'Dat de oogst naar de voedselbank gaat, vind ik mooi' 'De veenmol vind ik een griezel' Johanneke Liefaard (36), bloemist, werkt als vrijwilliger in een tuin van 7 bij 15 meter van de Stichting Voedselbank Oudewater. Ik werk een a twee keer per week in de tuin en meestal op woensdag. Die dag oogsten we, zodat iedereen de vol gende dag een pakket kan ophalen. Er valt zelfs wat te kiezen: we hebben stokbonen, pompoenen, puntpaprika's, en deze week een krat tomaten, twee kratten courgettes, drie kratten aardappels. Alle uien drogen nog. Er zijn lekkere bramen, helaas te weinig voor iedereen. De ra dijs is mislukt, die is aangevre ten. We hebben veel last van veenmollen, een beschermd insect. Ik vind het een griezel. Ai, ik hoop niet dat je bang bent voor ratten, er schiet er net een onder de tuinbank. Ook de bloemen gaan naar de voedselbank: zonnebloemen, dahlia's, cosmea. 18 ,,De snelheid waarmee wij leven, wordt op de moestuin vertraagd. Tegenwoordig lijkt iedereen alles per direct per fect te willen hebben. Dat lukt je niet met gewassen. Kom kommer kun je niet dwingen om snel en recht te groeien. Op de moestuin weet je niet beter dan dat alle wortelen krom zijn. En dat er aarde aan zit als je ze uitgraaft. Ik had vier jaar in de Ziektewet gezeten toen ik me vier jaar geleden aanmeldde bij de op richter van de voedselbank in Oudewater. Tjissie Trul zocht hulp en ik wilde aan mijn her stel werken. Met mijn opleiding aan de land- en tuinbouw school beschikte ik over plan tenkennis, dat kwam goed uit. Het voelt goed mee te draaien - ik heb hard gewerkt om uit de Ziektewet te komen. Dat de oogst naar de Voedsel- bank gaat, vond ik meteen mooi. Dan doe je dit werk net zo goed voor anderen. Er zijn 25 tot 30 huishoudens in Oudewater die eten van wat wij in deze tuin verbouwen. In Montfoort en Woerden, allebei vlakbij, zitten trouwens ook voedselbanken. Er gaat een zekere schoon heid uit van zaadjes die lang zaam tot wasdom komen, en die raakt mij. Ben je een week niet geweest, zeker in de zomer, dan vraag je je af wat er gebéurd is. Alles is de lucht ingeschoten. Het is wonder baarlijk, bijna ontzagwekkend: hoe dan? Het stelt mij gerust dat de natuur zo sterk is.''

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 98