Indrukwekkend eerbetoon aan schaatsster Van Ruijven 25 Atlete Sifan Hassan had nu eigenlijk moeten vlammen op de Spelen van Tokio Ze zou moeten oogsten nu. Olympisch goud binnen harken in Tokio en cashen in de Diamond League. Maar ook atletiekkoningin Sifan Hassan (27) staat door corona een jaartje in de spaarstand. „Misschien wel beter ook. Ben ik straks nóg sterker.'' Net geland na een verblijf van maanden in Ethiopië liep Sifan Hassan deze week weer eens een Nederlandse supermarkt in. Tus sen de potten pindakaas en pak ken hagelslag geloofde ze haar ogen niet. ,,Ik was de enige met een mondkapje op. Dacht: wat is dit hier? Vond het echt héél gek. In Ethiopië was je overal verplicht zo'n kapje te dragen en dat deed ik ook. Desinfecteerde ook steeds mijn handen, was echt wel een beetje bang. Maar hier.Het is bijna alsof alles weer normaal is.'' Maanden zat ze vast in haar ge boorteland, waar ze eind vorig jaar heen reisde ter voorbereiding op de WK halve marathon, die uit eindelijk werden afgelast. En toen kon Hassan niet meer weg. Vlie gen naar haar trainingsbasis in Portland ging door visa-proble men niet en beoordeelde ze ook als 'te gevaarlijk'. De corona-cijfers in Nederland vond ze evenmin be moedigend. Dus bleef ze in Ethio pië. „Februari en maart waren daar nog wel oké'', merkte Hassan, die eerst in een hotelkamer verbleef en later in een appartement. ,,In april zijn ze daar ook een beetje bang geworden. Moesten we opeens een maand binnen blijven. Atletiekbaan dicht, gym dicht, niet buiten sporten. Ik ging van 100 ki lometer per week naar wat oefe ningetjes binnen. Dat was héél moeilijk. De wereld leek wel gek geworden.'' Het was precies in die weken dat het bericht kwam waar ze als we reldkampioene op de 1500 en 10.000 meter al voor vreesde. De Zomerspelen waar ze moést gaan oogsten, werden een jaar opge schoven. Even was ze helemaal de kluts kwijt. ,,Drie weken heb ik helemaal niks gedaan. Ik was in topvorm, maar opeens had ik geen doel meer. Geen motivatie. Dacht: wat moet ik nu toch?'' Toen ze na een maand in lock- down weer buiten mocht trainen, hielpen die kilometers bij de ac ceptatie. ,,Het accepteren vond ik héél zwaar. Maar goed, het is ook niet mijn schuld, hè. Dus waarom zou ik boos zijn? Het is voor ieder een hetzelfde.'' Nu, maanden later, is ze in staat het ook positief uit te leggen. „Misschien heb ik dat extra jaar ook wel nodig om nóg beter te worden'', houdt ze zichzelf nu voor. ,,Ik probeer bewust zo te denken. Dat het ook in mijn voor deel kan werken, dat ik nog steeds de tijd heb en mijn doelen niet veranderen.'' Als goedbetaalde topatleet met een vet sponsorcontract bij Nike heeft ze ook weinig reden tot kla gen, beseft ze. Natuurlijk 'casht' ze in 2020 veel minder, nu ze zich als wereldkampioene amper kan to nen en budgetten overal fors zijn teruggeschroefd. ,,Maar voor atle ten die de inkomsten echt nodig hebben voor hun studie of familie, is dit nog véél zwaarder.'' Stage Voorzichtig en vol onzekerheid start haar sport nu weer op. Op 14 augustus loopt ze bij de Diamond League-meeting in Monaco de 5000 meter. Tot die tijd gaat ze na haar korte bezoek aan Nederland op stage naar het Zwitserse Sankt Moritz, waar ze voorlopig zal blij ven trainen. De competitie, de strijd, de spanning, diep gaan. Het is mijn feestje, mijn wereldje en ik mis het enorm Ze stelt zich maar niet teveel voor van haar rentree. ,,Ik ben niet in goede vorm, nu'', beseft Hassan, die gisteren even op Papendal trainde. Met trainer Tim Row- berry heeft ze al maanden alleen telefonisch contact. ,,Ik heb bijna twee, drie maanden verloren door dit alles. Zit nu weer in de op bouw. Gaat het meteen goed in Monaco, dan is dat heel fijn. Maar het draait nu nog niet om resul taat.'' Plezier is belangrijker. ,,De com petitie, de strijd, de spanning, heel diep gaan. Het is mijn feestje, mijn wereldje en ik mis het enorm'', al dus Hassan. Ze merkte het pas echt goed toen ze laatst haar gou den races terugkeek. ,,Ik werd ge woon weer zenuwachtig, alsof ik weer moest lopen.'' Na afloop was er de trots. En dat gevoel motiveert haar meer dan die twee gouden plakken. ,,Die lig gen nog ergens in een kastje in Amerika, die ben ik vergeten. Daar geniet ik twee dagen van, maar dan ga ik weer door. Die medailles zijn niet het einde van mijn droom.'' Voorlopig blijf dat eindpunt nog steeds Tokio. Doemdenken over een definitieve annulering van To kio doet ze bewust niet. ,,Nee, nee, nee. schudt ze heftig met haar hoofd. „Natuurlijk, ook dat is mo gelijk. Maar die gedachte laat ik maar niet toe.'' Ze moet er niet aan denken, nog eens vier jaar wachten. ,,Ik ben heel ongeduldig. Maar ik leer hier wel van om geduldiger te worden, want er is natuurlijk genoeg aan de hand in de wereld'', beseft ze. ,,De eerste drie weken was ik rade loos, maar dat was snel voorbij. Het was doorgaan, accepteren en werken aan wat ik kan verbeteren. Mijn blik ligt weer op de toe komst'', zegt de topatlete op Pa pendal. A Ireen Wüst donderdag 23 juli 2020 'Eerste weken was ik radeloos' Arjan Schouten Papendal 'Misschien heb ik dat extra jaar ook wel nodig om nog beter te worden', zegt Sifan Hassan. - Sifan Hassan (27) (rechts) legt een bloem op de rouw- auto. FOTO ANP HEERENVEEN In en om ijssta dion Thialf is gisteravond af scheid genomen van Lara van Ruijven, de shorttrackster die onlangs in een Frans zieken huis overleed. Teamge noten, vrienden en fans brachten hun laatste groet aan de West- landse. Van Ruijven overleed op 10 juli aan de gevolgen van een auto-immuunreactie, die tot ernstige complica ties leidde. Het lichaam van de 27-jarige Westlandse was afgelopen weekeinde overgebracht naar Nederland en werd gisteren met een rouwauto naar Thialf ver voerd. Collega's uit de short track- en schaatswereld, onder wie Ireen Wüst, vormden gister avond een erehaag als eerbe toon aan Van Ruijven. De shorttrackster maakte sinds 2013 deel uit van de nationale shorttrackselectie van bondscoach Jeroen Otter. Met de relayploeg won ze onder meer vijf Euro pese titels en olympisch brons in 2018. Een jaar later werd ze de eerste Nederlandse shorttrack ster die een individuele wereldti tel behaalde, op de 500 meter.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 25