Boekentip
zomerhit
Buitenbeentje
in high society
0
<D
co
O
co
6
The Boys of Summer
van Henley is tijdloos
De meeste mensen werken
overdag. Maar het leven gaat in
het donker ook door dankzij
nachtwerkers als bierkoerier
Theo Stoke uit Oost-Souburg.
Hetfeest heb ik afgelopen jaar iedereen
aangesmeerd. Oftewel opgedrongen
om te lenen, ofwel cadeau gedaan. De
achterflap doet vermoeden dat het om een
thriller gaat. Er wordt een misdrijf opgelost,
maar dat is van ondergeschikt belang.
In Hetfeest krijg je een inkijkje in de wereld
van de Britse upper class. Een gesloten ge
meenschap van ons-kent-ons, waar je als
puntje bij paaltje komt toch altijd de mindere
bent als je er niet in bent geboren.
Martin raakt als arbeiderszoon op een inter
naat bevriend met Ben,
de golden boy van een
aristocratische familie.
Martin is idolaat van
Ben en heeft alles voor
hem over. Letterlijk,
want de jongens delen
een geheim dat Bens
positie in gevaar zou
kunnen brengen. Mar
tin brengt veel tijd
door op het landgoed
van de familie en ook
na de studietijd blijven
de mannen elkaar zien.
Toch bekruipt Martin regelmatig het gevoel
dat hij er niet helemaal bij hoort. Zijn vrouw
Lucy heeft altijd argwanend tegenover de
vriendschap gestaan, maar Martin wilde er
niets van horen. Dat verandert op het feest
voor Bens veertigste verjaardag. Martin begint
zich af te vragen of de vriendschap met Ben
wel zo oprecht is.
Ielancholie. Die druipt af van Don
Henley's The Boys Of Summer. En nos
talgie, ook. Want de jaren tachtig, dat
was toch wel het gouden decennium als het
gaat om popklassiekers waar ook The Boys of
Summer (1984) zonder meer toe behoort.
De titel doet vermoeden dat het om een vro
lijk nummer gaat, maar niets is minder waar.
De muziek heeft een overwegend 'droevig' ka
rakter door het gebruik van mineurakkoorden,
wat zorgt voor een
sentimenteel ge
voel. De tekst van
de The Eagles-
frontman doet daar
nog een schepje bo
venop, met vergan
kelijkheid als
hoofdthema: ver
gankelijkheid van
jeugd, van liefde,
van de zomer. Terugkijken op dingen die ge
weest zijn en nooit meer terugkomen. Mijme
ren over die jeugdliefde, die ene geweldige va
kantie of een andere bijzondere tijd of gebeur
tenis. Zou je dingen anders hebben gedaan als
je de kans had? Het leven vliegt voorbij, maar
The Boys of Summer is tijdloos. En de zomer?
Die komt elk jaar weer terug.
In de tuin van Theo Stoke hangt
een typische zomeravondsfeer.
De 54-jarige inwoner van Oost
Souburg - afkomstig uit Am
sterdam, maar zo'n anderhalf
jaar geleden voor de liefde naar Zee
land gekomen - zit met zijn vriendin
en drie vrienden om de vuurkorf.
Onder begeleiding van het knispe
rende hout begint het te schemeren.
De feestende tieners in de tuin van
de buren, die steeds harder beginnen
te praten en hun Spotify-playlist
met de buurt lijken te willen delen,
dienen als achtergrondkoor. ,,Er is
iemand geslaagd denk ik'', zegt Theo
erover.
Het stoort hem niet. Als bierkoe
rier is de inwoner van Oost-Souburg
wel wat gewend. Met zijn witte
busje doorkruist hij sinds kort dag
en nacht een groot gedeelte van de
provincie onder de naam Het Blije
Kratje. Zeven dagen per week be
zorgt Theo bier, wijn, fris, chips en
zelfs lachgaspatronen op ieder denk
baar tijdstip. Van Walcheren tot
Noord- en Zuid-Beveland. ,,Tot gis
ternacht reed ik nog naar Kruinin-
gen, Yerseke en Wemeldinge. Maar
ik krijg het steeds drukker, dus dat
ging te veel tijd kosten. De grens ligt
nu bij Kapelle.''
Makkelijk
De gezelligheid bij de vuurkorf zit er
voor de geboren Noord-Hollander
deze avond al snel op. De telefoon
gaat: 'Een krat bier graag. Hetzelfde
als altijd.' Theo weet meteen dat het
een kort rondje zal zijn. Het is één
van zijn vaste klanten, een man uit
Meliskerke. De bierkoerier veert rus
tig op uit zijn stoel, loopt naar zijn
schuur om een krat bier uit één van
de drie koelkasten te pakken, zet die
achterin zijn busje en vertrekt. ,,In
korte tijd heb ik al best een aantal
vaste klanten gekregen, die zeker één
of twee keer per week bestellen'',
vertelt hij onderweg. ,,Mensen vin
den het vooral makkelijk. Ik kom het
bier thuis brengen en het is ook nog
eens koud. Dat heb je bij de super
markt niet.''
