Meeslepend en bedwelmend tegelijk, een feest om te lezen Laat je grijpen door korte zinnen, alinea's en kleine verhaaltjes Geen dikdoenerij maar verstaanbare taal over het leven Een quote op de achterflap van Voor de liefste onbekende komt van Joost Zwagerman: 'Heytze is in zijn eentje The Beatles van de Neder landse poëzie'. Ingmar Heytze behoort volgens velen al jaren tot de beste hedendaagse dichters van ons land. Hij heeft een immense productie en zijn gedichten onderscheiden zich altijd door zowel vindingrijkheid als eenvoud, of hij nu schrijft over liefde, dood, vriendschap, muziek of het dich ten zelf. Zelf zei Heytze ooit dat hij poëzie ziet als entertainment, zowel op papier als in voordracht. Hij zoekt helderheid in zijn gedichten en juist dat maakt hem zo bijzonder. Niet alleen zijn Heytzes gedichten meeslepend en bedwelmend tegelijk, ook wordt hij geroemd om zijn indrukwekkende per formance. In de loop der jaren heeft hij zich ontwikkeld tot een ongelooflijk goede voordrachtsdichter: Heytze bezit het vermogen zijn toehoorders in trance te brengen - iets dat ik regelmatig heb zien gebeuren. Heytze lezen is een feest, omdat elk gedicht iets met je doet. Neem Wiege liedje-: De zee die wiegt de zeelui die de zee mansvrouwen wiegen die de zeemanskin deren wiegen in hun mooie slanke armen in hun ruigbehaarde armen, in haar groen en blauwe armen wiegt de zee de zee de zee. \et als Ingmar Heytze is ook Tjitske Jansen een perfor mer pur sang: ook zij weet zalen en zaaltjes in vervoe ring te brengen, te laten schaterlachen en snikken. In 2003 debu teerde zijn met de bundel Het moest maar eens gaan sneeuwen, waarvan in razend tempo twintigduizend exem plaren werden verkocht. Vijfjaar later verscheen Koerikoeloem, dat ook succes vol was. Koerikoeloem ('curriculum', fonetisch geschreven) is een vreemde dichtbun del. Waar de gedichten in Het moest maar eens gaan sneeuwen lijken op ge dichten, zijn de teksten uit Koerikoeloem ondefinieerbaar. Het zijn zinnen, ali nea's, kleine verhaaltjes, prozagedich ten die alle beginnen met 'er was' of 'er waren'. Wie zich eraan overgeeft zal door de zinnen, observaties en anekdotes in Koerikoeloem worden bedwelmd. Waar de meeste dichtbundels bonbon dozen zijn waaruit af en toe kan wor den gesnoept, is Koerikoeloem bij uitstek een boek om achter elkaar te lezen en door gegrepen te worden, zonder je zorgen te maken wat je nu precies leest. Zoals in dit gedicht al wordt uit gelegd: Er was een leraar handvaardigheid die mijn eerste abstracte kunstwerk in de vitrine zette en verdedigde tegenover mijn klasgenoten: 'Als je een koe in de wei ziet staan dan vraag je toch ook niet: wat is dat? Dat is een koe. Nou en dit is dit.' immer werd een dicht bundel door tv-programma DWDD uitgeroepen tot Boek van de Maand. Nou ja, bijna nooit. Alleen Verza melde gedichten van Menno Wigman viel deze eer vorig jaar ten deel. Het fijne aan een verzamelbundel is dat alle gedichten erin staan! En dus ook Slordig met geluk uit 2016, dat wordt beschouwd als Wigmans beste boek. Hij won er de Ida Gerhardt Poëzieprijs mee, al werd die helaas postuum toegekend. In 2018 overleed Wigman op 51-jarige leeftijd, na een 'verliteratuurd leven'. Dichten en schrijven over poëzie was Wigmans roeping. Hij zat in de redac- ties van literaire tijdschriften, bezocht poëziefestivals en leefde, zoals het een romantisch poeet betaamt, vooral in de nachtelijke uren, als hij in eenzaamheid rokend en drinkend zat te schrijven. Wigman was niet uit op letterkun dige dikdoenerij, maar kon als geen ander alle facetten van het leven met elkaar verbinden in verstaanbare taal. Momenten van euforie werden afge wisseld met wanhoop, smerigheden met inzichten, Rammstein met Bach. Hij schreef veel over de dood, maar ook over de liefde. In Beddendood uit Slordig metgeluk-Waarom houdt men steeds korter van elkaar? Wild, snel elek trisch, ja, zo vreeën we of lang en lang zaam, doornat van geluk. Nu wonen we in Voorstad, stram van rust, en het heet beddendood en we zijn klaar. VOOR DE LIEFSTE ONBEKENDE INGMAR HEYTZE KOERIKOELOEM TJITSKE JANSEN VERZAMELDE GEDICHTEN MENNO WIGMAN ZATERDAG 11 JULI 2020 35

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 115