II Café Bommenede kende ooit gouden tijden 16 ZEELAND ALWIN BAART DOCENT FOTOGRAFEERT HET BUITENLAND IN MIDDELBURG/ Wie deze zomer niet op reis kan en snakt naar een moment in het buitenland, kan iets leren van de Middelburgse docent aardrijkskunde Alwin Baart. t 'buitenland' in Middelburg. foto lex de meester op ons landgoed?" Deze speelse ma nier van kijken bracht de docent aardrijkskunde aan Nehalennia SSG te Middelburg op het idee van een fotoserie. Die deelt hij als Het buitenland in Middelburg op zijn Fa- cebookpagina. Hij zoekt naar plek ken die iets weg hebben van loca ties in het buitenland. Dan foto grafeert hij ze op een manier die de illusie benadrukt. ,,Je kan een weiland met een boom fotograferen en zeggen: dat zou Frankrijk kunnen zijn. Maar dat is me te makkelijk. Er moet echt een verrassend element in de foto zitten. Iets waardoor mensen verbaasd zijn dat dit in Middel burg bestaat." Wandelend door de stad vond hij inspiratie alom. De Oostkerk zou niet misstaan aan een plein in Italië. Een opvallend houten gebouw aan het Veersebol- werk - ,,Ik vond dat echt zo'n Pippi Er moet een verrassend element in de foto zitten, zodat je verbaasd bent dat dit hier bestaat Langkous-huis." - doet denken aan Zweden. De kloostergangen in het Middelburgse Abdijcomplex brachten Baart in Spanje. En in het water bij de Seissingel zag hij de perfecte setting voor een afleve ring van de Engelse detectiveserie Midsomer Murders. Duitsland, België en Noorwegen kwamen ook aan bod; zo reisde hij in coronatijd toch een beetje door Europa. Tot nu toe krijgt Baart po sitieve reacties op de foto's, maar zo af en toe is er iemand die het niet begrijpt. ,,Soms hoor ik: het is toch gewoon Zeeland? Waarom moet je daar 'buitenland' van maken?" Het is niet zo dat hij probeert de werkelijkheid te ontvluchten, be nadrukt hij. ,,Het gaat er niet om dat ik niet in Middelburg wil zijn, want ik ben hier graag en vind het heerlijk de zomer in Zeeland door te brengen. Het gaat erom dat ik het leuk vind te zien welke associ- aties kunnen ontstaan als je je fan tasie de vrije loop laat." Het vinden van beetjes 'buiten land' in Middelburg is een uitda ging, merkte Baart. ,,Ik werd me ervan bewust dat het lastig is om in Middelburg een foto te maken die niet typisch Nederlands is." Hier en daar mag dan ook wel wat gesmokkeld worden. ,,De middeleeuwse gewelven in de kloostergangen van de Abdij zijn gemaakt met rode bakstenen. In Spanje zou dat natuursteen zijn." Voorlopig kan hij wel even vooruit in Middelburg, maar wat als de inspiratie stokt? Baart lacht: ,,Iemand vroeg of ik als volgende project het omge keerde ga doen: in het buitenland foto's maken van plekken die juist lijken op Middelburg. Wie weet!" Tijdens de co ronacrisis besloot Al win Baart (55) zijn woonplaats eens door een compleet andere lens te bekijken. Wat blijkt? Soms is het buitenland dichterbij dan je denkt. „Mijn vriendin en ik zitten 's avonds wel eens op de bank en kijken dan naar bui ten", vertelt hij, wijzend naar de bloemen in zijn voortuin en de groene glooiingen van het Bol werk daarachter. ,,Dan zeggen we voor de grap: het is net of we op een Brits landgoed wonen." Illusie benadrukken Er ligt weliswaar een weg tussen zijn voortuin en het Bolwerk, maar die is vanaf de bank niet te zien. Met een beetje fantasie zou je je dus inderdaad kunnen inbeel den dat de grasheuvels en bomen onderdeel zijn van een enorme tuin. Heel eventjes