Hoe overtuig ik mijn
buren dat ze onze
kat niet in hun huis
moeten laten?
Ik heb mijn man
alvast gevraagd of hij
aan de kerstdis op
een stóél wil zitten
JOOST MAG 'T WETEN
'De vrouw, de buurman en de kat', mooie titel
voor een Hollywoodfilm.
Het probleem lijkt erg op mijn relatie tot mijn
dochter en de kleinkinderen. Met mijn dochter als
'de vrouw', ikzelf als 'de buurman' en de kleinkin
deren als 'de kat'.
Mijn dochter slooft zich uit om ervoor te zorgen
dat de kinderen hun tanden poetsen, gezond eten,
op tijd naar school gaan en hun huiswerk maken.
Maar eens in de twee weken kom ik: feest! We
kopen worstenbroodjes en de kinderen mogen net
zo lang tv kijken of naar hun mobieltje staren als
ze willen. En 's avonds naar de Chinees of Italiaan.
Dochter doet alles wat een moeder hoort te
doen, opa komt langs en gooit dat alles het raam
uit. Lekker makkelijk.
U zorgt voor de kat mevrouw, u geeft hem zijn
korrels, zijn bakje water, u verschoont de katten
bak, u gaat ermee naar de dierenarts, u betaalt.
En wat doet de buurman? Geeft een lekker hapje
om die kat te slijmen en dat is het dan. Lekker
makkelijk.
U moet eens bij hem langsgaan in het
gezelschap van een vuile kattenbak. En
u zegt: 'Buurman, je hebt zo graag mijn
kat in huis, deel ook even mee in de las
ten.' En dan laat u voor de zekerheid nog
even de rekening van de dierenarts zien
- ooit meegemaakt dat die meeviel?
Met het verzoek de helft bij te dragen.
Moet u eens kijken hoe hij schrikt.
Krijgt die film toch nog een happy
end!
Wat is 'op verdacht'? Een paar spelers kaarten of
dobbelen in de kroeg. De verliezer betaalt het rond
je. Maar omdat tijdens het eerste spel de spelers wel
dorst hebben maar er nog geen verliezer bekend is,
wordt dat rondje alvast besteld 'op verdacht'. De
naam van de verliezer wordt later bekendgemaakt.
U hebt een soort meningsverschil op verdacht.
Het is nog lang geen Kerstmis maar de keuken
messen worden nu al geslepen, de uitslag volgt later.
Voor mevrouw pleit: rijk gedekte tafel, stoelen
keurig eromheen met daartussenin een lullig kruk
je. Geen gezicht toch. Daar heb je je niet dagen voor
uitgesloofd.
Voor meneer pleit: zo'n maaltijd duurt lang en
dan wil je graag makkelijk zitten.
Dilemma!
Even onder ons mevrouw. Stel de gasten vragen:
'Waarom zit je niet op je kruk, Kees?' Wilt u dan
echt een man die moet antwoorden: 'Dat mocht niet
van mijn vrouw.' Hij de pantoffelheld op kerstavond
en u de kenau uit de moppenboekjes?
Daar respecteert u uw man en
uzelf veel te veel voor, toch!
Even kannetje water pakken
mevrouw, de planten water geven
en daarna een heel klein scheutje bij
de wijn doen.
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen (78)
een eind op weg is, beantwoordt
hij uw vragen.
Mijn beide buren laten onze kat binnen in hun
huis. De ene heb ik er vorig jaar al op aangespro
ken. Dat hielp niet. De ander is net naast ons
komen wonen. Hoe pakken we dit aan?
Mijn man zit aan tafel altijd op een krukje, dat is
beter voor zijn rug, vindt hij. Ik vind dat ongezel
lig als we gasten te eten krijgen, maar goed, het
is niet zó erg. Maar met het kerstdiner over enke
le maanden, heb ik gevraagd of hij op een stoel
wil zitten. Dat weigert hij. Wie moet er water bij
de wijn doen?
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg
de kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw
vraag naar joostmagtweten@dpgmedia.nl
