De wind voetbalt mee in Zoutelande
I'
tht
|TI
m
4
Net voordat de blues écht toe
slaat, komt daar Theo Francke aan
gefietst. Mét de sleutel van de toe
gangspoort. Francke is een man
die de medische wetenschap ooit,
maar hopelijk nog lSng niet, met
een groot raadsel gaat opzadelen
nadat men erachter is gekomen
dat-ie zijn hele leven met een
groen-wit hart heeft rondgelopen.
Ga maar na: al vijftig jaar lid van
De Meeuwen; doorliep alle jeugd-
categorieën; speelde jarenlang in
het eerste; was jeugdleider; is pen
ningmeester; staat soms achter de
bar en wurmt zich als de nood
écht aan de man is in het eerderge
noemde hokje om entreegeld te
innen. Alsof het allemaal nog niet
genoeg is, drijft hij samen met zijn
vrouw Table d'Hóte Teune en
Janna in de Langendam en heeft-ie
ook nog een kantoorbaan.
,,De Meeuwen is een echte
dorpsclub, héél gezellig", zegt
Francke terwijl hij door de strak-
moderne kantine vol foto's uit
hoogtijdagen van de Zoutelandse
amateurclub wandelt. ,,Er heerst
hier een familiegevoel en deze
kantine is daarbij heel belangrijk.
Wat wel iets zegt: De Meeuwen
kent heel veel 'rustende leden', dat
zijn leden die nadat ze zijn gestopt
met voetballen actief blijven bin
nen de vereniging." Om dat fami
liegevoel kracht bij te zetten:
Theo's vader Maarten werd met
een in oprichtingsjaar 1948 lid, en
Theo's twee broers - onder wie
keepende historicus Johan uit de
eerste aflevering uit deze serie
over Zoutelande - speelden hier
ook.
Kampioenselftallen
Aan de kantinewanden prijken fo
to's van kampioenselftallen vol
stoer kijkende dorpsjongens met
bruine koppen. We kijken naar
een vanaf hoogte gemaakte zwart-
witfoto van een zéér goedbezochte
vriendschappelijk wedstrijd tegen
FC Brugge, ergens in de jaren ze
ventig. Een foto die van nog hoger
is gemaakt, laat zien hoe kort de
afstand tussen D'n Hooghe Hilt en
het strand is. Sterker nog, het kan
bijna niet anders of er is geen voet
balclub in Nederland die zó dicht
bij het strand speelt als De
Meeuwen. Quick Boys komt naar
verluidt enigszins in de buurt,
maar kan volgens een artikel op de
website van de KNVB niet anders
dan een goede tweede zijn omdat
de duinrand in Katwijk veel bre
der is dan die in Zoutelande.
De coryfeeën op de elftalfoto's
die Francke met ontzag aanwijst,
luisteren naar als klokken klin
kende namen als Bram Pattenier,
Daaf Faasse, Robbie Dek en -
Theo's achterneef - Daaf Francke.
Cas Hubregtse krijgt een ode, de
bij wat oudere Zoutelandenaren
vermaarde trainer die zijn selec
ties überfit wist te krijgen via me
thoden die hij opdeed in het leger.
Laten we ook vooral clubicoon Jo
Melis niet vergeten, de veelsco-
m j\/i
rende aanvaller uit de jaren vijftig
en zestig, die bij elk schot dat zijn
voeten verliet zo hard als hij kon
'GOAL' riep. Ook wanneer de bal
niet richting de vijandelijke tou
wen, maar onderweg was naar de
duinen of Westkapelle, want met
die straffe wind hier weet je het
nooit.
Maar Melis is misschien nog be
kender als eigenaar van Zoute-
landse horecazaken als Royal en
discotheek JoJo. Waarbij de
tweede Jo in JoJo sloeg op Jo's
zoon Johnny, die ook in de zaak
werkte en zijn vader als eigenaar
opvolgde, tot aan JoJo's eindsig
naal een paar jaar terug. Een groot
deel van de Walcherse jeugd
leerde in Royal en JoJo al piepjong
- daar werd vroeger nog niet zo'n
punt van gemaakt - hoe je met le
gendarische hoeveelheden bier
achter de kiezen tóch nog min of
ZATERDAG 1 AUGUSTUS 2020 GO
VERVOLG VAN PAGINA 3
De in Zoutelande gevierde trainer Cas Hubregtse.
Het complex van De Meeuwen ligt onderaan de duinen. foto andré cijvat
Meeuwendames kampioen, mei 2013. foto andré cijvat
WiEse
jgïïdnet ,ni t1
