'Het is een
wondertje
dat uit die
ellende zoiets
bijzonders
opbloeit'
beiden van mening veranderen, vind ik.
Dan word ik maar Charlie Chaplin, kan
mij het rotten. Rob de Nijs desnoods.''
Tijdens een turbulente levensfase, die
breed werd uitgemeten in de media, werd
Kamphues acht jaar geleden voor de derde
keer vader. Monica-Louise heet zijn doch
ter die na een korte affaire werd geboren.
De relatie met haar moeder is zacht gezegd
moeizaam; er kwamen rechters aan te pas
voordat hij zijn dochter mocht zien.
,,Ik wil er niet te veel over zeggen, omdat
ik de broze verstandhouding die nu is
opgebouwd niet wil beschadigen. Wat ik
wel kan zeggen is dat mijn dochtertje een
geweldig kind is. Het is een wondertje dat
uit die ellende zoiets bijzonders opbloeit.
Een keer per maand mag ik haar zien en
dan doen we spelletjes, of we bekijken
een musical. Daar ben ik blij om. Ik hoop
er ooit meer voor haar te kunnen zijn.
Ogenschijnlijk snapt zij dat dit nu moeilijk
is. Maar ze weet dat ik van haar houd,
en zij houdt van mij. Dat is wat het leven
ons momenteel te bieden heeft.''
,,Ja en nee. Ze is 91 en op de afdeling boven
haar zijn veertien mensen aan corona over
leden. Ze mag geen bezoek ontvangen, dus
is het contact zeer beperkt. Ik ben pas naar
D en Haag gereden om twee boeken van
Baantjer en chocola af te geven. Dat moest
ik in een plastic zakje in een container ach
terlaten. Dat is niet hoe je het wilt natuur
lijk. We facetimen met elkaar, als ze op het
juiste knopje drukt tenminste. En ze doet
dat regelmatig vlak voor de uitzending, dus
dan doen Doornbos en Coronel mee: hallo
mevrouw Kamphues, hoe gaat het?
,,Misschien zijn de verpleeghuizen op
sommige momenten tekortgedaan. Als je
toch ziet hoeveel mensen daar met liefde
hun vak uitoefenen en keihard werken
voor een kutsalaris. Dan denk ik: jongens,
jongens waar zijn we mee bezig.''
Hoe is je band nu met je dochter?
Op Twitter informeert iedereen naar
je moeder die in een verpleeghuis zit
in Den Haag. Maak je je om haar veel
zorgen?
14
