f v0 'Hij houdt zijn mening voor zich, tenzij ik erom vraag' BV DE LIEFDE Corona het is ei^enl'<jk ftq Ze noodyetwonje'n Constant 5amen zljl Lilly (38) en Jack (33) had den een langeafstands- relatie vol misverstanden. Een door corona gedwon gen samenzijn bracht hen dichter bij elkaar. ,,Ik ben atheïst, Jack is moslim. Toch heb ik met hem een diepe spirituele con nectie, het gevoel dat we elkaar kunnen versterken. Hij is relaxed, heeft weinig oordelen. Hij houdt zijn mening voor zich, tenzij ik erom vraag. Mijn vorige relatie was met een heel kritisch iemand, dit is voor mij veel fijner. Dat betekent niet dat we geen problemen hebben. Ik vind het altijd moeilijk me helemaal over te geven, maar ik wil overal over praten en ben voortdurend bezig met persoonlijke ont wikkeling. Ik heb wel acht therapeuten en coaches versleten. Jack heeft veel meegemaakt. In Indonesië houd je dat voor je, waardoor hij zijn emo ties wegdrukt en dan opeens kan explo deren in woede. Die kant is voor mij heel moeilijk. Nu ik zijn taal aan het leren ben, ontdek ik dat die voor veel emoties niet eens een woord heeft. Het is voor ons alle bei frustrerend als ik iets uit wil leggen en hij het niet snapt. De uitdaging is om dan niet boos te worden op elkaar. In het begin leek onze relatie een vakan tieliefde tussen een lokale gids en een toe- riste. Na een halfjaar videobellen bezocht ik hem opnieuw op Java, en sindsdien ben ik afwisselend daar of is hij hier. Onze voer taal is nu nog Engels, maar omdat woorden zo vaak tot misverstanden leiden doen we veel om op een ander niveau te communi ceren. We hebben een gezamenlijke retraite gedaan met duo-yoga en meditatie. Daar zagen we elkaars kwetsbare kanten en ang sten. We leerden om even afstand te nemen als we er met woorden niet uitkomen. Of Jack geeft me een knuffel, in plaats van dicht te slaan. Behalve communicatie is ook geld een thema. Hij heeft veel minder dan ik, dus moet ik vaak dingen voor hem betalen. Op een gegeven moment vroeg zijn familie me om een lening. Dat wilde ik niet, ik was bang misbruikt te worden als geldboom. Voor Jack was dat onbegrijpelijk. Het was een conflict dat tijdelijk tot flinke emotio nele afstand leidde. De Nederlandse vrouw van zijn neef legde me toen uit dat hij zich verantwoordelijk voelt voor zijn ouders. Wanneer je vriendin geld heeft, is het voor hem logisch haar om hulp te vragen. Uiteindelijk heb ik ze een klein bedrag geleend, omdat ik dacht: zij hebben écht problemen. De rest hebben ze ergens anders vandaan gehaald. Door corona moest Jack deze keer veel langer in Nederland blijven dan de bedoe ling was. Toen hij in januari kwam, was ik nog geregeld buitenshuis aan het werk. Inmiddels zitten we al drie maanden op elkaars lip. Hij kon niet meer terugvliegen en mijn werk als trainer viel stil. Dat laatste maakte me boos en verdrietig, ik kroop weg in een hoekje van mijn bed. Hij ging alleen maar naast me liggen. Toen ik rusti ger werd, vroeg hij: 'Kan ik je nu aanraken?' Hij hoefde geen acht coaches gesproken te hebben om te zien dat dit er even uit moest. Hadden we voorheen als we bij elkaar waren om de twee dagen mot, nu gaat samenzijn heel goed. Ik zit te werken achter mijn computer, terwijl hij staat te zingen of te koken. Als ik in mezelf praat, vindt hij dat niet raar. We kunnen zijn wie we zijn. Daardoor kunnen we die andere moeilijke dingen toch aan. Zodra Jack weer mag vliegen, gaat hij terug en vragen we een langetermijnvisum aan. We willen uiteindelijk in beide landen een bedrijf opzetten, een baby en een kat. We hebben besloten ervoor te gaan.'' TEKST WILMIE GEURTJENS ILLUSTRATIE STUDIO SKI De echte namen van de geïnterviewden zijn bij de redactie bekend. Wil je ook praten over je relatie? magazine@dpgmedia.nl ZATERDAG 20 JUNI 2020 31

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 111