7
verte zie ik geen lichten. Dan weet je
vaak al: het wordt rustig. Als er wei
nig verkeer op de weg is, is er ook
weinig kans op klussen.''
Er zit niets anders op dan in Bra
bant te blijven. Daar kunnen ze wel
wat extra handjes gebruiken. De col
lega van Team Breda heeft drie klus
sen waar hij nog langs moet en heeft
Het valt op dat J effrey communica
tief ijzersterk is. ,,Daar krijgen we
vanuit de ANWB ook cursussen
voor'', vertelt hij. De Roosendaler
stelt iedereen vrij snel op zijn of haar
gemak en iedere handeling die hij op
locatie verricht, ligt hij toe. Ook nog
in jip-en-janneketaal. Een beetje zo
als een arts dat kan doen tijdens een
onderzoek. Zonder kennis van zaken
weet je eigenlijk precies waar auto
dokter Jeffrey mee bezig is tijdens
een operatie langs de weg.
Hij vindt zichzelf ook meer een
hulpverlener dan een monteur. ,,Je
komt soms mensen tegen die echt
met de handen in het haar staan. Die
het even niet meer zien zitten, omdat
hun auto problemen heeft'', zegt de
wegenwacht. ,,Natuurlijk doe ik mijn
best om de auto te repareren, maar je
bent ook met de mensen bezig. Soms
zouden ze je zo om de nek willen
vliegen van blijdschap, als je klaar
bent. Dat vind ik mooie momenten.''
Ruim acht jaar werkt hij inmiddels
voor de Wegenwacht van de ANWB,
waarvan dus vijf bij Team Kapelle.
Daarvoor was hij vooral werkzaam in
garages, als monteur. ,,Maar dat zou ik
nu niet meer willen'', zegt hij daar
over. ,,Mijn huidige werk vind ik su
per leuk. Als ik ooit iets anders wil,
zou ik het liefst daadwerkelijk de
hulpverlening in gaan. Op de ambu
lance bijvoorbeeld, of bij de brand
weer.''
Inspectie
Ja, de Brabander in Zeeuwse dienst
lijkt behoorlijk zorgzaam. Als hij na
de routineklussen op een melding in
de buurt van Breda afgaat waar ie
mand met serieuze problemen staat,
lijkt hem dat echt iets te doen. Na een
grondige inspectie van zeker drie
kwartier, op een verlaten industrie
terrein, komt hij erachter dat er een
gat in de motor van de auto zit. Niet
meer te verhelpen. „Maar deze me
neer moet nog helemaal naar Nij-
kerkerveen. Ik ga meteen alles
voor hem regelen."
Jeffrey pakt zijn telefoon en
begint wat rond te bellen. Een
sloopbedrijf, om het defecte
voertuig op te halen. Een taxi,
om de gestrande man op weg
te helpen. En een bedrijf in de
buurt, waar hij deze nacht nog
een vervangend voertuig op
kan halen.
,,In België was zijn auto al
stil gevallen", vertelt hij.
,,Door de politie is hij toen de
grens over gesleept en een an
der sleepbedrijf heeft hem toen
weer opgehaald. En dat op dit
tijdstip..."
Gelukkig is alles redelijk snel
in orde gemaakt, weet de man waar
hij aan toe is en kan Jeffrey ook weer
verder op pad. Op zijn tablet ziet hij
dat zijn gele bus nog verder Brabant
in moet. „Waalwijk.klinkt het
met enige twijfel in zijn stem.
„Tja, de centrale heeft deze klus
zelf voor mij op de planning
v gezet. Dat doen ze niet voor
niets. Laten we maar
gaan."
In Zeeland is het nog
altijd stil. Geen enkele
melding op het scherm,
niks. „Als er zo tóch iets
binnenkomt, kan het zo
zijn dat we meteen moe
ten omdraaien. Degene
die pech heeft, zal dan wel
even moeten wachten. Maar
dat moeten ze eigenlijk
meestal." En er is ook altijd nog
een plan B, legt Jeffrey uit. „Stel dat
ik te ver weg ben, dan kunnen ze ook
nog iemand uit de regio Rotterdam
naar Zeeland sturen.''
Brandstofpomp
Het blijkt allemaal niet nodig deze
nacht. Zonder gestoord te worden
brengt hij op de parkeerplaats van
bol.com de klus tot een goed einde:
een kapotte brandstofpomp. Dan kan
hij rond 03.30 uur eindelijk weer
richting het ANWB-point in Kapelle.
Alle oproepen zijn weggewerkt.
,,Wat ik ga doen? Ik zet de televisie
Er is altijd ook een
plan B; als ik ver weg
in Brabant zit, kunnen
collega's vanuit de
regio Rotterdam
bijspringen
- Jeffrey van Hest
aan of ik sluit even mijn ogen op de
bank. Als mijn telefoon gaat, word ik
wakker en ga ik weer op pad.''
Maar zoals het er nu uitziet, kan
Jeffrey de laatste uurtjes van zijn
dienst net zo goed slapend door
brengen. ,,De kans is klein dat er nu
nog iets gaat gebeuren op de
Zeeuwse wegen. Heel misschien aan
het begin van de ochtend.''
Al weet je het nooit.
Twee dagen later mailt Jeffrey. Te
gen de ochtend hadden de Zeeuwen
hem toch nog nodig. ,,Misschien nog
wel leuk om te vermelden'', zegt hij.
Het ging om iemand met een lekke
band bij Yerseke, die eerder die dag
ook in Frankrijk al langs de weg had
gestaan, en om een accuprobleem in
Middelburg. ,,De nacht van een we
genwacht is niet te voorspellen",
lacht hij.
Dit was de laatste aflevering.
geen ruimte meer voor
extra pechvogels. Jeffrey is de moei
lijkste niet en springt bij. Een accu
probleempje bij Roosendaal, een
lekke band in de buurt van de Belgi
sche grens. Voor de wegenwacht zijn
het routineklussen, maar voor de
klanten van groot belang dat hij ze
uitvoert.
vrijdag 28 augustus 2020
A^-Y Wegen
wacht Jeffrey van
Hest legt elke
handeling die hij
langs de weg ver
richt duidelijk uit.
Hij vindt zichzelf
meer een hulpver
lener dan een
monteur: ,,Het is
fijn dat ik mensen
met pech gerust
kan stellen."
FOTO'S MARCELLE DAVIDSE
