Schelp
Het is behoorlijk aanpoten
op Catharina Maria Hof
Al jaren een van
onze favorieten
Bij Mieras smaakt
Zeeuws spek puur
MARGOT
ZEELAND 11
zaterdag 29 augustus 2020
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week.
over eten en drinken
in Zeeland
Afgelopen dagen lagen er door de storm
grote bergen schelpen op het strand. Niet
bepaald een fijn gevoel aan je blote voeten
die schelpen, maar onder mijn hardloopschoenen
knisperden ze lekker weg. Na een zuidwester
storm kun je het beste fossiele schelpen zoeken,
las ik ergens. Door de wind worden deze losge
woeld uit de onderlagen.
Eigenlijk best een ingenieus ding, een schelp.
Ze zijn gemaakt van kalk en ze groeien tijdens
het leven mee met het weekdier waar ze omheen
zitten. Ze beschermen tegen uitdroging, bescha
diging en tegen het oppeuzelen door vogels, al
zijn sommige vogels er heer en meester in om
een weekdier uit zijn schelp te krijgen. Ik bedacht
me laatst dat er van iedere schelp nog een andere
helft moet zijn, ergens.
Vroeger was ik als kind uren bezig met het vin
den van mooie schelpen. Die nam ik dan graag
mee naar huis. Na verloop van tijd ging dat stin
ken en gooide mijn moeder de vondsten weg. Dat
deed ik ook met de schelpen die mijn Mannen
meenamen van het strand. Alleen heel bijzon
dere exemplaren kookte ik in gewoon water uit
en bewaarde ik. Inmiddels in een plastic zak in de
kelder ben ik bang, al hangt er een mooi exem
plaar aan een ketting die de jongste Man voor
mijn moeder maakte als cadeau.
Voor schaal- en schelpdieren kun je me 's
nachts wakker maken en ze zijn goed thuis te be
reiden. Maak een mooie schaal op met gekookte
krabpoten, mesheften, mosselen, vongole, kreu
kels, oesters. Een zelfgemaakte mayonaise past
hier goed bij. Klop 3 eierdooiers goed door elkaar
en giet er 500 ml olijfolie in kleine beetjes bij en
wat citroensap. Klop totdat de mayonaise de
juiste dikte heeft en maak af met zout en peper.
Bewaar de mooiste schelpen.
Vroeger was ik als kind uren bezig
met het vinden van mooie schelpen
KAMPERLAND De Catharina
Maria Hof in Kamperland ligt
aan een prachtige dijk, vlak bij
het Veerse Meer. Twee zussen
zwaaien er sinds 1999 de scepter:
Rianne Leendertse en Wilna van
Gilst. ,,Er is hier altijd wel wat te
doen", lacht Rianne.
,,We hebben een akkerbouw
bedrijf met tarwe, luzerne, sui
kerbieten en mais. Daarnaast
hebben wen een zorgboerderij
met een biologische groente- en
kruidentuin en een boerderij
camping. Daar kunnen onze
mensen met een beperking die
hier voor dagbesteding met an
dere mensen in contact komen",
legt ze tussen de bedrijven door
uit.
,,De producten die we telen
verkopen we in onze boerderij
winkel en in een stalletje langs
de kant van de weg. Dat loopt
steeds beter", legt Rianne uit. Nu
liggen er onder andere aardappe
len, courgettes, patissons, prei,
andijvie en verschillende soor
ten jams.
,,Die maken mijn zus en ik
ook", lacht Leendertse. ,,Zoete
courgette jam en rozenbottel
jam en ik maak ook graag likeur
van onze mispels en kweeperen.
De oogst van 2019 zit nu in de li
keur die we verkopen. Op de
boerderijcamping staan struiken
met sleedoorn bessen. Daar ma
ken we ook jam en slowgin van.
Daar staan ook zelf gekweekte
appelbomen. Van de vruchten ga
ik appellikeur maken."
Walnotenbomen
Je vraagt je af of de zussen nog
wel eens tijd over hebben. ,,Het
is altijd aanpoten hier", zegt Ri-
anne desgevraagd. ,,En dan heb
ik het nog niet eens over onze
walnotenbomen en hazelaars
gehad."