dan - de illu sie wordt abrupt doorbroken zo dra een fietser over de Noordsingel voorbijkomt. Baart lacht: ,,Wat doet die fietser Esme Soesman Zonnemaire Noem café Bommenede geen kroeg. Dat vindt Van Doorn he-le- maal niets. ,,Dat is geen mooi woord. Een kroeg is iets waar slechte mensen naartoe gaan." Het etablissement waar Van Doorn in 1974 zijn slagersmessen voor aan de wilgen hing, was van een heel an- dere orde. Een mannenplek, dat wel. Maar dan zo eentje waar gezel ligheid de boventoon voerde. ,,Een toptijd was het. Ik durf gerust te zeggen: het waren gouden jaren. 's Ochtends om een uur of 10 kwa men de eerste klanten al binnen. Boeren, die even een borreltje kwa men drinken. Om één uur s'mid- dags had ik al een leuke omzet ge draaid." Het waren onvergelijkbaar an dere tijden. Waar je in een café nog tussen de rookwolken door moest gluren. En waar niemand gek op keek als een gast na een avondje pimpelen achter het stuur kroop. ,,Er belandde er een keer één in de sloot nadat hij hier was vertrokken. We hebben z'n auto er met twee andere auto's uit staan trekken. Ik kom hier terug en sta dat verhaal te doen, komt die klant weer binnen lopen: ,,Hé Cees. Doe me nóg maar een borrel dan." Hoe anders maakte huidig café eigenaar Tonie van der Hulle (47) het mee. Hij zit er, tussentijds wa ren er nog andere eigenaren, sinds januari 2011 in. Rookverbod, alco- holgrens, digitalisering: ze maken het leven van een horecaman niet makkelijker. ,,En dan heb je nog de concurrentie van kantines, dorps huizen en kerkzaaltjes. Het zijn op zich allemaal kruimeltjes. Maar ver dwijnen er weer wat kruimeltjes dan verlies je wéér mensen. Los van de omzet heb je die drukte wel no dig voor de gezelligheid." Van der Hulle, die ook een cate ringbedrijf heeft, zette meer en meer in op een eetcafé. Was van plan het 'all you can eat-concept' in Zonnemaire te introduceren. Over- Toen corona kwam, knapte er iets in mijn hoofd woog zelfs nog (,,Het is nu geen sexy bedrijf") om de hele boel op te knappen, met een mooie glazen pui en frisse kleuren. ,,Ik heb écht alles overwogen. Maar toen kwam de co rona en knapte er wat in mijn hoofd." Want een café in een 1,5 metersa menleving? Van der Hulle ziet het niet voor zich. ,,Cafévolk springt el kaar om de hals. Dat zijn sociale dieren. Die hou je niet uit elkaar. Ik heb het er echt wel moeilijk mee gehad. Ik vind het zonde voor het dorp. Maar ik heb de knoop toch doorgehakt." Eerder maakte hij al twee hotelappartementen in de voormalige feestzaal in de kelder, nu komen daar nog drie stuks bij. Het cafetaria ernaast houdt hij in stand en wil hij gaan verhuren. Die appartementen lopen wel, denkt Van der Hulle - die met zijn gezin ook eigenaar is van B&B Oostmolenhoeve in Goes. ,,De we reld is héél klein geworden, door booking.com en airbnb. Iemand uit China die naar de Brouwersdam wil en je appartement leuk vindt, weet je zo te vinden." woensdag 29 juli 2020 'Kijk en laat je fantasie de vrije loop' Myrthe Prins -hUiS. FOTO ALWIN BAART Alwin Baart fotografeert hel A Het Zweedse Pipi Langkous- - Alwin Baart Middelburg Ontelbaar veel borrels schonk Cees van Doorn (86) in. In de 28 jaar dat hij eigenaar was van café Bommenede in Zonnemaire beleefde hij gouden tijden. Nu is het over en uit met het café aan de dijk. Op de plek waar ooit de dorpspraatjes klonken, komen drie hotelappartementen. -Tonie van der Hulle

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 60