Wandelen tussen de
reuzen in de chemische
industrie, complexe
installaties en opslag
tanks. Het maakt de
recreatieve wandelaar
klein, maar wat is het
fascinerend.
Welkom in Botlek, meldt een bord
bij de entree van dit roemruchte industrie
terrein onder de rook van Rotterdam. Het
bord straalt niet alleen een onverwachte
gastvrijheid uit, ik realiseer me dat er ook
een wereld achter schuilgaat. Want iemand
heeft ooit bedacht dat er zo'n bord moest
komen, het idee vond gehoor ('ja, doen
we!'), er werd een potje met geld gevonden
en een commissie ingesteld en er ging een
ontwerper aan de slag. Over het ontwerp is
flink gediscussieerd ('is dit lettertype wel
volgens de huisstijl?'), maar uiteindelijk lag
er, na de laatste aanpassingen, een voorstel.
Een vakman heeft het bord gemaakt
- samen met het bord Tot ziens voor bij
de uitgang - en beide borden zijn door een
ploegje arbeiders gemonteerd. Toen het
karwei was geklaard ('hangt-ie recht? Ja!')
bekeken ze tevreden het resultaat, rookten
een sjekkie en zagen dat het goed was. En
dat allemaal om de bezoeker van de Botlek
te laten weten dat hij welkom is.
Associëren
Vervuld van euforische gedachten over het
gelukkige land dat zich de luxe kan permit
teren zich over welkomstborden op indus
trieterreinen te bekommeren, betreed ik
een parkeerterrein waarachter zich een van
die fantastische, buitenaards aandoende
installaties bevindt die dit gebied kenmer
ken. Ik heb net mijn eerste foto's gemaakt
en ik ben al omringd door drie geünifor
meerde beveiligingsmedewerkers. Of ik
niet weet dat dit privéterrein is ('nee sorry,
bordje niet gezien'), of ik me kan legitime
ren ('hoezo dat?'), of ik foto's heb gemaakt
('inderdaad'), of ik niet weet dat dat verbo-
Uit in Nederland
TEKST EN FOTO'S JOHAN NEBBELING
ZATERDAG 4 JULI 2020 39