Vul eens een patisson. Hol een
patisson uit en vul met een
mengsel van een gebakken ui,
courgette, een Spaanse peper,
een teen knoflook, wat walnoten
en zachte geitenkaas. Zet 15 mi
nuten in de oven op 200 graden
en serveer met een salade.
DE WIJNTIP
GO
Bij het buikspek van Eduard Mieras
is eenvoudig een lekkere wijn te kie
zen, omdat de Wemeldingse slager
weinig kruiden gebruikt. We kiezen dit
keer een rode wijn uit de Rhöne, een
uitgestrekt wijngebied in het zuiden
van Frankrijk waar de verhouding tus
sen prijs en drinkplezier nog prettig is.
Voor rond de 12, 13 euro haal je met
de La Fermade van Domaine Maby
heel veel wijn in huis. Deze rode wijn
uit de appelation Lirac, een composi
tie van de druiven grenache, mourvè-
dre en syrah, is al jaren één van onze
favorieten. Weliswaar 14,5 procent al
cohol, maar die is verpakt in delicate
tannines en wagonladingen rood fruit.
Reken ook op intense aroma's van vi
ooltjes, zoethout en menthol. Spekkie
voor ons bekkie, deze gespierde doch
elegante Rhönewijn.
Eduard Mieras met zijn Zeeuws spek. foto johan van der heijden
Hoewel we met zijn allen minder
vlees eten, van een goed stuk
Zeeuws spek gaat menig hart
sneller kloppen. Bij slager Edu
ard Mieras in Wemeldinge lopen
ze er de deur voor plat. Daar
smaakt vlees nog gewoon naar
vlees.
Meer en meer willen we weten
waar ons eten vandaan komt. We
gaan naar de landwinkel voor vers
fruit en groente. En het vlees
kopen we bij de slagerij op de
hoek. Streekproducten zijn in.
Voor Eduard Mieras is werken
met wat de streek te bieden heeft
de gewoonste zaak van de we
reld. Al jarenlang verkoopt hij uit
sluitend vlees van varkens, runde
ren en lammeren van boeren uit
de buurt. Als een van de weinige
slagers slacht hij zelf, beent de
dieren uit en verwerkt het vlees in
eigen slagerij. Maakt er biefstuk,
lamsrack, worst, ham, of knabbel
stukjes van. Of Zeeuws spek, fa
voriet bij zijn klanten. ,,Ik denk dat
bij ons elke week 25 kilo Zeeuws
spek over de toonbank gaat'',
zegt de slager die al sinds zijn 16e
aan hetzelfde hakblok in de We
meldingse slagerij staat. Eerst als
medewerker. Later als eigenaar.
,,Ons Zeeuws spek smaakt puur.
Heel eenvoudig. We nemen een
mooi stuk buikspek, zouten het en
grillen het in de oven. We gebrui
ken geen gekruide marinades
zoals andere slagers tegenwoor
dig vaak wel doen.'' Het spek
waar mensen van heinde en verre
op afkomen, is vlees van scharrel
varkens van Stoutjesdijk uit Nieu-
werkerk. Deze dieren krijgen geen
antibiotica en lopen in de buiten
lucht. ,,Ze hebben een goed leven
gehad. Dat kan ik zien aan het
buikstuk. Het zwoerd is zacht. Er
zit echt lekker spek aan.''
Door aangescherpte regels en de
daarbij behorende investeringen
slacht Eduard zelf geen varkens
meer. Dat doet Theo Slager in
Sint-Annaland voor hem. Toch is
de drukte in de slagerij er niet
minder om. „Corona zorgt ervoor
dat ik meer klanten heb. De ho
reca begint ook weer wat meer
vlees af te nemen. Bedrijven daar
entegen houden geen grote bar
becue-party's. Al met al draaien
we een prima omzet.''
Rianne (l) en Wilna zwaaien de scepter bij Catharina Maria
Hof. FOTO ERNESTA VERBURG
