Alfons zoekt de drenkelinge die hij ooit redde
4
Rechter stuurt aan op 'minnelijke regeling' tussen de partijen
Na twee uur verbaal pingpongen
over een uitgeklede raad van toe
zicht, krakkemikkige contracten,
niet-nageleefde statuten, en bv's en
stichtingen die als één pot nat wer
den gezien, vond de rechter een 'ge
lijkmaker'. „Jullie willen als par
tijen allebei de relikwieën toegan
kelijk maken voor een breed pu
bliek.''
Daarmee haalde hij voorlopig de
angel uit deze voetbaltwist. De
voetbalj ournalisten Matty Verkam
man en Hugo Borst als initiatiefne
mers van het voetbalmuseum en
Jos Kouwer als directeur van de
stichting Voetbal Totaal hebben
twee weken om samen tot 'een
minnelijke regeling' te komen.
Lukt dat niet, dan oordeelt de
rechter twee weken later over de
positie van Jos Kouwer als directeur
van de stichting. Want dat was aan
vankelijk de inzet van de zaak. Ver
kamman en Borst, in de rug ge
steund door Johan Derksen, willen
hem weg hebben, omdat hij er een
janboel van gemaakt zou hebben.
Het balletje kwam aan het rollen
toen in mei spullen uit de voorma
lige voetbalmusea via Marktplaats
Jullie willen allebei
de relikwieën
toegankelijk maken
voor een breed
publiek
-Rechtbank
te koop werden aangeboden. Ver
kamman en consorten waren om te
spetteren. Zij eisten de spullen te-
rug om deze bij de rechtmatige ei
genaren te bezorgen. Dat willen ze
nog steeds.
Overdracht
De rechter gaf hen echter wel een
tik op de vingers. In de overeen
komst die de spullen in het bezit
van de stichting bracht, wordt ge
sproken over 'overdracht in eigen
dom'. De suggestie wordt daarmee
gewekt dat de initiatiefnemers de
spullen verkocht hebben. ,,Dat is
ongelukkig geformuleerd'', erken
den ze.
Ook het kamp Kouwer kreeg een
flinke schouderduw. Volgens de
statuten had de stichting na realisa
tie van het museum in Middelburg
opgeheven moeten worden. Dat is
echter niet gebeurd. ,,Dat is aan de
aandacht van iedereen ontsnapt'',
verexcuseerde Kouwer zich. De
stichting werd volgens hem met
goedvinden van de betrokkenen in
leven gehouden om de memorabilia
aan het publiek te kunnen blijven
tonen in het geval het museum zou
ophouden te bestaan. ,,Maar in de
statuten staat niet dat dat de taak is'',
constateerde de rechter.
Het kamp Verkamman wil Kees
Jansma, een andere voetbaljourna
list, als vervanger van Kouwer aan
stellen om orde in de chaos te
scheppen.
Als de rechtmatige eigenaren
hun spullen vervolgens terug heb
ben, willen ze de stichting alsnog
opheffen.
Hoewel Asselman ondanks zijn ge
vorderde leeftijd nog fit van lijf en
geest is, is het lastig om j e details van
zestig jaar geleden nog te herinne
ren. Toch hoopt hij dat zijn relaas bij
iemand een belletje doet rinkelen en
dat hij het meisje kan vinden. ,,Nou
ja, 'meisje', ze moet nu toch ook al in
de zeventig zijn."
Welk jaartal het precies was, As-
selman weet het niet. ,,Ik moet on
geveer dertig jaar geweest zijn, dus
laten we zeggen dat het omstreeks
1960 was." Asselman werkte toen op
de Vesta, een schip dat zand en grind
vervoerde. ,,We waren op weg naar
Gent om daar onze lading te lossen
en lagen voor de sluizen van Ter-
neuzen te wachten om geschut te
worden. Het moet in de zomer
maanden geweest zijn."
Asselman liep buiten op de lui-
kenkap van het schip toen hij kinde
ren om hulp hoorde roepen. ,,Ik keek
en zag kinderen wijzen: in het water
lag een meisje dat in moeilijkheden
zat. Ik heb me geen moment be-
dacht en sprong in het water om
haar te redden." Het lukte Asselman
bij het meisje te komen en haar naar
het schip naast de Vesta te krijgen.
,,Dat was zo makkelijk nog niet,
Toen ze bijkwam, stond
ze op en stoof er als een
hazewind vandoor
maar gelukkig stribbelde ze niet te
gen want dan had ze mij ook nog in
de problemen kunnen brengen. Ge
lukkig was ik een goede zwemmer."
De schipper van het buurschip
trok het meisje aan boord en legde
haar op een scheepsluik. ,,Ze was
versuft. Maar toen ze bijkwam,
stond ze meteen op en stoof er als
een hazewind vandoor. Ze heeft
niks gezegd, me ook niet bedankt.
Maar dat geeft niet. Ik was blij dat ze
het had overleefd." Het meisje, As-
selman schat haar op dertien jaar,
was opeens spoorloos verdwenen.
En de Vesta ging weer verder met de
reis naar Gent.
,,Op de terugweg heb ik, toen we
weer bij de sluizen van Terneuzen
lagen, aan de sluiswachter gevraagd
of hij misschien iets van het voorval
of het meisje had gehoord. Maar dat
was helaas niet zo. Met als gevolg dat
ik tot op de dag van vandaag niet
weet wie zij was en hoe het haar
daarna vergaan is", vertelt Asselman.
,,Ik hoop dat zij dit leest en zich
hierin herkent. Of dat anderen we
ten wie ze is. Die kinderen die daar
ook aan het zwemmen waren bij
voorbeeld. Aangezien ze daar zwom,
neem ik aan dat ze uit Terneuzen
zelf kwam. Ik kan me helaas niet
meer herinneren wat ze droeg of
welke kleur haar ogen en haren wa
ren." De oude schipper vraagt zich al
zijn hele leven af hoe het met haar
gaat. ,,Ik hoop dat ik haar nu einde
lijk kan vinden. Dan ben ik gerust."
vrijdag 4 september 2020
Strijd voetbalmuseum onbeslist
De partijen in de strijd om de
collectie van het opgedoekte
voetbalmuseum in Middelburg
en later Roosendaal zijn giste
ren terug naar de tekentafel ge
stuurd. De kantonrechter in Mid
delburg stuurde daarop aan na
zijn conclusie dat beide partijen
hetzelfde nastreven.
Rudy Boogert
Middelburg
A Alfons As-
selman aan
boord van de
Vesta, de foto
is genomen
rond 1960. re
productie CAMILE
SCHELSTRAETE
,,Ik wil haar ontzettend graag
ontmoeten en vragen hoe het
met haar gaat." Alfons Assel-
man (92) is op zoek naar het
meisje dat hij zo'n zestig jaar ge
leden van de verdrinkingsdood
redde in de haven van Terneu-
zense. ,,Het laat me maar niet
los."
Sheila van Doorsselaer
Terneuzen
- Alfons Asselman, redder
Kent u of bént u het meisje naar
wie Alfons Asselman op zoek is?
Of heeft u tips? U kunt het doorge
ven aan s.vandoorsselaer@pzc.nl
of via 0118 - 434010.
