4
Inwoners staan midden in grootste economische crisis ooit opnieuw voor een
Beiroet blijft niets bespaard. Oorlogen, aanslagen,
een politieke en economische crisis, het coronavirus.
Daar kwam de explosie in de haven nog bij. Hoeveel
kunnen de Libanezen nog verdragen?
BEIROET NA DE KLAP
Een dag na de verwoestende ex
plosie liep Ahmad Jaber door de
straten van Beiroet. Hij ging terug
naar het café waar hij dinsdag
avond zat toen amper 7 kilometer
verderop 2750 ton ammoniumni
traat ontplofte in een havenloods.
Het café lag in puin.
,,Ik ben er gelukkig levend uit
gekomen'', zegt Ahmad. ,,Ik dacht
dat het een raketaanval van Israël
was. Ik rende naar buiten en zocht
dekking in een gebouw, omdat ik
vreesde voor een tweede raket.''
Ahmad is woordvoerder van
War Child in Libanon. De ramp
heeft de hulporganisatie hard
getroffen. Een Nederlandse mede
werker, de vrouw van de Neder
landse ambassadeur, raakte zwaar
gewond bij de explosie. Ze is
inmiddels geopereerd en maakt
het naar omstandigheden goed.
Deze dagen loopt Ahmad met
gemengde gevoelens door 'zijn'
stad. Gebouwen zijn ingestort of
weggevaagd, driehonderdduizend
mensen zijn dakloos. Het voelt als
een oorlogsgebied. Ahmad: ,,Ik heb
geen idee hoe we dit weer kunnen
opbouwen. We zijn afhankelijk
van hulp uit het buitenland.''
Tussen de puinhopen en ontred
dering ziet hij ook tekenen van
hoop. ,,Ik zie mensen wanhopig
zoeken naar familieleden en spul
len, maar ik zie ook mensen die
op straat opruimen, gewonden
helpen en mensen onderdak
bieden. De saamhorigheid in
Beiroet is groot. Dat maakt me
trots en tegelijk verdrietig.''
In Libanon, in de hoofdstad
Beiroet in het bijzonder, zijn de
mensen gehard door hun geschie
denis met bomaanslagen, raket-
aanvallen, terreur en sektarisch
geweld tussen soennieten, sjiieten
en christenen. Het land ging door
een bloedige burgeroorlog (van
1975 tot 1990), vocht oorlogen uit
met buurlanden Syrië en Israël,
is intern verdeeld, en tegelijk een
veilige haven voor duizenden
vluchtelingen uit andere landen.
De klap van dinsdag is van een
heel andere orde. Deze explosie
De saamhorigheid
in Beiroet is groot.
Dat maakt me
trots en tegelijk
verdrietig
rukte niet alleen het hart uit de
stad die ooit werd geroemd en
geromantiseerd als 'het Parijs van
het Midden-Oosten', maar komt
op het moment dat het land poli
tiek en economisch aan de rand
van de afgrond staat.
Grote tekorten
De werkloosheid is enorm, de
staatsschuld torenhoog en een
groot deel van de bevolking leeft
onder de armoedegrens. De natio
nale munt is flink in waarde ge
daald. Wie nog een baan heeft, ziet
zijn salaris door de inflatie meer
dan gehalveerd. Voor de banken
staan rijen mensen die proberen
bij hun spaargeld te komen.
Er is een groot tekort aan voed
sel en elektriciteit. Het eten is on
betaalbaar, mensen lijden honger.
Sommigen hebben uit wanhoop
publiekelijk zelfmoord gepleegd.
,,Dit is de grootste economische
crisis ooit'', zegt Ahmad. ,,Zelfs
tijdens de burgeroorlog was het
niet zo slecht als nu. Ik zie boos
heid op straat. Voor veel mensen is
alles de schuld van de regering.''
zaterdag 8 augustus 2020
'Beiroet zal ook nu uit de
Tonny van der Mee
Beiroet/Rotterdam
-Ahmad Jaber,
War Child
