EENS EEN ZEEUW...
9
Hij groeide op in 's-Gravenpolder, kende een onbezorgde middelbare schooltijd op het
Sint Willibrordcollege in Goes en studeerde nadien notarieel recht in Nijmegen. Inmiddels woont
André van Hoepen (32) alweer een jaar in Den Bosch.
,,Om precies te zijn ben ik kandi
daat-notaris bij Meijburg Legal.
Normaliter ben ik twee dagen per
week in Rotterdam en twee dagen
in Eindhoven werkzaam. Ik houd
me daar bezig met nationaal en in
ternationaal ondernemingsrecht
en estate planning (nalatenschap,
red.). Het liefste adviseer ik grote
familiebedrijven. De combinatie
van complexe advisering en emo
tie vind ik ongelooflijk boeiend.
Zit de volgende generatie wel te
wachten op de succesvolle zaak
van vader en hoe houden ouders
na overdracht van hun bedrijf aan
de volgende generaties toch con
trole? Dat soort problematiek."
,,Mijn vriendin Femke en ik
maken wel eens de grap dat 's-
Hertogenbosch één groot dorp is.
Er hangt een ontspannen sfeer, die
me doet denken aan Zeeland. Men
is hier bourgondisch aangelegd.
Vanaf vrijdag tot en met zondag
avond puilt de horeca uit. Weer of
geen weer, er is altijd wel volk op
een terras of in een restaurant te
vinden. Dat is in Zeeland toch an
ders, al zal het denk ik ook met de
volksaard te maken hebben."
,,Op mijn verjaardag trakteer ik
collega's nog altijd op bolussen
van de bakker uit 's-Gravenpolder.
Op het moment dat de doos met
bolussen het gebouw in wordt ge
dragen, laat iedereen opeens alles
uit zijn of handen vallen en moet
er zo snel als mogelijk een koffie-
moment plaatsvinden."
,,In mijn studententijd vond ik het
veelvuldig gebruik van woorden
als 'aanrijden' en 'ons' heel raar.
Wie zegt er in Zeeland nu 'ons
mam'? Ik betrap mezelf er tegen
woordig af en toe op dat ik 'aanrij
den', als in: 'ik ga nu vertrekken',
ook gebruik. Mensen hier in de
omgeving signaleren snel de harde
r en duidelijke g die ik heb, maar
associëren deze met de omgeving
van Rotterdam. Een Zeeuws ac
cent, voor zover ik dat al had, is er
denk ik wel uitgegaan na dertien
jaar tussen Brabanders en Limbur
gers te hebben gewoond. Ik blijf
wel consequent de uitdrukkingen
'de tafel aanzetten' en 'om bood
schappen gaan' gebruiken, tot hi
lariteit van de omgeving."
,,Het fijne is dat iedereen er wel
eens op vakantie is geweest. Men
sen hebben over het algemeen
goede herinneringen aan Zeeland.
Als ik over mijn geboortegrond
praat schets ik meestal de mooie
zaken van Zeeland, die vaak wor
den beaamd door de gesprekspart
ner. Het is niet dat ik een 'wande
lend bijkantoor' van de Zeeuwse
VVV ben, maar ik ben wel trots op
mijn provincie."
,,Aan mijn opa, die in 2006 is over
leden. Elke keer als ik in Zeeland
ben, moet ik aan hem denken. Zijn
karakter staat voor mij gelijk aan
hoe ik Zeeuwen zie: soms flink
dwars, wars van status, maar
enorm trots en wijs."
,,Een prachtige en onbezorgde
jeugd heb ik gehad. Ik heb geen
broers of zussen, maar er waren
veel leeftijdsgenootjes in onze
straat waar ik vooral buiten mee
speelde. Mijn ouders waren op za
terdag vrijwilligers voor de voet
balvereniging in Kapelle en ik was
nog te jong om daar een hele dag
te zijn. In de ochtend werd ik naar
de ouders van mijn moeder ge
bracht, waar ik elke keer met opa
de auto ging wassen. In de middag
ging ik richting Biezelinge, om
daar tot de avond te blijven bij de
ouders van mijn vader. Opa bracht
mij regelmatig thuis, waarbij we
altijd dezelfde route reden door de
polder. Ik kan de route nog steeds
dromen. Als klein ventje kwam ik
net boven het dashboard van de
Opel Kadett van opa uit en kon zo
de polder in kijken."
,,Ja zeker, na het behalen van mijn
havo-diploma, ben ik doorge
stroomd naar het vwo. Ik wilde
graag naar de universiteit, maar
het was ook een veilige keuze. Op
die manier hoefde ik nog geen af
scheid te nemen van mijn leventje
Erhangteen
ontspannen sfeer,
die me doet denken
aan Zeeland
in en rond het ouderlijk huis. Toen
het eindexamenjaar op het vwo
naderde voelde ik wel dat ik toe
was aan een andere plek. Ik begon
mezelf te comfortabel te voelen in
mijn omgeving en wilde eens wat
anders zien."
Kom je nog vaak in Zeeland?
,,Mijn ouders wonen nog altijd in
's-Gravenpolder en de laatste tijd
ben ik veel weekenden in Zeeland
te vinden om ze te helpen met de
verbouwing van de zolder. Als
enig kind realiseer ik me dat er tij
den zullen komen waarin zorgta
ken zich aandienen. Mijn ouders
zijn allebei rond de 60 jaar en ge
zond, dus vooralsnog hoef ik me
nergens zorgen over te maken. De
120 kilometer in de auto van 's-
Hertogenbosch naar 's-Gravenpol-
der zullen in de toekomst soms
knellend aanvoelen, maar het is
nooit een excuus om niet te
komen."
,,Hoewel een vakantiehuisje in
Zeeland wellicht een mooi idee is,
zie ik mezelf in de nabije toe
komst niet in Zeeland wonen.
Mijn schoonfamilie woont diep
in Twente, dus 's-Hertogenbosch
is mooi middenin. Mijn vriendin
(Femke Wolters, red.) is medisch
microbioloog in opleiding en
blijft graag in de buurt van de
grotere ziekenhuizen hier in de
regio. Daarnaast zie ik genoeg
toekomst in een notariële en we
tenschappelijke carrière hier in de
buurt."
donderdag 3 september 2020
Jaarlijks trakteren op bolussen
van bakker in 's-Gravenpolder
André van Hoepen: ,,Als ik over mijn geboortegrond praat schets ik meestal de mooie zaken van Zee
land.'' FOTO PRIVÉ
Hans Puik
Je bent notaris, hoe bevalt dat?
Wat zijn de verschillen en over
eenkomsten tussen 's-Graven-
polder en 's-Hertogenbosch?
Is er nog iets 'typisch Zeeuws'
wat je in Brabant volhoudt?
Je woont al een tijd in Brabant,
heb je het accent al overgeno
men?
Hoe reageren mensen als je
zegt dat je uit Zeeland komt?
Wat is het eerste wat je te bin
nen schiet als je aan Zeeland
denkt?
Hoe was je kindertijd?
De middelbare schooltijd net zo
zorgeloos?
- André van Hoepen
Misschien een optie om ooit
terug te keren op je geboorte
grond?
