat
meer los over zijn gele droom.
,,Eerst maakten we hem een
beetje gek. Zo van: is die eerste
aankomst bergop (etappe 4,
die Roglic won) niets voor j ou?
Gisteren maakte hij ons een
beetje gek door te zeggen:
'Weet je wat: ik wil voor de rit
gaan, rijden maar'.'' De rit le
verde het niet op, het geel wel.
maandag 7 september 2020
PC
R eed-ie ineens op kop. De top was nog ver
Nu het geel binnen is voor
Jumbo-Visma, begint deel 2
van de missie: Primoz Roglic
in de trui naar Parijs bren
gen. ,,We zullen de koers nóg
meer moeten controleren.''
Daniël Dwarswaard
Laruns
Deel 1 van de missie van
Jumbo-Visma is geslaagd:
Primoz Roglic in het geel.
