VISSEN
MET JAN
Het coronavirus heeft
het land in crisis gestort.
En daar kwam nog een
tumultueuze CDA-zomer
overheen. CDA-minister van
Financiën Wopke Hoekstra
blikt terug en vooruit.
Politici
moeten
zichzelf
niet al te
serieus
nemen
ijdens de wandeling naar het
Noordelijk Havenhoofd van Sche-
veningen bewondert Wopke
Hoekstra (44) de surfers die met
windkracht 5 golven bedwingen.
Bij het optuigen van de zeehen-
gels blijkt Hoekstra linkshandig.
Het belemmert hem niet probleemloos in te
gooien. Hij weet met het binnenhalen de
meeuwen die op de rotsblokken bivakkeren, nog
te ontwijken. Maar fotograaf Guus Schoonewille
krijgt per ongeluk een tik van het vislood tegen
zijn hoofd.
,,Als jongetje van een jaar of 5 heb ik met een
vriendje een paar keer geprobeerd te vissen aan de
kant van de sloot'', zegt Hoekstra. Maar in deze ja
ren ziet hij het water meestal niet als visser. ,,Een
van de mooiste plekken om hard te lopen is langs
het strand. Dat doe ik vaak bij Noordwijkerhout.
Toen ik studeerde woonde ik aan een gracht. Wa
ter in je omgeving geeft rust en inspiratie. En er
gebeurt ook altijd wat. Anderzijds, we zijn hier nu
ook op een plek die je laat weten hoe bruut en ver
woestend de zee kan zijn.''
Hij komt uit een 'warm gezin' met maatschap
pelijke betrokkenheid. Hoekstra's vader, die nog
leeft, was internist. Zijn moeder werkte bij de
stichting Bartimeüs met blinden en slechtzien
den. Hoekstra noemt de 'definiërende momenten'
uit zijn jeugd kwesties van leven en dood.
,,Mijn moeder werd ernstig ziek toen ik op de la
gere school zat, ze kreeg kanker. Dat was het eerste
moment dat je als klein jongetje beseft dat het
geen gegeven is dat het allemaal alleen maar goed
gaat. In het tweede jaar dat ik studeerde, overleed
mijn moeder. Mijn broertje was nog halverwege
de middelbare school, mijn zusje deed in die week
eindexamen. Dat was een nare periode, waar we
als familie goed doorheen zijn gekomen. Daarvan
heb ik geleerd dat je het belangrijkste het belang
rijkste moet laten zijn, en dat je daaraan liefde en
aandacht moet geven; en dat je keuzes moet ma
ken. Niet alles kan en veel dingen kunnen ook niet
tegelijkertijd.''
,,Wat ik doe is een druppel op de gloeiende plaat.
De reden dat ik er af en toe over praat, is omdat het
ook gek is om het weg te houden en te doen alsof
alles rozengeur en maneschijn is. In mijn ouderlijk
gezin hebben we zelf meegemaakt wat kanker be
tekent. En wat wij nu hebben meegemaakt, is niet
te vergelijken met een situatie waarin ouders hun
kind ook echt verliezen. Ik kan me herinneren dat
een jongen bij mij op de lagere school kanker
kreeg. Toen was dat een doodvonnis. Nu is het
goede nieuws dat twee van de drie kinderen met
kanker het overleven. Het betekent dus ook dat in
het Prinses Maxima Centrum in Utrecht, waar
onze jongste zoon is geopereerd, een van de drie
kinderen overlijdt. Daaraan moet meer gedaan
worden. Dat geldt overigens ook voor kanker in de
volle breedte.''
,,Nee, want er was ook niet iets wat van mij af
moest vallen. Ik weet niet of dat met de aard van
het beestje te maken heeft of met wat ik in mijn le
ven heb meegemaakt. In mijn baan moet je het
werk en de burgers heel serieus nemen. Maar het
is goed voor politici zichzélf niet al te serieus te ne
men. In het boek The art of possibilities, dat ik deze
zomer las, staat 'don't take yourself so damned
seriously'. Dat spreekt me enorm aan.''
,,Alle belangrijke beslissingen in je leven neem je
ook op basis van je onderbuik. Je probeert daarover
te spiegelen met mensen die je hoogacht, die je
vertrouwt en die daar goed op kunnen reflecteren.
Ik heb het erover gehad met mijn vrouw Liselot en
een paar anderen. De maanden voor het besluit
heb ik er regelmatig met enkele vertrouwelingen
binnen en buiten het CDA over gepraat. Het is eer
vol dat mensen je zoiets toedichten. Aan de andere
kant, het is ook heel erg iets van onder de Haagse
kaasstolp dat dit de enige weg zou zijn. Omdat het
lijsttrekkerschap in de pers voortdurend aan je
wordt toegeschreven, vinden mensen het merk
waardig als je andere afwegingen maakt.''
,,Uiteindelijk gaat het er ook om of je denkt dat het,
op een bepaald moment in de tijd, past bij wat en
bij wie je bent. Dan kijk je naar wat het betekent
voor jezelf en naar wat het privé betekent; wat de
dingen zijn waar je wel of niet goed in bent. Dan
zaterdag 29 augustus 2020
GO
Politiek verslaggever Jan Hoedeman
gaat deze zomer elke week vissen met
een politicus en praat met hem of haar
over leven en politiek. De foto's zijn
van Guus Schoonewille.
'Je moet het belangrijkste
het belangrijkste laten zijn'
Jan Hoedeman
Als minister zet u zich ook in voor kinderen met
kanker. Kunt u daarvoor een verschil maken?
U wandelde deze zomer door de Pyreneeën
terwijl de ontknoping rond het CDA-lijsttrekker-
schap zich voltrok. Viel er iets van u af?
Wopke Hoekstra:
,,Ik heb mijn ziel en za
ligheid in het minister
schap gestopt.''
Waar zat de aarzeling bij u om CDA-lijsttrekker
te worden?
Beschrijft u eens dat onderbuikgevoel?
