Touittd'Europe
NIEUWS 13
Dag 10
In Caffè Roma
staat een apparaat
waarmee gasten
hun temperatuur
kunnen meten. Een
gratis service Maar
ook wie niet zo'n
check doet, mag
gewoon naar binnen,
of het terras op.
Edwin Winkels fietst deze maand via acht Europese landen van Den Haag naar Barcelona. Dagelijks vertelt hij over wat hij aantreft in
een continent dat langzaam ontwaakt uit de coronanachtmerrie. Vandaag: Aosta-Turijn, 123 kilometer.
Aosta
Turijn
kop van de file worden vluchtige ge
sprekken gevoerd. ,,Loopt-ie op ben
zine?'' vraagt de verkeersregelaar, die
na inmiddels tien minuten zonder
dat we mogen doorrijden maar op de
vangrail is gaan zitten, aan een mo
torrijder. ,,Nee, op water'', antwoordt
die, en hij stuurt me een vette knip
oog.
Dertig kilometer verderop, dieper
Italië in, doe ik mijn eerste koffiestop
in Montjovet. In de serre van Big Bar
Do.Mi.To zitten om half elf twee
mannen aan de witte wijn, eentje
aan het bier, een vierde bestelt net
een espresso, een vrouw heeft haar
thee juist op en de serveerster komt
er ook even bij zitten. Ieder aan een
aparte tafel.
Het gesprek gaat over dagelijkse
dingetjes, het werk, of gebrek eraan.
Niet meer over het virus. Pas als ik er
naar vraag gaan de gedachten weer
even terug en komt, zonder veel en
thousiasme, een enkel verhaal. Alle
maal kennen ze wel iemand die is
overleden. Vrijwel altijd een ouder
iemand, zij die in een gemeenschap
als deze zo diep worden gerespec
teerd en nu zelfs in de meest afgele
gen gehuchten op de bergwanden
niet veilig bleken. In slechts één
dorp, weet een van de mannen, was
helemaal geen besmetting.
voorheen functioneren, met afstand
en mondkapjesregels.
En die moeten wel goed worden
nageleefd, zegt Gullone. Op het eer
ste gezicht lijkt dat niet echt te ge
beuren, maar in Italië is de ver
eiste afstand niet ander
halve maar één meter.
Een afstand die vóór
corona ongeveer al
gebruikelijk was.
Slechts de begroe
tingen blijven
afstandelijk,
niemand kust of
omhelst elkaar.
In de twintig mi
nuten die ik op het
terras zit, komt twee
maal een politieauto
langsrijden door het voetgan
gersstraatje. Ze zijn streng, zegt Gul
lone, en ze fluistert: ,,Ze komen ook
in burger langs.''
Het is zwoel op deze zomeravond
in Aosta. Toeristen zijn er weinig, het
is vooral de lokale bevolking die tot
laat het leven viert, op een woensdag.
En de volgende ochtend als vanouds
aan het werk gaat, gezien de enorme
file op de tweebaansweg net buiten
de stad, waar een wegopbreking voor
chaos zorgt zonder dat er overigens
maar één claxon te horen is. Op de
Je hoeft er alleen maar voor te
gaan staan, in het scherm zie je
jezelf staan. „Temperatuur 36,5
graden'', zegt een vrouwenstem, met
direct een verwijt: ,,Je moet wel je
mondkapje om doen.'' Daniela Gul-
lone lacht me vanachter de bar toe.
Zelf was ze niet zo streng, ik heb haar
zonder mondkapje wat vragen ge
steld. Ze zei er niets van, zelf draagt
ze er wel een. Nog een keer ga ik voor
het apparaat staan, nu met m'n
mondkapje voor, dat ik altijd bij me
draag. Ik ben een tiende van een
graad warmer geworden.
Het terras van Caffè Roma van
Gullone en haar man zit vol, net als
de vele andere terrasjes in het oude,
geanimeerde hoofdstraatje van
Aosta. Weinig, behalve die mondkap
jes en zo'n toestel, doet nog denken
aan het Aosta van maart en april. Het
coronavirus en de dood waarden
toen gezamenlijk door de straten
van het Alpenstadje en zijn vallei.
Op 10 april was het zelfs de meest
getroffen regio van Italië,
met zeven besmettin
gen per 1000 inwo- Den
ners. De teller in de
Valle d'Aosta, met
125.000 inwoners,
staat nu al enkele
weken op 146 do
den, precies even
veel vrouwen als
mannen, gemid
delde leeftijd 83 jaar.
,,Dat wij nu hier
staan, achter de bar, en al
die mensen op straat, het ple
zier, dat konden we ons toen nog
geen moment voorstellen. Het leek
een duisternis waaruit we nooit
meer zouden terugkeren'', zegt
Daniela Gullone. Haar man heft uit
bundig zijn twee handen ten hemel,
in één ervan een vaatdoek.
Toch scheen er eigenlijk opvallend
snel weer een straaltje licht in de val
lei, en de rest van Italië. Op 4 mei
mochten zaken als Caffè Roma open
voor afhaalmaaltijden, twee weken
later kon de horeca weer ongeveer als
maandag 13 juli 2020
@edwinwinkels
M edwin_winkels
Alle afleveringen
zijn terug te lezen op:
/tourdeurope
In Aosta viert vooral lokale
bevolking tot laat het leven
123 km
Barcelona
Temperatura: 36.6°C
De politie rijdt langs
het terras van Caffè
Roma in Aosta om te
controleren of de re
gels worden nage
leefd.
FOTO'S EDWIN WINKELS
Een apparaat meet
de temperatuur van
de klanten in Caffè
Roma in Aosta.
Klanten in de serre
van Big Bar Do.Mi.To
in Montjovet, in de
vallei van Aosta.
