'Ik vind het leuk
delezereen
beetje creepy op
het verkeerde
been te zetten'
vandaan? Wat is de inspiratiebron?
Koeleman: ,,Als ik eerlijk ben is mijn
liefde voor boeken een beetje uit de lucht
komen vallen. Die was er opeens. Ik ben
opgegroeid in Heemskerk en beschouw
mezelf als een binnenkind. Ik heb geen
broers of zussen, maar wist me alleen goed
te vermaken. Ik ging in Beverwijk naar het
atheneum, zat op tennis omdat een paar
kinderen uit de buurt er ook op zaten -
niets bijzonders eigenlijk. Er waren altijd
wel boeken in huis, maar veel gelezen werd
er niet. Tot mijn vijftiende las ik vrijwel
uitsluitend strips; Suske en Wiske, Kuifje,
Asterix, Lucky Luke, het bekende werk.
Tot ik op een mooie zomerse middag Cujo
van Stephen King in handen kreeg. Ik zat
in een stoel in de tuin en weet nog hoe ik
na een paar zinnen helemaal in het boek
verdween. Voor het eerst merkte ik dat ik
niet losse woorden of een reeks woorden en
zinnen las, maar werd weggeslingerd naar
een wereld die niet de mijne was.
Dat boek, een horrorstory over een door
hondsdolheid getroffen sint-bernard,
heeft ervoor gezorgd dat ik niet meer kon
ophouden met lezen en dacht: dit is gaaf,
zo'n soort verhaal zou ik ook willen kunnen
schrijven.''
,,Het begon er mee dat Cujo geen hoofd
stukindeling kent en Stephen King ook
nauwelijks alinea's en witregels, ofwel
pauzes heeft ingelast. Je wordt als het ware
gedwongen door te lezen tot het onvermij
delijke einde.
Maar ook het verhaal zelf was de moeite
waard. Door een noodlottig toeval komen
een moeder en haar zoontje in de bran
dende zon met pech te staan en kunnen ze
geen kant meer op. Later heb ik me serieus
in Kings werk verdiept en raakte ik gefas
cineerd door zijn oog voor detail en de hel
dere, krachtige manier waarop hij met een
Wat maakte dat u niet meer kon stop
pen met lezen? Was het de stijl, het
verhaal, de plot?
ZATERDAG 8 AUGUSTUS 2020 31
