II
EEN ZOMER IN NEDERLAND
NIEUWS 13
Het paalkamperen was voor
Nederlanders een populaire manier om
in de eigen 'wildernis' te overnachten.
Maar Staatsbosbeheer heeft de plaatsen
daarvoor nu definitief 'gesloten', ook de
drie in de Chaamse Bossen. Fietsen kan
er nog wel, over een prachtige allee.
Het pad heeft zelfs
een naam. Geu-
zenpad. Geen
idee waarom
zo'n pad een
naam nodig
heeft. Er staan
geen huizen aan. Je kunt er niet
over rijden. Of nauwelijks. Bijna
5 kilometer lang loopt het door
weilanden en het bos tussen
Chaam (spreek uit: Kaam) en
Horst. Ik loop erover in het stille
bos. Links en rechts bijna alleen
maar naaldbomen. Dan, ineens,
het bordje dat ik verwachtte, en
dat voor veel mensen misschien
een enorme teleurstelling is.
Wildkamperen is in het geor
dende Nederland streng verboden,
maar er was altijd één uitzonde
ring: Staatsbosbeheer vond decen
nia geleden het 'paalkamperen'
uit. Er werd een kleine open plek
ergens in het bos rond een paal ge
maakt en daar mochten maximaal
drie trekkerstenten staan. Voor
een duur van niet meer dan 72 uur.
Geen voorzieningen verder. Koken
mocht op een campingbrander. Bij
vertrek niets achterlaten, geen en
kel spoor van het kortstondige
idyllische verblijf in de 'wildernis'.
Corona werd ook het einde voor
de zeventien paalkampeerplekken
die er in Nederland waren, drie er
van hier, in de Chaamse Bossen.
Eerst werden ze tijdelijk gesloten,
maar per 1 juni is het besluit defi
nitief. Volgens Staatsbosbeheer
werd de overlast te groot, veroor
zaakt door onverlaten die weinig
hebben met het pure wildkampe-
ren; er werd afval achtergelaten,
open vuur gebruikt, er kwamen
meer mensen dan toegestaan.
Niet hetzelfde
Dus staat er nu dat bordje, in de
buurt van een paalkampeerplaats
die al onzichtbaar is opgegaan in
het bos. 'Paalkampeerterrein defi
nitief gesloten.' Met daaronder het
aanbod te overnachten 'op een van
onze natuurkampeerterreinen'.
Maar dat is niet hetzelfde voor hen
die even volledig één met de na
tuur willen zijn.
Op de terugweg kruis ik op
nieuw de fietsallee. Waar bij
Chaam het paalkamperen ver-
Antwerpen, te vondeling gelegd,
vandaar.
Achille Gulickx stapt weer op -
kaarsrecht dringt de fietsallee door
het hier loofrijke bos. Aan het
einde, bij Alphen, sluit het pad aan
op het Bels Lijntje, de oude spoor
lijn tussen Tilburg en Turnhout.
Waar bielzen lagen, kan al jaren
gefietst worden.
Giftige appel
Voor tweewielers is het hier, in de
streek die De Baronie heet, een pa
radijs, dat overigens wel een gif
tige appel herbergt. Tussen de bo
men doemen hekken op, even ver
derop een ingang, een hek, en
waarschuwingen. Gevaarlijk! Nie
mand is welkom hier.
Het Munitiepark is een erfenis
uit oorlogszuchtiger tijden. Hecta
res aan terrein met zeventig bun
kers, gecamoufleerd in de bossen.
Defensiepersoneel werkt er niet
meer, slechts enkele bewakers be
mannen hun post. Want al zijn de
militairen vertrokken, de munitie,
van licht tot zwaar, van patronen
tot bommen, is achtergebleven
.En de gemeente Alphen, on
danks verschillende smeekbedes
en brandbrieven aan Defensie,
krijgt het 'vergeten', maar nog al
tijd explosieve kruit maar niet
weg.
dween, kwam de fietsallee. Op 1
mei geopend, middenin de intelli
gente lockdown. Er werden geen
lintjes geknipt, online werden
vrolijke videoboodschappen van
de autoriteiten verstuurd. Toen ik
onlangs een fietstocht van Den
Haag naar Barcelona maakte,
kwam ik er op de eerste dag toe
vallig terecht. Het zou een van de
allermooiste fietspaden van de
hele tocht blijken te zijn, samen
met de jaagpaden langs Vlaamse
kanalen.
Mooi breed
,,Voorheen was het een hobbelig
tegelpad, de wortels van de bomen
drukten de tegels omhoog, je
bonkte er met de fiets overheen",
zegt Achille Gulickx over het nu 11
kilometer lange pad van glad en
donker asfalt dat loopt van noord
naar zuid tussen Ulvenhout en Al
phen. ,,En het is ook mooi breed,
op andere fietspaden heb je toch
last van elkaar als het druk is."
Hij is even gestopt, op de weg
terug naar zijn woonplaats, Baarle-
Hertog, de Belgische enclave. Hij is
in Breda geweest. Hij lacht: ,,Ei-
genlijk zou ik hier niet mogen fiet
sen, maar zou ik in quarantaine
moeten, want Baarle-Hertog ligt
in de provincie Antwerpen." En
die heeft van de Nederlandse over
heid vanwege de vele nieuwe be
smettingen code oranje gekregen.
Het was een hobbelig
pad, je bonkte er met
de fiets overheen
Maar de stad Antwerpen, waar de
brandhaard is, ligt op 50 kilometer
van Baarle; Breda op maar 20. ,,Tja,
door al die regels is het al maanden
een gekkenhuis bij ons, waar de
grens dwars door het dorp loopt",
zegt Achille.
Hij is Nederlander, maar met
een Belgisch hart, zegt hij. Zijn
achternaam klinkt Vlaams, zeg ik.
Ja, dat heeft hij uitgezocht: een
voorouder werd ooit voor café
't Gulick, de oudste herberg van
dinsdag 4 augustus 2020
GO
Miljoenen Nederlanders herontdekken deze maand hun eigen land. Een van hen
is Edwin Winkels. Hij doet dagelijks verslag. Vandaag: Deel 3: Chaamse Bossen
Paradij s voor de fietser, maar
niet meer voor wildkampeerder
Achille Gulickx is onderweg vanuit Breda naar Baarle-Hertog over de fietsallee. Een bord van Staats
bosbeheer waarschuwt dat paalkamperen sinds 1 juni verboden is. fotos edwin winkels
Fietsers op een deel van de
fietsallee van 11 kilometer door
de Chaamse Bossen.
-Achille Gulickx, fietser
