'charmes' van lachgas
p
ebiel
'Dats
is te c
voor
woorden'
I
'In één keer
was ik totaal
bewusteloos'
DUl
Verslaving niet lichamelijk, de schade wel
15
tintelende voeten, proble
men met plassen en ont
lasting tot zelfs dwarslae-
sies aan toe door bescha
diging van het ruggen
merg.
Milde klachten kunnen
verbeteren. Zware klach
ten zoals dwarslaesies zijn
vaak blijvend. Je moet
langdurig revalideren en
leren leven met een aantal
beperkingen. Sommige
patiënten die ik ken,
namen honderden ballon
nen op één avond, en dat
vaak dagelijks. Hoe lang je
dat kunt volhouden? Geen
idee, daar is nooit echt on
derzoek naar gedaan. Wat
k pakte lachgas op after
party's. Dan ga je chillen, ko
I men alle soorten drugs op ta
fel en ga je die combineren. De
eerste keer dat ik een ballonnetje
leegzoog, viel ik meteen weg. Ik
kwam bij met een enorme steek
in mijn hoofd: van slaap tot slaap.
Ik was compleet versuft. Iemand
moest me in jip-en-janneketaal
vertellen wat er was gebeurd.
Een andere keer stond in een
nachtcafé in Breda een grote fles
lachgas, midden in de zaak. Tja,
dan ga je overdrijven. Je komt in
een draaimolen terecht die steeds
harder gaat. Totdat - pats! - de
G-krachten het winnen. Na mijn
laatste, volle teug hoorde ik het
ballonnetje nog uit mijn handen
vliegen, prrffffffft. Toen werd het
weer zwart. Goed dat er een muur
stond die me opving.
Dit spul is veel te heftig, te de
biel voor woorden. En ik was wat
gewend! Ik gebruikte destijds al
les: keta, xtc, speed, pcp, ghb,
noem maar op. Maar lachgas heb
ik er na vijf, zes keer uitgegooid:
levensgevaarlijk. Je gaat compleet
knock-out. En al is het maar voor
twee seconden, dat is superlink,
zeker in het verkeer.
Ik ben vanaf mijn 24ste clean en
werk nu als vrijwilliger en erva
ringsdeskundige bij zorgorganisa
tie Novadic Kentron in Breda.
Lachgas is echt een probleem ge
worden en houdt zich niet aan
één bepaalde scene. Het is heel
wijdverbreid: tieners en jongvol
wassenen gebruiken het. Thuis,
op straat of in de auto. Maar je ziet
het ook in kroegen en Hollandse
muziekcafés. Als iedereen lekker
aangeschoten is, komt het gas op
tafel.''
Iijn vrienden zeiden: joh,
probeer het ook eens. Ik
had helemaal geen pro
blemen of zo, studeerde op het
mbo, had een paar baantjes en
dacht: waarom ook niet? Gewoon
voor de gein. De eerste keer was op
een parkeerplaats, met nog van die
slagroomcapsules. Ik kreeg een
beetje een raar gevoel. De muziek
leek langzamer te gaan. Het was
gezellig.
Dat was ongeveer een jaar gele
den. Daarna gebruikte ik nog een
paar maal, misschien één keer per
maand, drie of vier ballonnetjes
per avond, meestal in de auto. Ge
woon, onschuldig. We stapten wel
over op de lachgasfles, hooguit
ééntje per avond met het hele
vriendengroepje.
De laatste keer kwam ik uit mijn
werk en gingen we wat hangen,
een beetje balorig doen. De jon
gens hadden een tank op de par
keerplaats. Ik weet er zelf niks
meer van, maar in één keer was ik
helemaal bewusteloos en viel ik
met mijn hoofd op de straatste
nen. Mijn neus, oogkas en jukbeen
waren gebroken. Ik lag in een plas
met bloed.
Ik heb een paar dagen in het zie
kenhuis gelegen, heb lange tijd
wazig gezien, kon weken niet wer
ken, maar heb nu geen pijn meer
en ben weer aan de slag.
We zijn ons allemaal rot ge
schrokken. Mijn vrienden gebrui
ken ook niet meer. We wisten alle
maal dat ik wat gevoeliger was en
feller reageerde op het gas dan de
anderen. Het was helemaal niet
mijn doel om out te gaan, ik zat
lekker in mijn vel, en ging toch.
Heel stom.
Mijn advies: afblijven!
GO ZATERDAG 1 AUGUSTUS 2020
Neuroloog Hylke Blauw
schat dat de afdeling
neurologie van het Am-
phia Ziekenhuis in Breda
jaarlijks 'minstens een
tiental' patiënten behan
delt met ernstige tot zeer
ernstige klachten na ex
treem en langdurig lach-
gasgebruik: ,,Die mensen
hebben allemaal lichame
lijke schade voor de rest
van hun leven.''
Veel en langdurig lachgas-
gebruik tast volgens
Blauw de werking van vita
mine B12 aan. ,,Dat is fu
nest voor het functioneren
van het centrale zenuwg-
stelsel. Patiënten krijgen
ik wel weet, is dat we deze
zware medische klachten
pas sinds een jaar of twee
zien. Een enkel ballonnetje
lachgas richt geen zware
zenuwschade aan. Maar
overmatig gebruik ervan
sloopt het zenuwstelsel en
de meeste patiënten
waren daarvan op de
hoogte. 'Mijn vriendin had
ook al klachten', zei een
jongen tegen me. Waarom
ze toch doorgaan? Omdat
ze het zo lekker vinden.
Terwijl stoppen relatief
makkelijk zou moeten
gaan. De verslaving is niet
lichamelijk. De schade he
laas wel.''
Axel (27) gebruikte vanaf zijn
12de alcohol en tal van drugs. Hij
was jaren verslaafd aan het be
ruchte ghb maar gooide lachgas
er meteen uit: te gevaarlijk!
*Gefingeerde naam. De bronnen willen vanwege de privacy niet met eigen naam
in de krant. Hun identiteit is bekend bij de hoofdredactie
Erik* (19) gebruikte sporadisch
lachgas. De laatste keer ging hij
uit en kwam hij bij kennis in een
plas bloed met een gebroken
neus, jukbeen en oogkas.
Hf
