'Mensen doen
nare dingen,
dat is nu
eenmaal zo.
Ik probeer te
begrijpen
waarom
dat zo is'
geslagen. Mijn gevecht was met de werke
lijkheid. Ik moest ontdekken waar begrip
en schoonheid schuilt.''
,,Ik ben niet meer boos, nooit meer. Juist
vanwege dat verleden is er in mij geen
plaats voor woede. Ooit heb ik een klas
genootje teruggezien, die studeerde toen
net als ik Nederlands in Amsterdam. Ze
bleek een trieste figuur, zelf zó verloren.
Ik heb geen contact gezocht. Mensen doen
nare dingen, dat is nu eenmaal zo. Ik pro
beer te begrijpen waarom zij dat doen, ook
al weten ze dat ze anderen daarmee pijn
doen. Daarvoor moet ik me in hen verplaat
sen. Door te begrijpen kun je vergeven en
daarmee neem je zelf de regie terug. De
leerlingen die mij pestten hadden hun ei
gen reden, waarschijnlijk ook onzekerheid.
Dat besefte ik niet op die leeftijd, maar het
is wel goed om te bedenken.
Tegen de tijd dat ik ging studeren, vond
ik dat mij veel onrecht was aangedaan. Ik
dacht ook: ik kan nu de rest van mijn leven
ontzettend boos blijven, want woede is ook
een houvast. Maar dan had de groep gewon
nen, dan hadden zij mij gereduceerd tot een
bitter iemand met een doodlopend leven.
Dat gunde ik ze niet.''
,,Dan zat ik misschien ergens op kantoor.
Dan had ik geloofd wat de groep elkaar
voorspiegelt en oplegt. Ik was geworden
zoals zij. Ik had volgens hun regels geleefd
en zou mijn geliefden en mijn roeping
nooit hebben gevonden. Maar de pesters
hebben mij losgesneden van de maatschap
pij en daarmee vrijgemaakt mijn eigen pad
te vinden. Zij hebben mij gemaakt tot wie
ik ben.''
Japin laat een stilte vallen en vervolgt: ,,Het
erge vind ik nog steeds dat kinderen naar
school móeten. Niet alle kinderen zouden
per se in de massa moeten worden geduwd.
Sommige kunnen veel beter alleen zijn, dat
is veiliger en beter voor hun ontwikkeling.
Ik ben door mijn schooltijd jaren achterop
geraakt. Zolang kinderen verplicht naar
school moeten, vallen er slachtoffers. ik leef
nog, heel veel kinderen niet. Wat ik eraan
heb overgehouden, is de gedachte dat ik
niet gezien mag worden. Ik probeer nooit in
een spiegel te kijken. Als ik kleding moet
kopen, mijd ik de paskamer. Als ik me
scheer, kijk ik alleen naar details, nooit
naar mezelf als geheel. Dat zit diep in me.
Daarom vind ik het ook vervelend gefoto
grafeerd te worden. Dat ervaar ik soms
bijna als een daad van agressie.''
Japin denkt lang na over een antwoord. ,,Ik
haat mezelf niet, maar het gevoel van vroe
ger gaat niet weg.''
,,Zoals ik op school heb geleerd dat je in een
atlas kunt lezen hoe de wereld in elkaar zit,
zo heb ik op diezelfde school geleerd hoe ik
in elkaar zit. Mijn zelfbeeld is er met de rest
van de leerstof ingeramd. Dus nee, dat gaat
nooit weg, zoals je ook niet kunt vergeten
hoe de kaart van Nederland eruitziet. Ik heb
het een plaats gegeven. Ik heb geleerd hoe ik
voor een publiek kan staan en hoe je kunt
Heeft u er weleens aan gedacht u bela
gers van toen op te zoeken?
Stel dat het allemaal niet was gebeurd,
dat u niet was gepest.
Dat klinkt als zelfhaat.
Misschien helpt het dat u al een lange
tijd met twee geliefden samenwoont die
u bevestigen in wie u bent?
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 2020 13
