Touittd'Europe
B
7
Dag 9
Het is stil op de
Sint-Bernhardpas,
een belangrijke
verkeersroute tussen
Zwitserland en Italië.
De grens is allang
open, maar veel
toeristen worden er
niet gesignaleerd.
mÊË
artigny
Aosta
van die auto's praten voor het win
keltje, ze hebben een hondje bij zich.
Ze hebben mondkapjes voor en zij
telt hoeveel mensen er in de winkel
zijn. ,,Nu vijf, ik ga nog niet naar bin
nen.'' Ik vraag waarom ze hier op
grote hoogte, in de open lucht, kapjes
op hebben. ,,Omdat hier Italië begint,
da's gevaarlijk. Ik volg de landenin
formatie, er zijn weer vijfhonderd
besmettingen bij gekomen'', zegt zij.
Net als ik wil vragen wat ze hier
dan doen, passeert de Nederlander
uit de andere auto, beetje bohemien,
met een strohoed op. Hij hoort wat
de vrouw zegt en begint, in de ijle
lucht op de Sint-Bernhardpas, naar
haar te schreeuwen. ,,Doe af die kap
jes, stelletje gekken! Dit is een ter
reur! Jullie worden in de maling ge
nomen. Wegwezen! Denk je echt dat
je hierboven corona oploopt? Ik wil
mensen als jullie hier niet zien, ga
naar huis!''
Verbouwereerd loopt het stel weg,
een klein hondje aan de riem. De
man met strohoed, woeste blik, ver
dwijnt in de winkel.
„Prettige vakantie'', zeg ik nog,
maar ik weet niet of hij me hoort.
Reist hij door naar Italië, dan zal hij
in hotels, bars en restaurants om de
haverklap een mondkapje op moeten
doen. Maar misschien is hij daarom
juist weer uit het land gevlucht.
Tunnel
Als de tunnel zich iets verderop in de
berg heeft geboord, is het op de alter
natieve, veel mooiere weg over de
pas, die maar enkele maanden per
jaar open is, nog stiller. Een handvol
auto's, drie fietsers, en die bus dus,
die ook tot de top gaat, waar een bord
2473 meter markeert. Daar is het
ineens wel iets drukker, je kunt er
Sint-Bernardshonden bezoeken, en
ik zie een auto met vouwwagen en
Nederlands kenteken staan, de eerste
sinds drie dagen. Het gezin Poppe, uit
Drachten, is op weg naar een cam
ping bij Genua. Italië dus, de nacht-
us 12.211 rijdt bijna elk uur,
denk ik, want ik ben 'm al een
paar keer tegengekomen in de
inmiddels drie uur die ik bezig ben
om de 45 kilometer lange klim van de
Grote Sint-Bernhard te bedwingen.
Ik ben bijna boven en heb zojuist
mijn oververhitte voeten in een knis
perend bergbeekje verfrist, wanneer
ik hem zie stoppen bij de halte Le
Tronchet, op 2270 meter hoogte. Een
wandelaarster met een zware rugzak
stapt uit; het mooiste deel van de pas,
tussen de eeuwige sneeuw, wil ze te
voet doen.
Twee haltes eerder ligt Bourg
Saint-Pierre, het laatste dorpje voor
de top, waar Bernadette Cordola in
het Bivouac Napoléon naast het
benzinestation Sint Bernard-speel-
goedhondjes, andere souvenirs en,
gelukkig, water en wat chocola ver
koopt. Het is er stil, vlak voor de tun
nel die de meeste automobilisten ge
bruiken om hier van Zwitserland
naar Italië te gaan, en omgekeerd. ,,Er
komen nog erg weinig toeristen
langs, hoewel de grens allang weer
open is'', zegt Cordola. Ook hier
viel alles stil, toen de grens met
het geplaagde Italië in maart op
slot ging. ,,Alleen vrachtwagens
mochten nog door, en Italianen
die in Zwitserland werken.'' Zij
bleef open, want Zwitserland
had geen lockdown, maar zo
eenzaam als die twee maanden
heeft ze het op de berg nog nooit
meegemaakt.
merrie voor veel mensen die be
vreesd zijn voor het coronavirus, het
land van bijna 35.000 doden.
,,We zijn nog nooit in Italië op va
kantie geweest en hadden dit al in ja
nuari bedacht", zegt moeder Jannie.
,,We hebben bij de camping geïnfor
meerd, die is klein en laat maar de
helft van de plaatsen bezetten.''
Na een weekje daar gaan ze met
dochters Emma (16) en Rosa
(13) nog wandelen in de Franse
Alpen. Ik krijg een appel bij het
afscheid, en net nadat ze zijn
weggereden zie ik nog enkele
Nederlandse auto's staan.
Ik hoor een stel zestigers uit een
i Een Nederlander
wordt boos dat anderen
mondkapjes dragen en
roept dat ze over
corona in de maling
worden genomen
zaterdag 11 juli 2020
@edwinwinkels
M edwin_winkels
iw Alle afleveringen
Edwin Winkels fietst deze maand via acht Europese landen van Den Haag naar Barcelona. Dagelijks vertelt hij over wat hij aantreft in zijn terug te lezen op:
een continent dat langzaam ontwaakt uit de coronanachtmerrie. Vandaag: Martigny-Aosta, 78 kilometer. twËWtö /tourdeurope
De mondkapjes gaan op,
'omdat hier Italië begint'
78 km
Barcelona
Een wandelaarster
stapt uit bij de voor
laatste bushalte op de
Grote Sint-Bernhard
pas.
Het gezin Poppe uit Drachten is
op weg naar de camping in Italië.
FOTO'S EDWIN WINKELS