Theo levert de koude flessen Her
tog Jan af, maakt een kort praatje met
zijn klant en rijdt daarna terug naar
huis. Onderweg blijft het stil op de
telefoon van Het Blije kratje. De
bierkoerier gebruikt de tijd om te
vertellen over de start van zijn on
derneming. ,,In Noord-Holland deed
ik dit al, maar dat kwam natuurlijk
stil te liggen toen ik naar Zeeland
verhuisde.'' Een vaste baan vinden
lukte niet direct in zijn nieuwe om
geving en daarom pakte hij de draad
weer op. ,,Eerst ben ik eens gaan kij
ken of er hier wel vraag naar was. Dat
bleek zo te zijn. Ik krijg het steeds
drukker en drukker.''
Terug op zijn post in Oost-Souburg
worden die woorden bevestigd. Ter
wijl de nacht zich langzaam uitrolt
over Zeeland en het steeds donkerder
wordt, zorgt het scherm van Theo's
telefoon iedere keer als die gaat voor
wat licht in de duisternis. „Bierkoe
rier Het Blije Kratje, zegt u het maar",
klinkt het drie keer kort achter elkaar.
De nieuwe route stippelt zich uit:
eerst een bestelling om de hoek in
Oost-Souburg, daarna via Goes door
naar 's-Gravenpolder. Stuk voor stuk
jongeren waarvan de huisfeestjes
dreigen te eindigen omdat de voor
raad opraakt. Theo wordt dan ook ie
dere keer met open armen ontvan
gen. ,,Fijn dat je er bent, we stonden
al bijna droog. Nu kunnen we weer
even door", klinkt het in 's-Graven-
polder.
Feestbeest
Tijdens het afrekenen - contant beta
len kan met briefjes van maximaal 50
euro, maar de meesten kiezen voor
een Tikkie - hangt de volgende klant
Ik vind het prettiger
werken dan overdag.
In de nacht is iedereen
wat losser
- Theo Stoke
alweer aan de lijn. 'Komt u ook naar
Kamperland?', vraagt een opgewekt
meisje. ,,Natuurlijk, feestbeest'', ant
woordt Theo. Hij heeft geluk: alles
dat zij bestelt, heeft hij al bij zich en
hij kan dus meteen door. Wéér een
nieuwe plaats die de koerier kan af-
strepen. Hij leert zijn nieuwe provin
cie zo snel kennen. ,,Ik denk dat ik
Zeeland bijna vaker 's nachts dan
overdag gezien heb'', zegt hij erover.
,,Maar de routes onthoud ik allemaal
niet zo goed. Morgen, als het licht is,
zou ik hier niet zonder navigatie
heen kunnen rijden.''
Lekker doorrijden
Voor de omgeving heeft de bierkoe
rier ook weinig oog. Hij kan het 's
nachts niet zien, maar ligt daar ook
niet wakker van. ,,Voor mij maakt het
geen verschil met Noord-Holland.''
Daar werkte Theo ook veel in de
nacht. Voordat hij daar ook begon
met het bezorgen van bier en wijn
was hij er posterplakker en werk
zaam in het uitgaansleven. ,,Ik vind
het prettiger werken dan overdag'', is
hij eerlijk. ,,Kijk maar om je heen.
Het is rustig, ik kan lekker doorrij
den. En de mensen zijn anders. Ik
vind dat er overdag te veel op elkaar
gelet en gezeurd wordt. In de nacht is
iedereen wat losser. Ik heb nog maar
één akkefietje gehad, een woorden
wisseling.''
Eenmaal aangekomen in Kamper-
vrijdag 10 juli 2020
Vakantie: tijd voor boeken en zomerse mu
ziek! Onze redactieleden geven elke dag
tips voor boeken en zomerhits. Deze hele
week geeft eindredacteur Anouk Mommer
elke dag een inkijkje in haar boekenkast.
Internetredacteur Luc Oggel mijmert weg
bij een oude zomerhit.
1
■u
Dankzij Theo
GO
Daniel Vervelde
Oost-Souburg
Bierkoerier Theo
Stoke bezorgt bij klant
Jacco.
Drank verzamelen,
onderweg door de
nacht en bezorgen.
FOTO'S LEX DE MEESTER
