r
Rijd je snor era
favorieten zit te wachten op de lasten van de leiderstrui
Na Vinokoerov nu Loetsenko
21
Geel
om die kopgroep enigszins binnen
bereik te houden. Als we dat met
Tony Martin en Amund Grendahl
Jansen moeten doen, houden we
dat geen twee weken vol. Plus dat je
dan na afloop naar het podium
moet en dat soort dingen. Een gele-
truiceremonie. Dat kost alleen maar
tijd en energie. Het is prima zo.''
Bij ervaringsdeskundige Ineos
denken ze daar net zo over. Net als
overigens UAE met Tadej Pogacar,
FDJ met Thibaut Pinot en Arkéa-
Samsic met Nairo Quintana. Ineos
meldt zich aan het begin van de 35
kilometer lange klimfinale wel met
vijf man op kop, onder wie Dylan
van Baarle. De Britse ploeg bepaalt
heel lang het tempo, maar rijdt niet
voor geel.
,,Nee, zeker niet'', zegt Van Baarle
naderhand. ,,De Tour is superlang.
Er komen nog twee echt heel zware
weken aan. Elk beetje energie dat
Egan Bernal en Richard Carapaz
nog kunnen sparen, is mooi meege
nomen. Nu het geel pakken, is niet
het doel. Het is mooi om die trui te
hebben, maar er komen nog lastige
etappes aan om te controleren. Dan
wil je niet met die trui rondrijden."
KAZAKSSUCCES
Podium
COLUMN THIJS ZONNEVELD
De snor op Van Baarles bovenlip wordt met de
week voller. Hij is onderhand zo dik dat ik me kan
voorstellen dat hij er na de etappe nog een gelletje
en een halve mueslireep uit kan likken. Altijd han
dig als je honger hebt. Gisteren meldde hij dat de
snor er voorlopig niet af gaat, tenzij hij een rit wint
deze Tour: dan slingert hij het scheerapparaat aan.
In het peloton zijn niet veel snorren te vinden.
Baardjes en baarden wel, maar échte, full pull snor
ren zijn een zeldzaamheid. Het is te hip. En ren
ners zijn zelden hip. Ja, op de fiets moeten alle
kleurtjes precies bij elkaar passen, maar daarbuiten
lopen de meesten gewoon rond in een trainings
broek met badstof sokken. Of, zoals Bauke Mol-
lema: met bruine, leren gaatjesschoenen onder
zijn trainingspak.
Een snor is meteen zo'n
statement. Het is niet voor
niets dat de meeste snor
dragende renners van de
afgelopen jaren rare vogels
zijn. Exoten. Beharingspio-
niers in een wereld waarin
alles glad moet. Steven
Cozza reed rond met een
Burt Reynolds-snor, Victor
Campenaerts liet een
prachtige pornosnor staan,
Dave Zabriskie had zo'n
grote snor dat hij er zijn
hele ploeg mee uit de wind
kon houden. José Serpa nam een snor om de aan
dacht (met succes) af te leiden van zijn flaporen,
Rasmus Quaade en Óscar Puyol kregen het voor
elkaar om een Drie Musketiers-snor met krulletjes
aan de uiteinden te laten groeien. Applaus.
Begin jaren tachtig reed er een Zwitser met een
Duitse snor bij TI Raleigh, de ploeg van Peter Post.
Urs Freuler heette hij. Post had een grafhekel aan
gezichtsbeharing, maar Freuler liet in zijn contract
opnemen dat hij zijn snor mocht houden. Hij
maakte wel een afspraak met zijn ploegmaten. Als
hij een rit zou winnen in de Tour van 1981, dan
ging zijn snor eraf. Hij won de massasprint in Bor
deaux. Maar toen zijn ploeggenoten in het hotel
met een schaar aan kwamen lopen, bedacht hij
zich. Hij schreeuwde moord en brand en verde
digde zijn snor met een mes. Het resultaat: de snor
bleef eraan, maar zijn ploeggenoten deden nooit
meer een trap voor hem. Het jaar erop reed hij in
een andere ploeg.
Dylan van Baarle denkt zelf dat de snor er voor
lopig niet af gaat. Hij schat de kans niet erg hoog in
dat hij in deze Tour voor zichzelf mag rijden. Maar
zijn kopman laat voorlopig bepaald geen frisse in
druk achter. Het is niet uit weelde dat Egan Bernal
tegen zijn helpers roept dat ze rustiger aan moeten
doen. Dit is niet de Bernal van vorig jaar. Als het
niet rap beter wordt, dan zakt hij er in de komende
dagen een keer doorheen. Lullig voor hem, maar
het geeft Van Baarle ruimte en een nieuw doel.
Zijn eigen snor eraf rijden.
Van Baarle
is beharings-
pionier in
een wereld
waarin alles
glad moet
vrijdag 4 september 2020
GO
MONT AIGOUAL Het gehoopte
duel tussen de klassements
renners bleef gisteren op weg
naar Mont Aigoual uit. Daarom
kon Aleksej Loetsenko de eerste
Touretappe in zijn carrière win
nen. Hij was de sterkste van de
kopgroep voor Jesus Herrada
en Greg van Avermaet. Loet
senko is na Aleksandr Vinokoe
rov de tweede Kazak die een
etappe in de Tour de France
weet te winnen. De 27-jarige
Loetsenko moet nog wel aan de
bak om zijn landgenoot en baas
bij zijn ploeg Astana te evenaren.
'Vino' won in zijn loopbaan vier
etappes in de Tour. In 2003
werd Vinokourov bovendien
derde in het eindklassement.
Loetsenko had voor de etappe
al besloten dat hij voor zijn kans
wilde gaan. ,,We wisten dat de
kans groot was dat de kopgroep
het zou redden. Ons plan is he
lemaal uitgekomen." Loetsenko,
die ook in de Vlaamse voorjaars
klassiekers goed uit de voeten
kan, won in 2017 al een rit in de
Ronde van Spanje.
1. Loetsenko
(Kaz/AST)
2. Herrada
(Spa/COF)
3. Van Avermaet
(Bel/CCC)
1. A. Yates
(GB/MTS)
2. Roglic
(Slv/TJV)
3. Pogacar
(Slv/UAD)
@thijszonneveld
Een beetje Duits is-ie wel. Blond, vlassig,
keurig netjes onderhouden. Ik zou zeggen:
een Rudi Völler-snorretje. Al lijkt het vrij
onwaarschijnlijk dat Dylan van Baarle zijn snor
van hem heeft afgekeken: Dylan was min twee jaar
oud toen Frank Rijkaard in Rudi's haar fluimde.
Fi
Aleksej Loetsenko is blij
met zijn ritzege. foto epa
