Ruimte voor alles wat groeit en bloeit
8 ZEELAND
TWEE EXPOSITIES LOKAAL 54 EN GOESE MEER
Hoewel grote
kunstmanifesta
ties ontbreken,
het aanbod de
laatste jaren is
afgenomen en een
enkele locatie
wegens corona
nog is gesloten, is er
op heel wat plekken
kunst te zien. Ik licht
er twee uit.
Monnikenwerk
In mei schreef ik over de toen
net gestarte buitententoon
stelling Laat waaien - laat zien
in de Goese Meer. Op initia
tief van Iris van 't Bosch ont
wierpen kunstenaars en vormge
vers vlaggen die geadopteerd kon
den worden door bewoners van de
ruim opgezette, luxe buitenwijk.
Het streefgetal van dertig is ge
haald: tijd om de balans op te ma
ken.
Door mijn eerste kennismaking
ging ik ervan uit dat alle vlaggen
in de voortuin zouden wapperen,
maar dat bleek niet het geval te
zijn. Een flink aantal masten be
vindt zich in de achtertuin aan de
waterkant en is dus alleen te zien
wanneer je met een bootje langs
vaart of vanaf de rondweg. Dat
maakt het project als kunstroute
wat minder geslaagd. Want op
grote afstand zie je wel wat waaien
- mits de wind meewerkt - maar
het beeld is dan moeilijk te dui
den. Aan de vlaggen ligt het niet,
want Van 't Bosch heeft een grote
diversiteit aan goede en aardige
ontwerpen binnengehaald. Van
oproepen tot het werken aan een
betere wereld tot speels commen
taar op de coronacrisis of gewoon
iets moois.
Laat waaien - laat zien is meer
nog dan een kunstroute een soci
aal project waarin bewoners zich
uitspreken voor kunst en het hij
sen van elke vlag ontmoetingen en
gesprekken oplevert tussen bewo
ners en kunstenaars. Op de site
loods32.com is een bestand te vin
den met de plattegrond en infor
matie over de meeste vlaggen en
hun makers.
Zeven kunstenaars
Wie verkoeling zoekt is in Lokaal
54 aan het goede adres. In de roy
ale expositieruimte heerst een
aangename temperatuur. Kunste
naar/galeriehoudster Anne Man-
naerts heeft zeven collega's gese
lecteerd voor haar zomerexpositie.
Als gebruikelijk zijn er tal van dis
ciplines aanwezig. Een korte rond
gang. Peter Denissen is vooral een
tekenaar die uitgewogen voorstel
lingen creëert door het combine-
ren van diverse elementen uit de
geschiedenis en de dagelijkse wer
kelijkheid. Daarbij hanteert hij
vaak een aan het kubisme ont
leende vormentaal. Denissen weet
door een beheerste techniek en
een verfijnde compositie iets toe
te voegen aan datgene wat hij zag.
Peggy Bus maakt glasobjecten.
Door een knap gebruik van glasfu-
singtechnieken (samensmelten
van glas) creëert zij prachtige
Meer nog dan een
kunstroute een
sociaal project waarin
bewoners zich
uitspreken voor kunst
kleureffecten. In Autumn versterkt
de vorm de herfstsfeer. Salman Ez-
zammoury bewerkt foto's met
grafische en schildertechnieken.
Hij vertaalt zo zijn herinneringen
aan reizen door Japan in kleurrijke
beelden. De bronzen sculpturen
van Jan Everwijn zijn vaak geba
seerd op de mensfiguur. Hij com
bineert naturalisme en expressio
nisme en verbindt zo mens en ma
terie op een inspirerende manier.
Ellen van der Made presenteert
sfeervolle schilderijen met gesti
leerde archetypische voorstellin
gen in lichte tinten. De abstracte
schilderijen van Melany Groothuis
missen concentratie en blijven
steken in decoratieve effecten. De
kleine boekjes en sieraden van
Sonja Reedijk daarentegen zijn
een lust voor het oog: beheerst en
fantasierijk bundelt zij gedachte,
gevoel en visie. Wie kunst zoekt
die bekoort maakt in Lokaal 54 een
goede kans iets van zijn gading te
vinden.
De Romaanse kerkjes in
Frankrijk moeten even
wachten, dit jaar bezoek ik
ze niet. Wanneer ik door Twente
fiets vermaak ik me prima, maar ik
mis de Franse slag, de noncha
lance. In het oosten van ons land
lijken alle grasvelden net gemaaid
en staan alle planten en struiken
uitzinnig in bloei.
