Verse gerechten
vliegen de zaak uit
Zomerse
doordrinker
Voorbij
Platte oester is eigenwijs
en nogal onvoorspelbaar
MARGOT
ZEELAND 11
M
DE WIJNTIP
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week.
over eten en drinken
in Zeeland
Op een of andere manier komen deze dagen
de herinneringen aan vakanties met mijn
ouders als vanzelf langs. Vaak waren dat
actieve vakanties met lange wandelingen, fiets
tochten en museumbezoek. Dat vond ik toen niet
altijd even leuk, terwijl ik daar nu juist zelf erg
van geniet. Begin jaren zeventig gingen we voor
het eerst met het gezin naar Frankrijk, richting
Etretat. De rit daarnaar toe duurde de hele dag en
van airconditioning in de auto had niemand nog
gehoord. We zaten met z'n vieren aan elkaar vast
geplakt op de achterbank van skai. Mijn vader
reed, mijn moeder las de kaart. We vonden het
heel bijzonder dat mijn moeder in het Frans bij
de bakker en de slager de boodschappen bestelde.
Haché was daar gewoon gehakt. Alles smaakte
anders dan thuis en voor het eerst aten we knof
look. We lunchten met stukken stokbrood met
een halve reep chocolade of verse aardbeien er-
tussen en iedere dag kregen we een ijsje op de
boulevard met smaken waar ik nog nooit van had
gehoord. Ik probeerde ze allemaal uit. Mijn zus
sen waren al hippe pubers en misten hun vriend
jes. Grappig genoeg kwamen mijn ouders beken
den tegen, die de dag erna al naar huis terug zou
den rijden. Mijn zussen mochten met hen mee.
Voor mijn broer en mij betekende dat meer
ruimte op de achterbank op de terugweg. Mijn
ouders hadden de smaak te pakken en gingen de
jaren daarna steeds verder Frankrijk in. Vaak
trokken we dan twee weken rond. Ze bezochten
er graag markten en brocantes. Toen vond ik dat
heel stom, nu doe ik dat zelf ook op vakantie als
het even kan. Tsja, de appel valt niet ver van de
boom. Per vakantie gingen we één keer uit eten,
een hoogtepunt. 'Plat du jour' in een leuke au-
berge waar mijn moeder haar oog op had laten
vallen. Die twee weken waren altijd zo voorbij.
De rit in de auto duurde de hele dag. We zaten met z'n
vieren aan elkaar vastgeplakt op de achterbank van skai
KAMPERLAND ,,Alles wat we
hier doen, is voor de consument
bedoeld", aldus Marco Dubbel
dam van Stichting Zeeschelp aan
de Jacobahaven te Kamperland.
,,We verrichten onderzoek op
het gebied van aquacultuur."
Dubbeldam nam dit proefsta
tion 15 jaar geleden over en
kweekt hier nu zeewier, schaal-
en schelpdieren. Groot voordeel:
Oosterscheldewater is hier in
ruimte mate voorhanden. ,,We
werken samen met partijen op
het gebied van voortplanting,
zoals we dat met de tarbot heb
ben gedaan voor Seafarm. Nu
hebben we tong in kweek." Hij
laat bakken zien waar duizenden
tongetjes rondzwemmen.
Uitzet op zee
Daarnaast is hij in samenwer
king met diverse partijen, waar
onder de onderzoeksinstituten
NIOZ en HZ University of App
lied Sciences bezig om de platte
oester te kweken voor uitzet op
zee en rondom de grote wind
molenparken. In bakken drijven
miljoenen larven rond waar de
platte oesters uit moeten gaan
groeien. ,,Dat is makkelijker ge
zegd dan gedaan. Rond de wind
molenparken zou uitzet kansrijk
kunnen zijn omdat daar sprake is
van steenstort. De platte oesters
worden nu beperkt door Bona-
mia en de Japanse oester. We
willen ziektevrije larven kweken
die oesterbroedjes worden. Deze
laten we vervolgens keuren en
certificeren alvorens ze uitgezet
worden. Op zee zouden ze
daarna tot volle wasdom kunnen
komen rondom de windmolen
parken. Hierdoor ontstaat dan
uiteindelijk een zelfvoorzie-
nende populatie. Daarom heen
wordt niet gevist en zo bieden
deze gebieden veel mogelijkhe
den. Niet alleen voor natuurher-
stel maar ook voor de mens
doordat de oesters daar rustig
kunnen gedijen. Natuurorgani
saties betalen dit onderzoek." Of
het gaat slagen weet Dubbeldam
nog niet. ,,De platte oester is
nogal eigenwijs", lacht hij ,,en
qua voedsel nogal onvoorspel
baar."
