T 10 ZEELAND FRANS DINGEMANSE ZEEUWSE PAEREMESSEN Het Zeeuwse paeremes heeft een ziel. Frans Dingemanse legt die bloot in zijn boek Zeeuwse wondertjes, het resultaat van veertig jaar kijken en snijden. Je moest het mes paraat hebben als de ploeg in de sloot dreigde te glijden. Snel, met enkele halen, hup, het paard vrij. Tege lijkertijd zei het paeremes iets over je status. Hoe mooier het heft versierd, hoe welgestelder de eigenaar. Alle re den om het mes trots op je boeren- goed te dragen. We hebben het over de tijd dat paar den het tractorwerk deden en boeren in dracht liepen. Tussen i860 en 1890 was de bloeitijd, toen had ie dere boerenzoon en - knecht vanaf zijn vijf tiende een paeremes op zak. In heel Nederland was dat zo. De mesheften waren be werkt - gesneden - met allerlei fanta sievoorstellingen. Alleen op Walche ren, Zuid-Beveland en in mindere mate in Zeeuws-Vlaanderen werd met het typische Zeeuwse paeremes gewerkt: een mesheft met twee boe renpaarden als bekroning en daaron der een hol kooitje waarin een los stukje hout - het balletje of het zieltje - rammelde. Landarbeiderszoon Frans Dinge manse uit Nieuw- en Sint Joosland (1944) heeft ruim veertig jaar studie gemaakt van dat typisch Zeeuwse stukje volkskunst. Hij onderzocht de mesheften, gaf de snijders hun le vensverhaal en ging zelf mesheften snijden. Hij bezit nu een collectie van zo'n honderd antieke paeremessen en heeft in de loop van de jaren enkele honderden nieuwe gesneden. Uit buxushout, zoals het hoort. Want buxus- of palmhout is heel fijn van nerf, homogeen van structuur en kei hard, dus slijtvast. De antieke kleur komt door de nabehandeling. Eerst lijnolie en dan was met een tintje bruin. Frans heeft nu alles wat hij weet over het Zeeuwse paeremes be schreven en geïllustreerd in een kloek boek dat morgen wordt gepre senteerd onder de titel Zeeuwse won dertjes. Inclusief tips voor wie zelf aan de slag wil. Frans herinnert zich dat hij in 1978 in Domburg bewust een paeremes op een dressoir zag liggen: ,,Ik dacht, 'dat moet ik zelf ook kunnen maken'. Een jaar later had ik mijn eerste mesheft klaar. Mijn vader zag het en wilde het Het technisch tekenen beviel me niet. Al die rechte lijntjes van me kopen. Hij was arbeider op een boerderij bij Grijpskerke en was zijn eigen mes kwijtgeraakt. 'Ja maar', zei ik, 'als ik het aan jou verkoop heb ik er zelf geen meer'. Wie een eerste kan maken, kan ook een tweede maken, zei mijn vader. Zo is het be gonnen." Frans had een creatieve inslag, hij tekende van jongs af aan. Na zijn hbs-b werkte hij bij Philips in Eindhoven, waar hij op de bedrijfs- school een ver snelde hts-opleiding volgde. Hij kwam op de tekenkamer van scheepswerfDe Schelde in Vlissingen terecht. Maar: „Het tech nisch tekenen beviel me niet. Al die rechte lijntjes. Toen raadde mijn oude te kenlerares Liesbeth Bink horst me aan naar de teken academie te gaan." Aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag haalde hij mo-A en B (tweede- en eerstegraads lesbe voegdheid), daarna gaf hij tot 1997 tekenles op de Pedagogi sche Academie in Middelburg en op de Christelijke Scholenge meenschap Walcheren. In zijn boek beschrijft Frans de ontwikkeling van het Zeeuwse mes snijwerk. Van religieuze voorstellin gen naar ploegende boeren en agra risch gereedschap, van een kale knop naar de bekroning met twee paarden die met hun koppen in een voeder bak staan. De bak werd een voeder- mand, de zoge naamde 'bagge'. Die kon met het vlechtwerk en soms dubbele handvatten kun stiger worden uitgesneden. Van i860 tot 1930 - de tijd van de Zeeuwse kle derdracht - wa ren er in Zeeland zo'n honderd messensnijders actief. Frans be handelt de bekendste, van Sou- Wie een eerste kan maken, kan ook een tweede maken, zei mijn vader. Zo is het begonnen burger Pieter Puijpe (1874-1942) tot Middelburger Pieter Buijs (1898 1982), bekwame ambachtslieden die het snijden vaak als 'tweede beroep' hadden. Met het verdwijnen van de kleder dracht raakte ook het paeremes in on bruik. Frans Din- gemanse behoedt dat Zeeuwse sie raad voor vergetel heid. Als snijder - 'ik blijf het doen zolang er vraag naar is' - en als schrijver en illu strator van een monumentaal boekwerk. Eind dit jaar toont hij zijn collectie in het Zeeuws Museum in Middelburg. donderdag 9 juli 2020 GO De ziel van het mes rammelt Jan van Damme Nieuw- en Sint Joosland I ILliSS Frans Dingemanse in zijn atelier in Nieuw en Sint Joosland. fotos RUBEN OREEL - Frans Dingemanse - Frans Dingemanse Traditioneel Zeeuws paere mes, gemaakt door Frans Dingemanse: bovenop de kroon met twee paarden en een voedermand; daaronder het van spijlen voorziene kooitje waarin een los stukje hout zit dat 'het zieltje' wordt genoemd; daaronder de ring die met boerenge reedschap het thema van het mes verbeeldt. De zwarte puntjes zijn ingelegd ebbenhout. Frans Dingemanse: Zeeuwse won dertjes, vormgeving van Zeeuwse heften - Uitgeverij Den Boer De Ruiter, hardcover met leeslint, 286 pagina's, 39,50 euro. Presentatie morgen om 19.00 uur in boekhandel de Drvkkery in Mid delburg, te volgen via Facebook.com/dedrvkkery/live. Kijk op de site bij /video Frans Dingemanse snijdt al 40 jaar paeremessen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 42