Ik denk terug aan mijn bezoek
van onlangs aan de toeristenkerk
in Haamstede, voor een ontmoe
ting met pater Thaddy de Deckere.
Langs de rand van de betontegels
van het kleine tuinterras leek een
border geïmproviseerd te zijn. Er
stonden wat bloeiende plantjes.
Het gras stond hoog, erg hoog.
Misschien hoort het erbij, dat rom-
melige bij een kerk voor toeristen,
dacht ik. Maar dat was toen de pas
tor voor glazen drinkwater even
naar de keuken was.
In de PZC van 4 juli schetste Rob
Paardekam een portret van Thad-
deus de Deckere. De Zeeuw van
geboorte studeerde in Wagenin-
gen, werd missionaris, ging de we
reld door, verloor zijn hart aan In
dia en werkte de laatste jaren in
Engeland. Maar wat kunnen we in
Zeeland van hem verwachten?
Naaste
,,In Zeeland hoop ik mijn ervaring
van het wonen en werken in an
dere delen van de wereld mee te
nemen. Ik verwacht dat het van
waarde is om contact te leggen, te
onderhouden en gemakkelijk om
te gaan met verschillende etnische,
maar ook met godsdienstige groe
pen. In India werd de situatie voor
christenen steeds moeilijker, maar
het gesprek met moslims of hin
does voerde ik ook daar. Het is
goed om oprecht met elkaar in ge
sprek te gaan, en niet vooraf zaken
in te vullen. Zo kun je voorkomen
dat politiek in het spel komt. Dat
leidt meer dan eens tot conflicten.
Mijn visie is dat we van elkaar kun-
nen leren. Oprechte interesse in
'Wat geloof jij?' komt te staan naast
'Wat geloof ik?' Als j e ontdekt wat
je gemeen hebt, ga je elkaar posi
tief waarderen. Maar ik ga natuur
lijk eerst nadrukkelijk kennisma
ken met mensen in het werkge
bied. Ik ben priester voor de paro
chianen en ik zal aan de slag gaan
in antwoord op wat er leeft, welke
behoeften er zijn. Binnen de paro
chie draagt iedereen een steentje
bij, het is een geloofsgemeenschap
waaraan ik word toegevoegd. Over
de eerste christenen werd gezegd
'Zie hoe zij elkaar liefhebben!' Ik
hoop dat dit in Zeeland ook over
ons gezegd kan en zal worden. Ik
ben er primair voor de parochies,
maar ik zie mijn taak breder. Dat
heeft te maken met mijn antwoord
op de vraag 'Wie is mijn naaste?'
Voor ieder in de samenleving die
een beroep op mij doet, binnen- of
buitenkerkelijk, wil ik er zijn."
,,Wat vind je van mijn tuin?"
vraagt De Deckere als het gesprek
afgerond lijkt te zijn. Ik had buiten
de Wageningse voorkeur voor eco
logie gerekend, toen ik de tuin be
oordeelde. ,,Kijk, daar vliegt een
blauwtje." Ik zie een bruin vlin
dertje, maar dat heet een blauwtje
en ze zijn zeldzaam. Enthousiast
benoemt De Deckere wat groeit en
bloeit. ,,De diversiteit neemt
enorm snel toe nu er niet meer
wordt gemaaid.Het verrast je
toch niet dat iemand met mijn
achtergrond vindt dat de kerk
groen moet zijn?"
Ik ben voor een groene kerk,
maar ik had me niet gerealiseerd
dat de tuin er dan zó uit zou zien.
zaterdag 8 augustus 2020
GO
Kunst leeft ook in zomers Zeeland
Nico Out
Recensie
Autumn
van Peggy
Bus.
T/m 23 augustus. Lokaal 54. Zo-
mertentoonstelling. Woensdag
t/m zondag 13.00 - 18.00 uur.
T/m 1 september 'Laat waaien -
laat zien'. Diverse locaties,
Goese Meer.
José Baars
José Baars schrijft
wekelijks over
religie en kerken in
Zeeland. Kijk voor haar blog
op pzc.nl/monnikenwerk
Het werk van Peter Denissen
kent een aan het kubisme ont
leende vormentaal.
De vlag van Maritsa van Luttikhuizen: Little Medusa. fotos nico out
