'Ik heb er spijt
van dat ik er
zo lang over
heb gedaan
uit de kast
te komen'
,,Het zingen kan opera een beetje een gek
ke uitstraling geven. Waarom zou je iets
zingen als je het ook gewoon kunt zeggen?
Als je het niet waarachtig speelt, kan dat
opera grotesk maken. Dan denk je als toe
schouwer: ga dan dood en stop met erover
te zingen! Bij Callas vergeet je dat ze zingt.
Natuurlijk geniet je van de muziek, maar
je gaat mee in het verhaal.''
,,Ik ben heel trots op mijn rol als Suor
Angelica, Zuster Angelica, in de gelijk
namige opera van Puccini, over een non
die hoort dat haar zoontje is gestorven en
zichzelf van het leven wil beroven. Ver
schrikkelijk dramatisch. Niemand wist dat
ze dat jongetje had, dat was natuurlijk ge
heim. Ik heb dat zó mooi gedaan. Ik had me
grondig voorbereid, zoals ik dat altijd doe,
en ik geloofde wat ik zong. Helemaal alleen
op het podium bracht ik Senza mamma. Het
publiek kon de vertaalde tekst meelezen op
een groot scherm: 'Zonder moeder ben je
gestorven mijn kind. Je lippen zonder mijn
kussen bleek en koud'. Nou, iedereen was
over z'n toeren. Mijn vader zat in het pu
bliek en vertelde dat mensen huilend de
zaal uitliepen. Ik was toen 32 en pas drie
jaar eerder uit de kast gekomen. Ik kon me
goed inleven in een vrouw die lang moest
leven met een geheim. Al die emoties die
jaren waren opgekropt kwamen eruit.''
„Splinter Chabot beschrijft in zijn boek
Confettiregen heel mooi hoe het ook in een
liefdevolle omgeving moeilijk kan zijn om
uit te komen voor je geaardheid. Ik had een
bepaald toekomstbeeld, ik spiegelde me
aan ons gezin: vader, moeder, drie kinde
ren. Aan dat klassieke beeld wilde ik toch
voldoen. En welk kind praat graag met z'n
ouders over seksualiteit? Sowieso dacht ik
nooit zoveel aan seks, dat stopte ik weg.
Seks was niets voor mij, dat was niet voor
mij weggelegd, daar was ik te lelijk voor.''
Ze pauzeert even, dan: ,,Op mijn 22ste zei
een van mijn vriendinnen opeens, terwijl
ze met haar rug naar mij toe in een pan
stond te roeren: 'Ik denk dat je verliefd op
mij bent'. Achteraf denk ik dat ze gelijk
had, maar ik was er nog niet aan toe. God,
ik schrok me dood en ben naar huis ge
sneld. Die avond vertelde ik het mijn moe
der, overstuur. 'Zoiets hoeft niemand voor
jou te bepalen', zei ze. 'Zij moet jou de rust
gunnen je gevoelens zelf uit te zoeken.' Een
dag later nam ze me mee uit winkelen. Ze
vond dat ik een heftige avond had gehad en
iets moois verdiende. Ik kreeg van haar een
prachtige leren tas, die ik nog jarenlang
mijn lesbische tas heb genoemd.''
,,Ik heb er spijt van dat ik zo lang heb
gewacht. Stom. Ja, voor een slimste mens
vind ik dat stom.''
,,Ik vind het zo zonde van al die tijd. Dat
realiseerde ik me toen ik de vlinders in
mijn buik voelde voor de vrouw die mijn
echtgenote werd. Dat voelde zo fijn. Ik
ontmoette haar via internet, we zijn nu
negen jaar getrouwd.''
,,In mijn puberteit sprak dat idee mij aan.
Dan was ik meteen af van de vraag: waar
om heb je geen vriendje? Ik was ook gek op
The Sound of Music en de wijsheid van de
moeder-overste in die musical. Van mijn
7de tot mijn 15de heb ik de mis gediend bij
de Zusters Penitenten van de Eenheid in
een kloostertje in Wassenaar. Een fijne tijd.
Ik hield van de structuur, van het theatrale,
de rituelen. Ik ben dan wel extravert, ik
geniet ook van een stille kerk met kaars
licht, wierook en muziek. Met een stil
gebed terug te gaan naar de basis. Wat
meespeelde, was dat de zusters mij wél
accepteerden en lief voor mij waren, in
tegenstelling tot de kinderen in de klas.
Later verdween dat kloosteridee naar de
achtergrond. Ik ben weleens op retraite
geweest, maar voor het echte kloosterleven
ben ik te druk en te onrustig. Net als Maria
in The Sound of Music."
,,Ik heb nooit een enorme drang gehad naar
kinderen krijgen, zoals sommige vrouwen
die wel hebben. En omdat dat bij twee
vrouwen niet vanzelf gaat, moet je er heel
bewust over nadenken. Ik ben een gewel
dige suikertante voor de kinderen van
vriendinnen en voor mijn drie neven. Ik
ben gek op die gasten, fungeer graag als die
gekke tante die ze meeneemt naar Artis en
De Efteling. Maar verder ga ik helemaal
voor het zingen, daar ligt mijn drive. Naast
mijn vrouw en familie is zingen het meest
wezenlijke van mijn bestaan.''
,,Een kennis van mij heeft zich laten uit
schrijven omdat zij niet meer tegen al die
misbruikverhalen kon. Omdat ik zelf ge
lukkig nooit zoiets heb meegemaakt, blijf
ik graag aan de kerk verbonden. De kerk
is ook meer dan een instituut, het is een
gemeenschap en iemand moet daarbinnen
het goede voorbeeld geven. Ik laat me niet
wegjagen, ik heb mijn eigen band met God.
Mijn ouders gingen ook naar de kerk, ze
zijn nog steeds van de rozenkransen en de
Mariabeelden, maar ze hadden wel kritiek
op het instituut. Mijn moeder discussieer
de met de pastoor, bijvoorbeeld als die zei
dat alleen mannen mooi gregoriaans kun
nen zingen. In de jaren 80 schreef ze een
boze brief naar bisschop Gijsen omdat hij
vond dat meisjes geen misdienaar mochten
zijn. Daarvoor zouden ze te ijdel en hovaar
dig zijn. Mijn moeder kaatste terug: hoe zat
het dan met die kardinalen en bisschoppen
met hun juwelen en dure kledij? Ze kreeg
nooit antwoord op haar vragen.''
„Vijftien jaar lang heb ik daar vrijwilligers
werk gedaan, ik begeleidde als 'brancardier'
de zieken die op bedevaart gingen. Koffers
sjouwen, de mensen in hun bed over straat
rijden, bingomiddagen organiseren.''
,,Ik weet even niet meer van wie deze uit
spraak is, maar wie niet in wonderen ge
looft is geen realist. Er gebeuren wonder
baarlijke dingen. Je hoeft niet zweverig te
zijn om daar de schoonheid van in te zien;
ik vind de geboorte van een kind ook won-
12
Kunt u ook zo zingen?
Waarom duurde het lang voordat u
openheid gaf over uw geaardheid? U
lijkt iemand met het hart op de tong.
Op uw 22ste sprak u met uw moeder
over uw geaardheid. Pas op uw 29ste
ging u op zoek naar een partner.
Waarom is dat stom?
U komt uit een katholiek gezin. Ik las dat
u vroeger zelfs het klooster in wilde?
Sprak de kinderloosheid van het kloos
terleven u ook aan?
Bent u nog steeds katholiek?
U bent vaak in Lourdes geweest. Wat
bracht u daar?
Gelooft u zelf ook dat in de grot van
Lourdes wonderen gebeuren?