zaterdag 1 augustus 2020
GO
Groenteman Dirk van Buuren toont een zelf gesneden Itali
aanse salade. foto Cynthia cats
Groenteman, kun je daar nog je
brood mee verdienen? Jazeker,
zegt Dirk van Buuren van De
Pieper uit Tholen. „Natuurlijk
moet je niet op een uurtje kij
ken. Tja, en dat ligt niet ieder
een."
Veel verszaken leggen het
loodje omdat ze moeilijk kunnen
opboksen tegen prijsvechtende
supermarkten. De Pieper in Tho-
len-stad houdt niettemin stand in
het vrij nieuwe winkelcentrum
aan het Terreplein. Onder de
naam Vershof hebben zich daar
verschillende speciaalzaken ge
bundeld. ,,Het is een voordeel
dat je als winkeliers bij elkaar zit.
Er komt daardoor veel volk. Daar
pluk je de vruchten van."
In 2008 verhuisden Dirk en zijn
vrouw Rianne van Buuren vanuit
het midden van het land naar
Oosterland, waar ze een groen
tezaak konden overnemen. „Mijn
vrouw komt uit het onderwijs, ik
uit de branche. Een eigen zaak,
ja dat leek ons wel wat."
De nu jonge veertigers verzetten
vrij snel de bakens. Ze stopten
met de winkel in Oosterland, om
in Tholen-stad een nieuwe te
openen. ,,In Oosterland zaten we
als groentezaak solo. Alleen met
die winkel konden we het niet
verdienen. We kozen voor een
nieuwe winkel in Tholen-stad,
gewoon omdat daar meer pu
bliek komt. Twee winkels is or
ganisatorisch niet te doen. Wel
snijden we in Oosterland nog
onze groentes, maken we verse
soepen en bereiden we kant-en-
klare maaltijden."
Gezond gemaksvoedsel loopt
goed, zegt Dirk. ,,Ik heb er veel
klanten voor. Van oudere alleen
staanden die zelf niet meer kun
nen koken tot mensen die
avonddienst hebben. Door de
corona-crisis zie je ook dat men
sen meer waarde gaan hechten
aan gezond voedsel. Als het
even kan, haalt Dirk zijn waar bij
lokale telers. De eieren komen
van een pluimveehouder in de
buurt. Ook de zeekraal, tomaten,
kommkommers, witlof en de
Zeeuwse kleiaardappelen be
trekt hij van telers in de regio.
,,Dat contact met telers is leuk
en belangrijk."
Bij de Italiaanse salade van De
Pieper met pancetta, oude kaas,
tomaatjes, mozzarella, geroos
terde pijnboompitten en honing-
mosterd-dressing past een niet te
complexe witte wijn.
Voor de variatie, want verandering
van spijs doet eten, winkelen we
deze keer niet in Italië, maar in
buurland Slovenië. Deze blend van
sauvignon blanc en pinot grigio van
het betrouwbare wijnhuis
Puklavec Friends is al jaren een
bestseller. Een voor wit nogal gele
wijn, met wit (peer) en ook wat tro
pisch fruit (passievrucht) als ook
frisse citrus. Deze Sloveen is een
lekkere zomerse doordrinker zon
der pretenties. En uitermate betaal
baar.
puklavec&friends
sauvignon blanc
pinot grigio
ndpicked in slovenia
2012
Marco Dubbeldam in het proefstation. foto margot verhaagen
