I
7
Sommige mensen stellen veel vragen
en die proberen we te beantwoorden.
Maar we moeten oppassen dat we als
verpleegkundigen niet op de stoel
van de arts gaan zitten."
De klok tikt ondertussen door.
Binnen een mum van tijd is het
04.00 uur. ,,Tijd om weer een ronde
langs alle patiënten te doen'', zegt
Bart. ,,Dat proberen we zeker om de
twee uur te doen. En vaker als dat no
dig is, als er bijvoorbeeld bepaalde
klachten zijn. Dan moet er extra ge
controleerd worden.'' Hij is de kamer
nog niet uit of er begint een telefoon
te loeien in zijn kluisje. „Vergeten uit
te zetten'', zegt hij lachend als hij te
rugkomt. ,,De wekker zet ik voor za
ken die op een bepaalde tijd moeten
gebeuren.'' In dit geval medicatie toe
dienen.
Na de ronde is het etenstijd. Enkele
uren voordat het zondagse ontbijt bij
de meeste huishoudens geserveerd
wordt, beginnen Bart en Maaike om
05.00 uur aan hun maaltijd. Boter
hammen voor Bart, eierkoeken voor
Maaike. Een diner kun je het niet
noemen. Een ontbijt ook niet, zo
richting het einde van de werkdag.
,,Hoe noem je het eigenlijk wel?'',
vragen ze zichzelf af. ,,Een lunch op
een raar tijdstip misschien?''
Zodra de borden leeg zijn, is het al
weer tijd voor een nieuwe ronde. Een
intensieve ronde, met flink wat con
troles. Want hoewel voor Bart de
werkdag op zijn eind loopt, gaat in
het ziekenhuis de dag juist beginnen.
De medicijnen liggen dankzij het
voorwerk al klaar en de dossiers wor
den nog eens bijgewerkt.
Als de zorg rond 07.30 uur vervol
gens is overgedragen aan de ochtend
ploeg, kan Bart richting huis. Op zijn
fiets, langs de verkeerslichten. Ook
hun show is ten einde. Het is immers
alweer licht in Goes.
overneem van de dienst die klaar is,
en check gelijk de aangesloten appa
ratuur, zoals het infuus. Zo voorkom
ik verrassingen op een later tijdstip
en zie ik gelijk hoe ze erbij liggen en
hoe het met ze gaat."
Een deel van die patiënten krijgt
niet veel later een tweede bezoekje;
de medicijnenronde. Grotendeels de
intraveneuze antibiotica. Eerst zor
gen Bart en zijn collega Maaike, met
wie hij deze nacht over de zieken op
de afdeling waakt, dat de juiste medi
cijnen voor de juiste personen klaar
liggen. Daarna gaan ze de kamers
langs. Bart voert voornamelijk de ge
sprekken en checkt of het om de
juiste patiënt gaat, Maaike geeft ver
volgens de medicijnen. Het is team
work van de bovenste plank.
De meeste mensen zijn blij om
vlak voor het slapengaan nog even de
gezichten te zien van de verplegers
die hen door de nacht heen zullen
slepen. Om nog even een kort praatje
te maken bijvoorbeeld, ,,Ha Bart.
Weet je, ik had vroeger een buurman
die ook Bart heette'', klinkt het opge
wekt uit één van de kamers. Een an
der heeft juist hulp nodig; hoewel het
vrij warm is in het ziekenhuis, heeft
deze patiënt het koud. ,,Even een ex
tra dekentje halen'', zegt Bart als hij
de zaal uitkomt. Hij weet dan al dat
diegene geen koude rilling heeft. Dat
kan duiden op een acuut probleem.
Symptomen
Tussen de bedrijven door vertelt hij
met veel passie over het vak dat hij al
zo lang uitoefent. Over het herken
nen van symptomen en over het
midden in de nacht overleggen met
de artsen van dienst, die hij uit hun
bed moet bellen. ,,Een aantal zaken
kunnen we zelf in gang zetten, daar
voor worden we ook structureel ge
schoold. En bij problemen kan altijd
met de dienstdoend arts worden
overlegd. Het wordt telefonisch afge
handeld of de arts komt zelf langs.''
Bij ernstige acute problemen kan
direct worden opgeschaald naar bij
stand van een team op ic-niveau op
geleide collega's en medisch specia
listen, dat binnen enkele minuten ter
plaatse kan zijn. Maar ze hoeven nu
niet in actie te komen. Alles loopt op
rolletjes.
,,Dit is een rustige nacht'', zegt
Bart. Het smartphone-achtige kastje
van het alarmsysteem trilt af en toe
flink en dan weet hij dat er een pa
tiënt is die hem nodig heeft. Soms
komen er ook geluiden uit kamers,
waar Maaike of hij op af moet. Een
Het komt wel
eens voor dat
iemand uit bed
rolt. Daar
moeten we zo
snel mogelijk
bij zijn
gil, gestommel: ,,Het komt bijvoor
beeld weleens voor dat iemand uit
bed rolt. Daar moeten we zo snel mo
gelijk bij zijn.''
Terwijl Bart de nodige zaken in
voert in de computer, vertelt ook
Maaike over haar werk bij Adrz. Ze is
25 jaar - bijna 40 jaar jonger dan haar
collega - en werkt nu een jaar op
deze afdeling. Dagdienst, avond
dienst en nachtdienst: ,,De afwisse
ling vind ik fijn'', zegt ze. „Overdag
kan het heel druk zijn, 's nachts juist
rustig. Dan heb je soms nóg meer tijd
voor de mensen. Bijvoorbeeld als ze
liggen te malen omdat ze slecht
nieuws hebben gekregen. Dan bied je
ze een luisterend oor. Maar soms
loopt het helemaal anders, en ben je
na een razend drukke nacht blij dat je
de ochtend hebt gehaald.''
Interne geneeskunde
,,Op deze afdeling interne genees
kunde heb je patiënten met heel ver
schillende klachten en ziekten. Ei
genlijk van alles wat'', zegt Bart als
hij klaar is met het verwerken van
zijn dossiers. ,,Maar voornamelijk al
gemene interne problematiek, zoals
maag-, darm- en leverziekten en
nierproblemen. Dat maakt het werk
hier zo mooi, maar soms ook lastig'.
vrijdag 24 juli 2020
GO
t.
►Regelmatig werkt
Bart Wijnnobel de pa
tiëntendossiers bij en
legt hij nieuwe medi
cijnen klaar.
^Als de meeste men
sen zich nog eens lek
ker omdraaien in bed,
begint voor hem het
werk op de afdeling
Interne Geneeskunde.
- Bart Wijnnobel
V5fedi>st|d c
nUU+V-
ÏpÖmV»0?
