'Door die stompzinnige
val raakte ik mijn
toekomstdromen en
vrijwel al mijn contacten
kwijt'
7
PASPOORT^
,,Nee nee, afspraak is afspraak. Ik ben er drie
ochtenden in de week, op maandag, woensdag
en vrijdag. Het is belangrijk voor mijn ritme en
en mijn sociale contacten, voor de kwaliteit van
mijn leven. Ik ben ook lid van de personeels
vereniging."
,,Ik ben trots op mezelf ja. Het is vrij onzicht
baar werk voor de buitenwacht, maar wie via
internet archiefstukken wil raadplegen, kan dat
mede doen dankzij mij. Het is wel jammer dat
sommige mensen niet inzien hoe lang ik er al
ben en hoe belangrijk het is wat ik doe."
,,Ik ben erg secuur, dus dat helpt. Maar het kost
ook veel concentratie, dus ze moeten me niet te
veel storen."
,,O, maar zo voel ik het helemaal niet. Ik ben
gewend zuinig te leven. Ik kan rondkomen en
zelfs sparen. Op mijn 24ste ben ik op mezelf
gaan wonen. Eerst in een huurhuis. Met wat
steun van mijn ouders heb ik uiteindelijk dit
huis zelf gekocht."
,,Dat was een hele tijd heel moeilijk. Ik voelde
me heel alleen. Natuurlijk had ik mijn ouders,
maar zij hadden nog drie kinderen op te voe
den. Omdat school en studie ineens weg vie
len, zag ik ook amper meer jongeren van mijn
leeftijd. Eén goede vriend van school bleef on
danks dat hij ging studeren wel komen in de
weekeinden. Aan hem heb ik ook veel steun ge
had."
,,Naar haar ben ik een hele tijd op zoek geweest.
Een vriendin aan wie ik alles kan vertellen. We
hebben elkaar 23 jaar geleden ontmoet. Ze
stond in een kraam met keramiek. Ik ben een
paar keer teruggegaan. Niet voor de keramiek,
die kon me gestolen worden."
,,Weet je, door die stompzinnige val raakte ik
mijn toekomstdromen en vrijwel al mijn con
tacten kwijt. Ik ben veel gaan reizen. Georgani
seerde reizen, maar dan bleef ik vaak iets langer
en ging alleen op pad. In Afrika, in Europa. In
Israël heb ik in een kibboets gewerkt. Maar
vriendschappen of relaties kwamen daar niet
uit voort. Met Hannie voelde ik echt een klik."
,,Ik mag niet mopperen. Een lekker eigen huis,
een goede relatie. Het belangrijkste is de accep
tatie van mezelf en mijn beperking. Dat is ge
makkelijker gezegd dan gedaan. Het heeft me
jaren gekost. Het is gelukt dankzij de steun van
de kerk en van mijn ouders. In het geloof vond
ik troost. En mijn ouders hebben me er steeds
aan herinnerd dat ik niet in de put moest blij
ven zitten. Ze hadden gelijk. Er is te veel om
voor te leven. Het leven is zo mooi."
GO ZATERDAG 5 SEPTEMBER 2020
W//M
Jan Rinkema: ,,Ik
leef met mijn
agenda. Daar schrijf
ik alles in."
FOTO LEX DE MEESTER
Jan Rinkema is
geboren op 28
juli 1956 in Hilva-
renbeek. Hij
kwam in 1966 in
Middelburg
wonen, waar zijn
vader predikant
van de Nieuwe
Kerk werd. Hij is
de oudste van
een gezin met
vier kinderen
(twee broers,
één zus). In 1974
liep hij door een
ongeluk tijdens
een bergwande
ling in Frankrijk
een hersenbe
schadiging op
die zijn geheugen
ernstig heeft
aangetast.
Jan Rinkema is al
bijna veertig jaar
vrijwilliger bij het
Zeeuws Archief.
Hij heeft al 23
jaar een lat-rela-
tie met Hannie
de Pagter.
Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend.
Maakt dat u trots?
Is het moeilijk werk om te doen als je zo
moeilijk nieuwe dingen kunt onthouden?
U blijft wel uw leven lang afhankelijk van die
uitkering.
Is het gelukt om een sociaal leven op te bou
wen?
En u hebt Hannie ontmoet.
Hoe beziet u uw leven?
