ïjlgtci
GIPHARTS VERRUKKELIJKE
Honderden
juweeltjes voor een
zacht prijsje
Perquin maakt het
gewone net iets
minder gewoon
DICHTBUNDELS
Veellezer Ronald
Giphart leidt ons door
zijn goedgevulde
boekenkast. Deze
week zocht hij zijn
favoriete poëzie
bij elkaar.
Dichtbundels hoeven niet
altijd dunne boekjes te zijn.
Neem Dichter van Remco
Campert: 825 bladzijden dik.
Al Cam-perts bundels (van
Vogels vliegen toch uit 1951 tot Licht van
mijn leven uit 2014) staan erin, en dat
voor de weggeefprijs van 25 euro. Voor
dat bedrag krijgen we value for money,
al heeft dat natuurlijk niets met poëzie
te maken (maar ik wil het toch even
gezegd hebben).
Remco Campert (90) is een van de
belangrijkste dichters van zijn genera
tie, die hij zo langzamerhand ook bijna
heeft overleefd. Hij leidde een turbu
lent schrijversleven, waarbij hij aanvan
kelijk werd geplaagd door geldgebrek,
tot hij in 1961 doorbrak met zijn de
buutroman Het leven is vurrukkulluk.
Ook als columnist maakte hij furore.
Hoe Campert ook excelleerde in
proza en columnistiek, zijn gedichten
zijn werkelijk ongeëvenaard. Hij werd
gerekend tot De Vijftigers, maar zijn
werk onderscheidde zich van deze lite
raire stroming omdat hij uitermate aan
genaam, licht en leesbaar schreef. In
Dichter staan ongeveer achthonderd ge
dichten, die, zoals collega-dichter Mus
tafa Stitou schreef, 'kraken onder het
gewicht van de juweeltjes'. Zoals Voor
beeldig uit de bundel Theater (1979):
Altijd valt het voorgeschreven blad
in altijd weer andere warreling op het al
tijd weer meer of minder natte meer of
minder tanige gras. Het is nadoen maar
anders. Het is voordoen.
n 2017 werd Ester Naomi Perquin
uitgeroepen tot Dichter des Vader
lands. Een jaar daarvoor was Jij bent
de verkeerde verschenen, een verza
meling van haar eerste drie poëzie
bundels. Het bleek een uitstekend in
stapmodel om de dichteres te leren
kennen.
Perquins debuut, genaamd Servetten
halfstok uit 2007, was erg succesvol en
verscheen in het Engels, Duits en Frans.
De aan de Schrijversvakschool afgestu
deerde dichteres schreef volgens de
kritiek traditioneel en ingetogen. De
toeters en bellen van veel andere dich
ters liet ze achterwege. Perquin maakte
met haar taal het gewone net iets min
der gewoon.
Haar tweede dichtbundel heette
Namens de ander, die door de kritiek
enthousiast werd ontvangen en dat
gold nog meer voor Celinspecties uit
2012, waarin Perquin schreef over ge
vangenissen, vrijheid, verzoening en
verdwijnen. Om in haar levensonder
houd te voorzien was zij tijdens haar
studie cipier en de indrukken die ze
daarmee had opgedaan, verwerkte ze
in haar gedichten.
Soms kroop ze daarbij in de huid van
een gedetineerde. Dit zijn bijvoorbeeld
de slotregels van het gedicht David H.:
Wat dat betreft weet ik nu beter. Ik zou
haar niet zo hebben aangekeken ik zou
haar anders hebben liefgehad, niet gehaast
met beide handen om haar hals - maar
aandachtig, droevig, zacht.
34
Lezen
DICHTER
REMCO CAMPERT
fRemcoQampert 7iciitf.r
JIJ BENT DE VERKEERDE
ESTER NAOMI PERQUIN
Ifler Naomi Terquin
en alle andere gedichten
tot nu toe
TEKST RONALD GIPHART
FOTOSHODYCAREMAN
