1L tU mm .0 )BPK-7 Kijk naar de vrouwen in de zorg, Dat zijn pas powervrouwen, die combineren gezin en zorg voor een ander 7 ,,v' PASPOORT^ ,,Met haar voorletter, zou het in ieder geval een mooie voortzetting zijn van de oprichter, mijn overgrootvader Jef..." ,,Nee joh, die vonden we gewoon mooi, maar het komt toevallig ook mooi uit. Even serieus; natuurlijk zou ik het fantastisch vinden als ze later in mijn voetsporen treedt en de familie traditie voortzet. Maar ik zou eerlijk gezegd nog trotser op haar zijn als ze iets heel anders zou gaan willen doen en ervoor zou kiezen haar hart te volgen. Het maakt me echt niet uit, als ze maar gelukkig is, dMr draait het uitein delijk om. Het is hMr toekomst, haar keus." ,,Ik kijk steeds naar nieuwe kansen en wil zo veel mogelijk werken met bedrijven uit onze eigen regio. De Nieuwe Sluis in Terneuzen biedt daar kansen toe. Ik zie daardoor meer be drijven deze kant op komen. Ik geloof sterk dat als je in de regio investeert, dit zich ook weer in de streek uitbetaalt. Vooral lokaal zakendoen, dat is mijn bijdrage om de streek leefbaar te houden en het bedrijf florerend. Winst is niet het belangrijkste, continuïteit wel." ,,Wat? Nee joh! Kijk naar de vrouwen in de zorg! DSt zijn pas powervrouwen, die combi neren hun gezin met dagelijks vele uren zorg voor een ander. Tegenwoordig helemaal. Als ik dan naar mezelf kijk, dan zeg ik: wat doe ik dan eigenlijk? Ik vind het met hen vergeleken ei genlijk helemaal niet zo bijzonder." ,,Ja. Op een gegeven moment dacht ik: ik heb nu dertien jaar buzz gegeven. Heb ik alles eruit gehaald wat er in zit? Nee dus. Dat idee heb ik niet. Mijn vader stierf veel te jong aan kanker, iemand die me zeer aan het hart gaat, kreeg een tumor. Ik ben veertig, wat staat mij nog te wachten? Maar ik ben gezond, Julie hoeft nog niet naar school, dus nü kan het. Ik wil met haar reizen, dingen beleven, herinneringen maken. Het emotioneerde mij toen ik op de zaak vertelde dat ik een jaar op sabbatical zou gaan, maar iedereen reageerde heel erg positief. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht, want ik werk 'nog maar' dertien jaar hier. Er zijn hier mensen die zelfs nog met mijn opa hebben ge werkt. Ik zou graag willen zeggen dat ik mijn hoofd kan leegmaken met hardlopen op de zeedijk in Terneuzen, maar dat is niet zo, dat is ook helemaal niks voor mij joh. Familie was en is belangrijk voor me. Ook iedereen op de zaak is als familie voor me. Ik wil er voor hen blij ven, en daarom ga ik even weg." GO ZATERDAG 4 JULI 2020 Manon van Opdorp: ,,In 2021 wil ik met mijn dochtertje veel reizen. Met haar Europa door in een Volkswagen T1 busje. Ik moet er alleen nog even voor sparen, man, wat zijn die dingen duur!" FOTO CAMILE SCHELSTRAETE kSt* Manon Paula Chris van Op- dorp (Sluiskil, 1980) groeide op als enig kind in Philippine. Ze vol tooide de hotel school in Maas tricht, gevolgd door een oplei ding Master of Science in Ma nagement aan de Nyenrode univer siteit. Hierna werkte ze een paar waardevolle jaren bij haar vader om daarna een job in Amsterdam bij een luxe cosme ticamerk te aan vaarden. Haar droom, een bed and breakfast in Frankrijk of Ibiza, moet nog even wachten. Ze is de vierde generatie die aan het roer staat van het fa miliebedrijf met vestigingen in Sas van Gent en Zelzate, met 120 werknemers en een vloot van 90 trekkers en 130 opleggers. Wat haar overgroot vader Jef in 1927 in zijn eentje startte (met paard en wagen mossels en oes ters vervoeren) is 93 jaar later uit gegroeid tot een allround trans portonderneming in food, non-food en diervoeder. Van Opdorp is daarnaast alleen staand moeder van Julie (2,5) en breed actief. Vol gend jaar neemt ze een sabbati cal. Een jaar de riem eraf en tijd voor zichzelf en haar dochter. Nee! Heb je die naam daarom...? Wat zou je in de toekomst nog voor de zaak willen? Je houdt ontzettend veel ballen in de lucht. Vind je de term 'powervrouw' bij je passen? Kom! Je hebt heel veel voor je kiezen gehad. Maar volgend jaar dus even tijd voor jezelf en je dochter

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 55