12 NIEUWS
PRETEND STUDENT FATAAL GEHEIM
Tot in detail liet Dianne Tonies iedereen geloven
dat ze geneeskunde studeerde, jarenlang.
Het eindigde toen de 26-jarige Heesche een einde
aan haar leven maakte, op haar kamer in een
studentenhuis in Leiden. Haar zus Rachel vertelt.
„Haar geheim is haar fataal geworden."
,,Dianne, die was altijd perfect. Lief,
knap, aardig, geïnteresseerd. Alles ging
altijd goed met Dianne. Dat was vroe
ger al. Dianne, daar hoefde je je geen
zorgen om te maken. Ze maakte geen
ruzie, ze hielp mee, ze haalde hoge cij
fers. Dat vonden wij, haar drie jongere
zussen, wel eens frustrerend. We ke
ken tegen haar op. Nu kijken we daar
natuurlijk heel anders tegenaan. En
achteraf denk je ook wel: ze was nooit
boos, maar zong ook nooit, ze was al
tijd lief, meegaand, stabiel. Was ze
misschien iets té perfect?"
In de nacht van 16 op 17 januari van
dit jaar maakt Dianne Tonies (26) to
taal onverwacht een einde aan haar le
ven. Dianne groeide op in Heesch met
haar zussen Rachel (25), Laura (24) en
Marloes (22) als de oudste van vier
knappe meiden. Zes jaar lang droeg ze
een groot geheim met zich mee. Zes
jaar lang deed ze alsof ze studeerde. En
niemand had iets in de gaten, zelfs
haar naasten niet; zes jaar lang, tot ze
niet meer kon.
Niet dood gewild
Dat is ook waarom haar zus Rachel
over Dianne wil vertellen, hier in de
tuin van het ouderlijk huis in Heesch,
met Laura die half meeluistert en Mar-
loes die even later aansluit. Hun moe
der gaat de deur uit, koffie drinken bij
een vriendin. ,,Mama vindt het nog te
moeilijk, maar ze is blij dat we ons ver
haal doen. We missen haar zo. HM ze
maar iemand in vertrouwen geno
men."
Rachel is ervan overtuigd dat haar
zus niet dood heeft gewild. ,,Haar ge
heim werd steeds groter en ze heeft
geen andere uitweg gezien. We hoor
den vlak na Diannes overlijden dat er
een term voor bestaat: pretend student.
Het begint met het vertellen van een
klein leugentje, vaak om bestwil, maar
het vertaalt zich naar een oneindig
web van leugens."
,,Met Diannes verhaal hoop ik men
sen aan het denken te zetten. Ik hoop
dat mensen die in dezelfde situatie zit
ten als Dianne, wél durven praten, wel
iemand in vertrouwen durven nemen.
Want je kunt wél terug. Ik wil hun ver
tellen dat het er niet om gaat wat je
doet, dat het niet gaat om status en
prestatie, maar om wie je bent; en dat
je er mag zijn, ook als je faalt."
Arts worden was
haar grote droom
Terug naar de afgelopen zes jaar. Ra
chel vertelt over zus Dianne, die na
twee jaar biomedische wetenschappen
en farmacie in Leuven in 2013 eindelijk
was ingeloot voor geneeskunde. ,,Dat
was haar grote droom. We begrepen
dus wel dat het haar goed af ging. We
zijn een hecht gezin. In het weekend
was het vaak gezellig, samen aan de
witte wijn, lekker eten, kletsen. De
aanhang erbij."
,,Dianne was bijna elk weekend in
Heesch", gaat Rachel verder. ,,Ze ver
telde dan bijvoorbeeld dat ze practi
cum had gehad in de snijzaal, ze ver
telde over tentamens, over haar co-
schappen. Op 16 januari zou ze haar
eindscriptie inleveren. Dan was ze
klaar met geneeskunde, en kon ze als
arts aan de slag. Dan zouden zij en haar
vriend Stefan een huisje kopen. Ze
hadden zeven en een half jaar een rela
tie, waren eraan toe. Hij woonde en
werkte in Oss, dus ze zagen elkaar
vooral in het weekend."
Zestien keer
flauwgevallen
16 januari, dat was dus de grote dag.
Die avond appte ze Stefan dat ze met
studiegenootjes nog wat ging drinken
in de stad. Heel begrijpelijk, zoiets
moet je vieren.
,,De volgende dag konden we haar
niet bereiken. Dat was niets voor
Dianne. Stefan maakte zich al snel echt
zorgen. Twee jaar geleden is Dianne
zestien keer flauwgevallen toen ze sa
men een weekendje weg waren. Hij
was bang dat er weer zoiets was."
,,Een huisgenoot is gaan kijken" vertelt
Rachel. ,,Dianne had haar deur van
binnen op slot gedaan, reageerde niet.
Haar kamer was beneden. De gordij
nen waren dicht, maar het kantelraam
stond open. Dat meisje heeft via dat
raam het gordijn een stukje opzij kun
nen schuiven. Toen zag ze haar liggen,
op bed, dood. De politie dacht in eerste
instantie aan een misdrijf, maar al
gauw bleek het anders te zijn. Die deur
zat natuurlijk niet voor niets van bin
nen op slot."
Diannes dood kwam volkomen on
verwacht. Ze begrepen er helemaal
niets van, waren totaal in shock. ,,Papa
en mama konden alleen maar huilen.
Hoe kon dit? Ze had een leuke vriend,
was klaar met haar studie, had vrien
dinnen, de wereld lag voor haar open.
Er was geen afscheidsbrief, geen mail,
geen dagboek, niets. Ze heeft haar
computer en haar telefoon gewist."
'Wij kennen geen Dianne'
En toen kwam al snel de tweede schok.
Toen Diannes vader de universiteit
belde om te laten weten dat Dianne
was overleden, drong langzaam door
dat er iets hélemaal niet klopte. ,,Hij
kreeg te horen: 'Dianne Tonies? Wij
kennen geen Dianne Tonies'."
Na de indrukwekkende uitvaart - er
waren achthonderd mensen - werd de
zoektocht gestart, de zoektocht naar
maandag 24 augustus 2020
GO
'Zes jaar
deed
Dianne
alsof ze
studeerde'
Lieke Mulder
Heesch
