'Ik zie het ook als een spel: let op, wat je nu leest is niet wat je denkt!' RECENSIE Bodil hoort nergens echt bij paar strakke zinnen zo'n heel verhaal opzet en de werkelijkheid weet te vervormen tot iets bovennatuurlijks, tot een realiteit die alle verstand te boven gaat.'' ,,Ja, door King ontdekte ik het lezen en pikte ik ook boeken van andere schrijvers op. Lord of the Flies van William Golding en The Haunting of Hill House van Shirley Jack son. Boeken met enigszins duistere kanten - blijkbaar voel ik me daartoe aangetrokken. Het heeft er in elk geval toe geleid dat ik naar de VU ben gegaan om Engels te stude ren. Ik volgde college, las veel, begon voor zichtig aan mijn eerste verhalen en vond in Heemskerk een baantje bij de plaatselijke boekwinkel. En dat is me goed bevallen. Tot op de huidige dag, want ik werk nog steeds in een boekhandel, zij het alweer sinds 2003 in Haarlem.'' Koeleman lacht. ,,Dat zou je zeggen. Maar ik vind het fijn. Natuurlijk kom ik weleens thuis en heb ik even geen zin. Ik hou ook van een avondje film ofNetflix. Neem een regisseur als David Lynch, zijn films zijn net zo goed en spannend opgebouwd als de boeken van Stephen King. En verder eet ik met Anne ook graag een hapje in de stad. Toevallig staan we nu op het punt om op vakantie te gaan. Dan kij ken we echt wel om ons heen. Maar moe van boeken? Nee, eigenlijk nooit. Om je een idee te geven: Anne is nu met een nieuw boek bezig en dan is het alleen maar leuk om aan het einde van de dag nog even de laptop open te slaan en al of niet samen te kijken naar bepaalde scènes of zinnen.'' ,,Veel mensen, merk ik ook in de boekhan del, willen graag een dik boek om lekker lang in weg te kunnen dromen. Dat zie je aan de huidige populariteit van reeksen als De zeven zussen van Lucinda Riley. Zelf vind ik het mooie van een roman de lange adem. Je kunt je, zoals ik deed in Wikkelhart, mijn vorige boek, verliezen in lange beschrijvin gen van karakters of hun omgeving en hier en daar nog eens een zijweg bewandelen voor je tot een climax komt. Bij een kort verhaal ligt dat anders. Dan is het zaak zo efficiënt en snel mogelijk to the point te komen. Ik hou van beide. Maar het leuke van het korte verhaal is het detail. Daar draait het om. Daarbij schep ik er een ge noegen in de lezer een beetje creepy op het verkeerde been te zetten. Ik zie het ook als een spel: let op, wat je nu leest is niet wat je denkt! Dat zeg ik ook weleens tegen de lezers in de boekwinkel: als het goed is nodigen juist korte verhalen uit om langzaam te lezen. Probeer het maar eens uit.'' Bodil de la Parra is een Neder landse theatermaker. Met Het verbrande huis (Lebowksi, €23) schreef ze een liefdevolle Suri naamse familiegeschiedenis. Eerst was er het toneelstuk met dezelfde titel, nu het boek. Ruim veertig jaar na Bodils eer ste bezoek aan Suriname is het familiehuis in Paramaribo afge brand. Haar opa had er een apo theek, haar ongetrouwde tantes Gus, Pop en Jet woonden er en de kleine Bodil bracht er zomer vakanties door. Het verbrande huis legt de familiegeschiedenis vast, maar is meer dan dat: het gaat ook over een meisje dat nergens helemaal bijhoort. Hoofdpersoon Bodil groeide op in Amsterdam, waar vader Pim werkte aan een carrière als filmmaker. Een typische jaren 70-sfeer met losbandige feest jes. Als op Bodils verjaardag alle vriendinnetjes in een bus wor den geladen met een opdruk van naakte vrouwen spreekt de buurt er schande van. De De la Parra's vallen op. In Suriname voelt ze zich onmiddellijk thuis, maar daar wordt ze door andere kinderen gezien als 'witte pier, zonder manier'. Als jong volwassene ontdekt ze dat ze uit een familie komt van Sefardische Joden met grote plantages en veel slaven. Nog een reden dat ze niet overal even vriendelijk wordt aange keken. Ondanks de verscheurd heid zijn de familiebanden over grote afstand hecht en warm. De la Parra beschrijft een kleur rijke en troostrijke tocht door heden en verleden, over heim wee en waar thuis te komen. —Maaike Lange 32 Lezen En zo is het gekomen. Ik probeer me uw leven voor te stellen. Vier dagen in de week druk met boeken: inkopen en verkopen, lezers adviseren, lezersbijeenkomsten en boekpresenta ties organiseren. Je komt thuis, en dan moet er ook nog worden gegeten en geschreven. En dan is daar bovendien een levenspartner, Anne Eekhout, die óók schrijft. Is dat niet een beetje te veel van het goede? Met Het dreigbed breekt u een lans voor het korte verhaal dat hier, anders dan in Engeland of Amerika, minder geliefd is dan de roman. Heeft u daar een ver klaring voor? Het dreigbed (€22) verschijnt op 11 augustus bij uitgeverij Atlas Contact. HET VERBRANDE .HUIS LITERAIRE NON-FICTIE Bodil de la Parra Het verbrande huis

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 112