Emilie Gordenker
Ooit onderhandelde ze voor een groot warenhuis over de prijs van
knopen aan korte broeken. Ineens wist Emilie Gordenker (nu 55) dat ze
meer wilde. Sinds februari is ze directeur van het Van Gogh Museum.
Toen ze nog de baas was van het Mau-
ritshuis in Den Haag, gaf Emilie Gordenker
bezoekers de tip pas een uur voor sluitings
tijd naar het museum te komen. De kunst
werken kunnen dan in alle rust worden
bekeken. Inmiddels is Gordenker directeur
van het Van Gogh Museum in Amsterdam
en heeft corona toegeslagen. Het museum
is weer open, maar laat op dit moment nog
maar 10 procent van de normale bezoekers
aantallen binnen. Fijn voor mensen die
zich in alle kalmte willen vergapen aan
Van Gogh en zijn tijdgenoten, vervelend
voor het museum.
,,Het is een uitdaging om te zien hoe we
deze tijd doorkomen'', zegt Gordenker in
vlekkeloos Nederlands, terwijl ze zich in
stalleert voor haar webcam. „Van alle Ne
derlandse rijksmusea zijn wij de beste 'zelf-
verdiener'. We hebben gezonde reserves,
maar die jassen we er ook snel doorheen.''
Even kijkt Gordenker verbaasd. Glimla
chend: ,,Dat is echt onwenselijk. Technisch
gesproken kun je als museum soms iets
verkopen om de collectie uit te breiden met
relevanter werk, maar een schilderij aan
wenden 'om het dak te repareren' is voor
mij onbespreekbaar. Het behoud van onze
collectie het allerbelangrijkste.''
„Dat is een romantisch verhaal. Mijn vader
en moeder leerden elkaar kennen in Parijs
op de Sorbonne. Mijn vader werkte voor
de Verenigde Naties en studeerde daar. Het
waren de jaren 50, de dollar was sterk en
daarom zat hij in een mooi groot apparte
ment in het 7de arrondissement. Mijn
moeder studeerde Frans in Leiden en moest
soms ook in Parijs zijn. Met een vriendin
netje verbleef ze in een klein flatje, vier
hoog achter, met één wastafeltje. Mijn vader
nodigde hen uit zijn immense badkamer
te gebruiken. Toen hij terugging naar Ame
rika, is mijn moeder hem achterna gereisd.''
,,Dat vond ze heel erg. Mijn vader werd
aanvankelijk hoogleraar politicologie in een
koud en afgelegen gebied waar tussen no
vember en Pasen alles was dichtgesneeuwd.
Later ging hij naar de universiteit van Prin
ceton, waar ik ben geboren. Hij probeerde
het zo te regelen dat we in de zomer altijd
lang naar Nederland konden. Mijn vader
vond het heerlijk om hier te schrijven. Dan
'Alle gekke
sprongen uit mijn
carrière kwamen
bij elkaar'
TEKST RONALD GIPHART FOTO'S DANIEL COHEN
Zou het bij geldnood een optie kunnen
zijn een van de schilderijen te verko
pen?
U bent een Amerikaanse in Nederland.
Amerika is uw vaderland en Nederland
het land van uw moeder. Hoe hebben
uw vader en moeder elkaar ontmoet?
Hoe was het voor uw moeder om Neder
land te missen?
8
