EEN ZOMER IN NEDERLAND
II
NIEUWS 15
Delft trok de laatste
jaren steeds meer
buitenlandse
toeristen. Studenten
van over de hele wereld
hadden de stad van
wege de TU al veel
eerder massaal gevon
den. Veel van die toe
komstige doctoren
zitten er deze zomer
vast, vanwege corona.
Ze komen net van een
McDonald's in het his
torische centrum van
Delft. Een milkshake
in de ene hand en een
flinke zak met onge
twijfeld hamburgers in de andere.
Het is tegen een uur 's middags. Twee
jaar hebben Zhao Xin en Li hier ge
woond. Niet voor de charme van het
Zuid-Hollandse stadje, zoals veel
bezoekers, maar om keihard te stu
deren aan de in de hele wereld be
faamde Technische Universiteit, voor
iedereen TU. Architectuur, dus iets
van belangstelling voor die pittoreske
Markt en omringende grachten zul
len ze wel hebben gehad.
Nu zijn ze klaar en vliegen ze over
twee dagen eindelijk terug naar huis,
naar Changzhou in China. „Eigenlijk
wilde ik hier in Nederland een baan
zoeken'', zegt Zhao Xin. ,,Maar dat
blijkt in deze periode nogal moeilijk,
alles ligt nog half stil, dus gaan we
terug. Onze families vinden dat wel
zo prettig, die hebben ons liever daar.
Bij ons is het nu rustiger met het
virus dan hier.''
De periode dat Covid-19 in China
losbarstte en de rest van de wereld er
nog vrij van was, lijkt ver weg. Een
tijd waarin Zhao Xin en Li overigens
geen hinder ondervonden van hun
uiterlijk, zoals anderen overkwam
die discriminerend als 'virusdragers'
werden bestempeld. In Delft zijn de
honderdduizend inwoners gewend
aan de aanwezigheid van Oost-Azia
tische studenten.
Ik ben er op een zomerse zaterdag,
een drukke dag bij uitstek, wanneer
normaal gesproken Delftenaren, dag
jesmensen en buitenlandse toeristen
de smalle straatjes en grachten rond
de weidse Markt overspoelen, stop
pen voor de winkels met Delfts
blauw of voor een van de talloze ter
rasjes. Nu is er vrijwel overal plaats.
Af en toe klinken er wat Duitse
woorden, of zijn mensen met mond
kapjes te zien - buitenlandse toeris-
ten dus, maar mondjesmaat.
Hun aantal groeide fors de afgelo
pen jaren; van de vier miljoen men
sen die Delft in 2018 bezochten,
kwam een miljoen van over de gren
zen. Het is een van de plaatsen in Ne
derland, en vooral in de Randstad,
die profiteerden van de spreiding van
het toerisme tot buiten Amsterdam.
Maar dit jaar is alles anders.
Ook voor die vele buitenlandse
studenten. De meeste zijn in de
zomer doorgaans verdwenen; even
terug naar het vaak verre huis, bij de
familie bijtanken voordat een nieuw
zwaar jaar begint. Velen van hen stu
deren in de stad van de grafkelder
van de Oranjes voor een master of
promotie. Deze zomer bleven veel
studenten noodgedwongen in Delft.
De twee jonge Chinezen hebben nog
geluk dat ze hun studie architectuur,
ondanks de verlammende afgelopen
maanden hebben kunnen afronden.
Anderen zitten vast, omdat er nog
altijd geen vluchten naar hun vader
land zijn of omdat de studie door
corona vertraging opliep.
Ik spreek een Indiaas ogende
jongen aan. Hij heet Sri Vardhan en
komt uit Hyderabad, in het zuiden
van India. Zijn proefschrift is al
maanden vrijwel af, veel ontbreekt er
niet om te promoveren in Electrical
Engineering, maar.,,Ik maak mijn
thesis in samenwerking met een be
drijf, en dat ging vanwege corona op
slot. Ik heb niets meer kunnen doen,
alleen maar wachten.''
Natuurlijk heeft hij erover gedacht
tijdelijk terug te keren naar zijn land,
ook al is India juist op dit moment
zwaar getroffen door het coronavirus,
met inmiddels bijna twee miljoen
besmettingen en 39.000 doden. Zijn
moeder is even ziek geweest, maar
is nu gelukkig weer beter. ,,Dan ben
je het liefst daar, maar vliegen was
vrijwel onmogelijk. Soms kon het
even, maar dan waren de tickets
peperduur.''
Sri Vardhan blijft er goedlachs
onder, ondanks dat hij langer in Delft
moet blijven en meer geld kwijt is
aan zijn verblijf en studie, terwijl
studenten van buiten de EU al veel
meer aan collegegeld betalen dan die
uit de EU. Intussen maakt zijn fami
lie zich ook zorgen over hem. Nor
maal spraken ze elkaar hooguit een
paar keer per week, nu verschijnt het
Facetime-icoontje wel vier keer per
dag op zijn mobieltje. ,,Ze willen dat
ik een mondkapje draag, maar als ik
dat hier doe, word ik gezien als een
vreemd wezen. Of denken ze dat ik
ziek ben.''
Als ik een
mondkapje
draag denkt
iedereen dat
ik ziek ben
woensdag 5 augustus 2020
Miljoenen Nederlanders herontdekken deze maand hun eigen land.
Edwin Winkels is een van hen. Hij doet dagelijks verslag. Vandaag: Deel 4 Delft
Weinig toeristen, maar nog
opvallend veel studenten
Toeristen zijn
te herkennen aan
hun mondkapjes.
FOTO'S EDWIN WINKELS
- Student Sri Vardhan
Studenten uit China Zhao Xin en Li gaan terug naar huis.
